CBb, 06-11-2007, nr. AWB 06/340

Appellant heeft bij brief van 5 mei 2006, bij het College binnengekomen op 8 mei 2006, beroep ingesteld tegen een besluit van verweerder van 27 maart 2006.

Bij dit besluit heeft verweerder beslist op het bezwaar van appellant tegen de afwijzende beslissing op het verzoek van appellant om heroverweging van verweerders weigering aan appellant een bijzondere hoeveelheid heffingvrij te leveren melk toe te kennen.

Verweerder heeft op 13 juli 2006 een verweerschrift ingediend.

De behandeling ter zitting was voorzien voor 16 mei 2007, maar is op verzoek van appellant uitgesteld.

Bij brief van 6 mei 2007 heeft appellant een nadere reactie ingediend.

Op 5 oktober 2007 heeft het onderzoek ter zitting plaatsgehad, waarbij partijen bij monde van hun gemachtigden de standpunten nader hebben toegelicht en voorts appellant in persoon is verschenen.

Op grond van de stukken en het onderzoek ter zitting zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden voor het College komen vast te staan.

Bij het bestreden besluit heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard. Daartoe wordt overwogen dat hetgeen door appellant is aangevoerd niet kan worden aangemerkt als een nieuw feit of veranderde omstandigheid in de zin van artikel 4:6 Awb. Het College heeft zich in zijn uitspraak van 24 december 2004 expliciet uitgelaten over deze stelling. Ook hetgeen is verwoord in het verzoek van 24 maart 2005 kan niet leiden tot het herroepen van het besluit van 19 augustus 2005.

Appellant bestrijdt dat verweerder ter motivering van de afwijzing mocht volstaan met een verwijzing naar de door appellant doorlopen rechtsgang en de uitspraak van het College van 24 december 2004. Hij had onderzoek moeten doen naar de in het bezwaarschrift onderbouwde tegenstrijdigheid.

Het College heeft zijn uitspraak van 24 december 2004 gebaseerd op de veronderstelling dat het lesmateriaal geen feiten kan behelzen die verweerder bij zijn besluit van 29 september 1987 niet heeft gekend. Gelet op de besluitvorming inzake het verzoek van 29 september 2003 kan deze veronderstelling echter niet juist zijn. Er is geen rekening gehouden met het lesmateriaal en evenmin met de specifieke situatie op het bedrijf van appellant.

Ter beoordeling staat of verweerders afwijzing, met toepassing van artikel 4:6, tweede lid, Awb, van appellants verzoek om herziening in rechte stand kan houden.

Het College stelt voorop dat de wetgever aan de mogelijkheid om een besluit in rechte aan te tasten, beperkingen en voorwaarden heeft gesteld. De belanghebbende die meent dat een bestuursorgaan ten onrechte een bepaald besluit heeft genomen, is voor het in rechte opkomen tegen dat besluit aangewezen op het aanwenden van een rechtsmiddel binnen een bepaalde termijn en met inachtneming van de overige processuele vereisten.

Voor de beoordeling van de rechtmatigheid van een weigering terug te komen van een in rechte onaantastbaar geworden besluit kan derhalve niet beslissend zijn of het besluit al dan niet terecht is genomen. Wil een verzoek om terug te komen van een dergelijk besluit rechtens kunnen slagen, dan is op de eerste plaats vereist dat de verzoeker nieuwe feiten of omstandigheden naar voren brengt die hem ten tijde van het besluit, waarvan om herziening is verzocht, niet bekend waren of hadden behoren te zijn. Artikel 4:6, tweede lid, Awb geeft voorts het bestuursorgaan de mogelijkheid om een verzoek om herziening zonder nader onderzoek en onder verwijzing naar een eerdere besluit af te wijzen indien aan dat verzoek geen nieuwe feiten en/of omstandigheden ten grondslag zijn gelegd.

Verweerders besluit van 29 september 1987 is door de beschikking van de Voorzitter van het College van 21 september 1989 rechtens onaantastbaar geworden. Appellant heeft voorts reeds tweemaal eerder een verzoek om herziening van dit besluit ingediend. Verweerder heeft deze verzoeken afgewezen en de door appellant tegen deze afwijzingen ingestelde beroepen zijn door het College niet gehonoreerd.

Als aan het derde verzoek om herziening ten grondslag liggend nieuw feit of nieuwe omstandigheid heeft appellant gewezen op het door verweerder aan de agrarische scholen verstrekt en in de jaren tachtig gebruikt lesmateriaal en appellants opvatting dat uit de stukken kan worden afgeleid dat verweerder dat materiaal niet bij zijn besluitvorming heeft betrokken.

Uit het in rubriek 2 opgenomen citaat uit de uitspraak van 24 december 2004 blijkt evenwel dat dit lesmateriaal en daarmee samenhangend appellants opvatting dat dit materiaal ten tijde van de besluitvorming in 1987 niet bij verweerder bekend was, reeds bij de beoordeling van het beroep van appellant tegen de afwijzing van zijn tweede verzoek om herziening is betrokken. Het College vindt reeds daarin grond om een en ander nu niet als nieuwe feiten of omstandigheden aan te merken.

Dat het College naar het oordeel van appellant in de uitspraak van 24 december 2004 aan deze feiten en omstandigheden onjuiste gevolgtrekkingen heeft verbonden, maakt dat niet anders.

Verweerder heeft dan ook terecht geoordeeld dat aan het verzoek van appellant van 24 maart 2005 geen nieuwe feiten of omstandigheden ten grondslag lagen en heeft derhalve toepassing kunnen geven aan zijn op artikel 4:6, tweede lid, Awb steunende bevoegdheid om het verzoek om herziening zonder nader onderzoek af te wijzen.

Het beroep is derhalve ongegrond. Voor een veroordeling in de proceskosten ziet het College geen aanleiding.

Het College verklaart het beroep ongegrond.

Aldus gewezen door mr. W.E. Doolaard, in tegenwoordigheid van mr. R. Meijer als griffier, en uitgesproken in het openbaar op 6 november 2007.

w.g. W.E. Doolaard w.g. R. Meijer