28.1 Inleiding

Het eerste niveau van samenwerking houdt niet meer in dan een basale gedragsafstemming door de samenwerkende partners (zie deel II, hoofdstuk 8). Het hoeft dan ook geen verwondering te wekken, dat een dergelijke basale samenwerking, zoals die zich bijvoorbeeld voordoet in het geval van kartelovereenkomsten (zie deel IV, hoofdstuk 18), noch vanuit een organisatiewetenschappelijke, noch vanuit een civielrechtelijke, noch vanuit een fiscaalrechtelijke invalshoek tot het ontstaan van een entiteit leidt. Deze vaststelling betekent, dat partijen voldoende afstand tot elkaar hebben om tussen hen handelingen (in het bijzonder leveringen van goederen en diensten) waar te nemen, zodra deze plaatsvinden.

Samenwerking houdt het afstemmen van gedrag op elkaar in. Dat bestaat enerzijds in het maken van afspraken over wie wat doet, maar anderzijds (en veelal gelijktijdig) ook uit het maken van afspraken over wie wat niet doet. Het afstemmen van gedrag op elkaar is voor de betrokken partijen geen doel op zich. Desalniettemin zit er een element van wederkerigheid in. De één verricht bepaalde handelingen en / of laat andere handelingen na, op de voorwaarde, dat de ander zich onthoudt van de handelingen, die de één verricht / zich toelegt op de handelingen, die de één nalaat.