NJ 2018/31
Appelprocesrecht. Tweeconclusieregel; uitzonderingen op tweeconclusieregel; ondubbelzinnige toestemming.
- Instantie
Hoge Raad
- Datum
22 december 2017
- Magistraten
Mrs. E.J. Numann, G. Snijders, M.V. Polak, C.E. du Perron, C.H. Sieburgh
- Zaaknummer
16/05275
- Conclusie
A-G mr. E.M. Wesseling-van Gent
- Noot
Red. Aant.
- Folio weergave
- JCDI
JCDI:ADS154334:1
- Vakgebied(en)
Burgerlijk procesrecht / Hoger beroep
- Brondocumenten
ECLI:NL:HR:2017:3238, Uitspraak, Hoge Raad, 22‑12‑2017
ECLI:NL:PHR:2017:1101, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 13‑10‑2017
Beroepschrift, Hoge Raad, 27‑10‑2016
Beroepschrift, Hoge Raad, 18‑10‑2016
- Wetingang
Art. 347 Rv
Essentie
Appelprocesrecht. Tweeconclusieregel; uitzonderingen op tweeconclusieregel; ondubbelzinnige toestemming.
Ook voor verweren die door de geïntimeerde worden aangevoerd tegen de vordering van de oorspronkelijke eiser, geldt dat wijziging of uitbreiding daarvan dient plaats te vinden in de eerste conclusie in hoger beroep. Nadat de in art. 347 lid 1 Rv genoemde conclusies zijn genomen, is de mogelijkheid om verweren aan te voeren die niet in het verlengde liggen van de aldus door partijen omlijnde rechtsstrijd in appel beperkt tot de uitzonderingen die zijn genoemd in HR 20 juni 2008, NJ 2009/21 en HR 19 juni ...