Hof Amsterdam, 27-08-2012, nr. 23-000972-11

De vaststaande feiten

Op grond van de stukken in het dossier en het verhandelde ter terechtzitting neemt het hof de volgende feiten en omstandigheden als vaststaand aan.

Op 15 november 2009 is om 21.58.22 uur bij de meldkamer van de politie Gooi en Vechtstreek een 112-melding binnengekomen van een brand in [het pand]. De melder is [R. v. L. ]1.

Hierop hebben de verbalisanten [verbalisant 1] en [verbalisant 2] zich in de richting van het pand begeven. Via de meldkamer hebben zij vernomen dat twee personen uit het kraakpand in een [rode bestelauto] zijn gestapt en zijn weggereden in de richting van de 's Gravelandseweg. Omstreeks 22.10 uur, terwijl verbalisanten op het Melkpad reden, zagen zij een [rode bestelauto] op de 's Gravelandseweg rijden, komend uit de richting van [het pand]. Zij hebben aan de chauffeur een stopteken gegeven en zagen dat de [rode bestelauto] op de kruising van de 's Gravelandseweg met de Albertus Perkstraat tot stilstand kwam. [verbalisant 1] zag dat zich in de [rode bestelauto] twee mannen bevonden. De bestuurder verklaarde desgevraagd dat hij de eigenaar van de auto was. Na een korte controle van de [rode bestelauto] kregen verbalisanten van de meldkamer te horen dat het voertuig in orde was en de tenaamgestelde niet in de politiesystemen voorkwam. Daarop hebben verbalisanten hun weg vervolgd naar [het pand], waar zij omstreeks 22.12 uur aankwamen2.

Uit camerabeelden van de [firma], gevestigd aan de [adres], is gebleken dat op 15 november 2009 om 21.54.03 uur een rode bestelbus op de 's Gravelandeweg reed, komend uit de richting Melkpad en gaande in de richting [het pand].

Om 22.07.33 uur reed diezelfde bestelbus op de 's Gravelandseweg, komend vanuit de richting [het pand] en gaand in de richting van het Melkpad te Hilversum. Direct nadat de bestelauto de camera was gepasseerd, reed een voertuig met optische signalen op de 's Gravelandseweg, komend uit de richting van het Melkpad en gaande in de richting van [het pand]3.

Het hof leidt uit bewijsmiddel 2 en hetgeen hierna volgt af dat dit telkens de rode bestelauto van [H.P.] is geweest.

Omstreeks 22.15 uur troffen ter plaatse gekomen politie/brandweerlieden in het pand een man aan met een ingeslagen schedel4. Kort daarna hebben ambulancemedewerkers [1] en [2] de man met een brancard uit het pand gehaald en in de ambulance gelegd. Daar hebben zij vastgesteld dat de man was overleden5, hetgeen later is bevestigd door een schouwarts.6 Uit onderzoek is gebleken dat het ging om [slachtoffer], geboren op [1969] te [geboorteplaats] in [geboorteland]7.

Er is sectie8 verricht op het lichaam van [slachtoffer], waarbij verspreid over het gezicht en in de behaarde hoofdhuid vele, deels met elkaar samenhangende, ruw-randige letsels zijn vastgesteld. Wegens overlap van letsels is het exacte aantal niet goed aan te geven. In relatie met de letsels waren in zowel schedeldak, schedelbasis en aangezichtsschedel vele fracturen ontstaan met losse botfragmenten en botscherven. Het schedeldak was waarschijnlijk niet meer compleet. Uit de letsels was veel hersenweefsel en bloed afgelopen. Ook de hersenen waren niet meer compleet. In de schedelbasis waren de basale hersenvaten verscheurd en er was veel bloed in de omgeving. Er was geringe kneuzing van de kleine hersenen en de hersenstam.

De letsels zijn het gevolg geweest van bij leven opgelopen inwerking van uitwendig mechanisch hevig botsend geweld, zoals kan passen bij herhaaldelijk slaan met een hard voorwerp of meerdere harde voorwerpen. Gezien het aspect van de wonden kan er met één of meer harde en kantige voorwerpen zijn geslagen. Op grond van de sectiebevindingen kan niet worden vastgesteld met hoeveel voorwerpen is geslagen. Ook is het niet mogelijk vast te stellen hoe vaak er exact is geslagen. Het overlijden is het gevolg geweest van de opgelopen hersenschade en functieverlies en van de hersenen door dit geweld. Waarschijnlijk is dat het opgelopen bloedverlies en afsluiting van de bovenste luchtwegen door de botbreuken van de neus en bovenkaak aan het overlijden hebben bijgedragen.

Op 16 november 2009 omstreeks 06.00 uur zijn [H.P.]9 en [E. vd V.]10 aangehouden op het [adres], zijnde het woonadres van [H.P.]. [H.P.] en [E. vd V.] werden op 16 november 2009 omstreeks 06.27 uur door het arrestatieteam op het politiebureau Groest te Hilversum binnengebracht. [verbalisant 1] herkende [H.P.] als de bestuurder van de eerdergenoemde [rode bestelauto]11.

De woning op het [adres] is doorzocht en daarbij zijn een aantal voorwerpen veiliggesteld12.

Aan de kapstok werden twee jassen aangetroffen, een van leer en een van stof. De stoffen jas hing nat aan de kapstok. Onder de kapstok stonden twee paar schoenen. De zolen van het rechterpaar waren nat.

In een voorraadkast tegenover het keukenblok werden een korte koevoet, een lange koevoet en een jerrycan aangetroffen. Beide koevoeten zijn nader onderzocht13. Verspreid over de koevoeten zijn meerdere bloedsporen aangetroffen14. Van het DNA in de bemonsteringen (#01 en #02) van de kleine koevoet en (#03 en #04) van de grote koevoet zijn DNA-profielen verkregen. Deze DNA-profielen zijn met elkaar vergeleken en met de DNA-profielen van [slachtoffer], [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.].

Kleine koevoet

Van het DNA in de bemonsteringen #01 en #02 van bloedsporen op de kleine koevoet zijn (onvolledige) DNA-profielen verkregen van een man. Deze DNA-profielen matchen met elkaar en met het DNA-profiel van [slachtoffer]. Dit betekent dat het bloed in deze bemonstering afkomstig kan zijn van [slachtoffer].

De berekende frequentie van het DNA-profiel van het bloed in de bemonstering #01 is kleiner dan één op één miljard. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.

De berekende frequentie van het onvolledige DNA-profiel van het bloed in de bemonstering #02 bedraagt één op 319 miljoen. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op 319 miljoen.

Grote koevoet

Van het DNA in de bemonsteringen #03 van een bloedspoor op de grote koevoet is een DNA-profiel verkregen van een man. Dit DNA-profielen matcht met het DNA-profiel van [slachtoffer]. Dit betekent dat het bloed in deze bemonstering afkomstig kan zijn van [slachtoffer].

De berekende frequentie van het DNA-profiel van het bloed in de bemonstering #03 is kleiner dan één op één miljard. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.

Van het DNA-profiel in de bemonstering #04 van de steel van de grote koevoet is een complex DNA-mengprofiel verkregen dat DNA-kenmerken bevat van minimaal drie personen, van wie minimaal één man. Uit het DNA-profiel zijn geen DNA-profielen van individuele celdonoren af te leiden. Het DNA-profiel van [verdachte] matcht met dit DNA-mengprofiel. De DNA-profielen van [slachtoffer], [H.P.] en [E. vd V.] matchen niet met het DNA-mengprofiel. Dit betekent dat [verdachte] één van de celdonoren kan zijn van het celmateriaal in deze bemonstering en dat op grond van het vergelijkend DNA-onderzoek geen aanwijzingen zijn verkregen voor de aanwezigheid van celmateriaal van [slachtoffer], [H.P.] en [E. vd V.]. Een statistische berekening voor het vaststellen van de wetenschappelijke bewijswaarde van de gevonden match met het DNA-profiel van [verdachte] is niet uitgevoerd omdat niet alle DNA-kenmerken van alle celdonoren van het celmateriaal in deze bemonstering reproduceerbaar zijn vastgesteld.

Op het gelaat van [slachtoffer] is oranjerode verf (AABZ4935NL en AABZ4936NL) aangetroffen15. Dit is vergeleken met de oranjerode verf van de kleine en de grote koevoet16. De oranjerode verf van de kleine koevoet verschilt van de oranjerode verf van de grote koevoet. In het te vergelijken onderzoeksmateriaal zijn geen oranjerode verven aangetroffen die overeenkomen met de oranjerode verf van de kleine koevoet. Er zijn wel oranjerode verven in het te vergelijken onderzoeksmateriaal aangetroffen die op basis van de onderzochte kenmerken niet te onderscheiden zijn van de oranjerode verf van de grote koevoet. Dit is de oranjerode verf van het gelaat van [slachtoffer]. Het is iets waarschijnlijker dat de oranjerode verf in het gelaat van [slachtoffer] afkomstig is van de oranjerode koevoet dan dat het afkomstig is van een willekeurig ander oranje rood (breekwerktuig).

In de badkamer van de woning werd op de wasmachine een droger aangetroffen17. De droger stond nog aan. In de droger bevonden zich een aantal gewassen kledingstukken, handdoeken en dergelijke. Er zijn bloedsporen aangetroffen op de deur van de wasmachine, op de vloer voor de wasmachine en aan de binnenzijde van de badkamerdeur. Deze sporen zijn nader onderzocht18.

Van het DNA in de bemonstering aan de binnenzijde van de badkamerdeur (AABU2756NL#01) en op de grond voor de wasmachine (AABU2766NL#01) zijn DNA-profielen verkregen. Deze DNA-profielen zijn vergeleken met de DNA-profielen van [slachtoffer], [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.]. Het bloed in deze bemonsteringen kan afkomstig zijn van [slachtoffer]. De berekende frequentie van het DNA-profiel van het bloed in de bemonsteringen is kleiner dan één op één miljard. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.

Op de voor de woning aangetroffen herenfiets van het merk Batavus zijn op het linkerhandvat (AAP0241NL) en de rechter remhendel (AAAP0243NL) bloedsporen aangetroffen19. Deze bloedsporen zijn nader onderzocht20.

Van het DNA in de bemonsteringen van de rechterremhendel (AAAP0243NL#01) en van het linkerhandvat (AAAP0241NL#01) zijn DNA-profielen verkregen Deze DNA-profielen zijn vergeleken met de DNA-profielen van [slachtoffer], [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.]. Het bloed in de bemonstering van de rechterremhendel kan afkomstig zijn van [slachtoffer]. Het bloed in de bemonstering van het linker handvat kan afkomstig zijn van [verdachte]. De berekende frequentie van het DNA-profiel van het bloed in de bemonsteringen is kleiner dan één op één miljard. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.

Er is onderzoek verricht naar [rode bestelauto], zijnde de auto van [H.P.]. In de cabine van de auto werd op diverse locaties in de cabine en in de laadruimte bloed aangetroffen21. Deze bloedsporen zijn nader onderzocht22. Van het DNA in de bemonsteringen van de passagiersstoel (AAAV0634NL#01), de bestuurdersstoel (AAAV0635NL#01) en de dorpel aan de linkerzijde van de laadruimte (AAAV0617NL#01) zijn DNA-profielen verkregen. Deze DNA-profielen zijn vergeleken met de DNA-profielen van [slachtoffer], [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.]. Het bloed in de bemonsteringen kan afkomstig zijn van [slachtoffer]. De berekende frequentie van het DNA-profiel van het bloed in de bemonsteringen is kleiner dan één op één miljard. Ofwel, de kans dat een willekeurig gekozen man een DNA-profiel heeft dat matcht met dit DNA-profiel is kleiner dan één op één miljard.

Op 17 november 2009 omstreeks 00:35 uur is [verdachte] op het [adres], zijnde het woonadres van zijn vriendin [M.W.] aangehouden23.

Het overige bewijs

B1. Inleidende beschouwingen omtrent het gebruik van verklaringen van de verdachten en getuigen voor het bewijs

Naast het bewijs van de vaststaande feiten, zoals hiervoor besproken, bevat het dossier diverse verklaringen van de verdachten in deze zaak en een aantal verklaringen van getuigen, waarbij met name die van genoemde [M.W.] van belang is voor de beoordeling van de zaak.

Elk der verdachten heeft in de loop van de procedure bij de politie en als verdachte en als getuige in elkaars zaak bij de rechter-commissaris, en voor zover van belang in telkens zijn eigen zaak: ter terechtzitting in eerste aanleg en in hoger beroep, verklaringen afgelegd omtrent de toedracht van de gebeurtenissen in de middag en avond van 15 november 2009.

Daarbij kan - zoals de verdediging ook naar voren heeft gebracht - worden vastgesteld dat elk der verdachten een lezing geeft die op onderdelen niet overeenkomt met de lezing van een van de andere verdachten.

Zo heeft [verdachte] in de kern verklaard dat hij het slachtoffer eerst eenmaal en later nog een aantal keren met de koevoet tegen het hoofd heeft geslagen, tussen zijn klappen door [E. vd V.][slachtoffer] meerdere malen hard (tegen het achterhoofd) heeft geslagen en [H.P.] daarbij (gedeeltelijk) aanwezig is geweest.

[E. vd V.] heeft in de kern betoogd dat [verdachte] het slachtoffer eerst heeft geslagen, en dat [verdachte] en [H.P.] het slachtoffer daarna om beurten hebben geslagen, terwijl hij, [E. vd V.], daarbij stond.

[H.P.] heeft op 25 november 2009 bij de politie verklaard dat hij in het pand aanwezig is geweest. Dit in tegenstelling tot zijn verklaringen bij de politie van 16 november 2009 en 27 januari 2010. [H.P.] heeft ontkend dat hij het slachtoffer heeft geslagen.

Naast deze tegenstrijdigheden valt tevens op dat elk der verdachten in de loop van de procedure verklaringen heeft afgelegd omtrent de gang van zaken de bewuste dag en avond die op soms meer, soms minder belangrijke onderdelen, afwijken van eerder door hem afgelegde verklaringen.

Zo heeft [verdachte] een aantal keren verklaard dat hij aan het begin van de avond [slachtoffer] al twee klappen in het gezicht heeft gegeven, terwijl hij later heeft verklaard dat hij [slachtoffer] toen wel wilde slaan, maar dat niet heeft gedaan.

[verdachte] heeft voorts verklaard dat hij, nadat hij [slachtoffer] een aantal keren met de koevoet had geslagen, wat hoofdwonden zag. Toen [verdachte] [slachtoffer] neus zag vond hij het genoeg. Er zaten wat bloedspetters op de muur en er zat wat bloed op [slachtoffer] gezicht. Later heeft [verdachte] verklaard dat hij, nadat hij [slachtoffer] een aantal klappen met de koevoet had gegeven, niet heeft gemerkt dat [slachtoffer] bloedde of dat het bloed alle kanten op spoot.

[E. vd V.] heeft bij de politie - onder meer - verklaard dat hij vanaf De Waag met [H.P.] is meegereden naar [het pand] en dat [verdachte] op zijn fiets daarheen is gekomen. Later heeft hij verklaard dat hij zelf naar [het pand] is gefietst, dat hij met [H.P.] mee terug is gereden en dat [verdachte] is terug gefietst.

Ook heeft [E. vd V.] eerst verklaard dat alleen [verdachte], [H.P.] en hij bij [slachtoffer] in het pand aanwezig zijn geweest. Later heeft hij verklaard dat ook [M.W.] in het pand aanwezig is geweest en dat ook zij [slachtoffer] heeft geslagen.

[H.P.] heeft - onder meer - verklaard dat hij geen brand heeft gezien in/bij het pand toen hij wegreed, terwijl hij later heeft verklaard dat hij de brand wel heeft gezien, in het bijzonder heeft hij toen verklaard dat hij na de brand naar buiten is gegaan en niet meer binnen is geweest. Hij heeft toen ook verklaard dat hij de jerrycan mee naar binnen heeft genomen, aan [verdachte] heeft gegeven en dat hij, nadat [verdachte] de jerrycan had gebruikt ermee terug is gelopen naar zijn auto. Later heeft [H.P.] verklaard dat hij de jerrycan bij de toegangsdeur/in de steeg heeft aangepakt en alleen op de terugweg in zijn handen heeft gehad.

[H.P.] heeft verklaard dat hij de spijkerbroek van [verdachte] die avond in de wasmachine heeft gewassen, later heeft hij verklaard dat hij de broek onder de kraan heeft uitgespoeld en daarna in de wasdroger heeft gegooid.

Bij de beoordeling van de betrouwbaarheid van de afgelegde verklaringen geldt het volgende.

Bij voormelde stand van zaken kan vastgesteld worden dat onderdelen van de afgelegde verklaringen onjuist en dus onbetrouwbaar moeten zijn. Dit brengt echter niet mee dat daarom alle onderdelen van de afgelegde verklaringen en dus de desbetreffende verklaringen in hun geheel, wegens onbetrouwbaarheid terzijde moeten worden gesteld.

Waar met name [E. vd V.] en [H.P.] met betrekking tot de feitelijke gang van zaken rondom het slaan van [slachtoffer] de verantwoordelijkheid daarvoor meer of minder impliciet bij een of meer anderen leggen en [verdachte] in de kern daaromtrent wel steeds eensluidend heeft verklaard, vallen in een aantal verklaringen wel gemeenschappelijke elementen te onderscheiden met betrekking tot de voorgeschiedenis, de gang naar het pand, de wapens die zijn meegenomen en gebruikt, rondom het vertrek bij het pand en de gang van zaken nadien, zoals thuis bij [H.P.] of geldt dat onderdelen van de verklaringen van de verdachten worden ondersteund door ander betrouwbaar bewijsmateriaal. Voor zover onderdelen in die verklaringen dan ondersteuning vinden in onderdelen van andere verklaringen of ander bewijsmateriaal acht het hof het verantwoord daaruit bewijs te putten dat de gang van zaken ook aldus is geweest. Het spreekt voor zich dat het hof met behoedzaamheid gebruikt maakt van de in deze zaak afgelegde (onderdelen van) verklaringen.

B2. De overige bewijsmiddelen

B2.1. De onderscheiden fasen

De voorgeschiedenis:

[verdachte]24 heeft verklaard: [E. vd V.] zei dat [slachtoffer] mijn vriendin een hoer heeft genoemd. Afgelopen zondag ben ik op [slachtoffer] afgestapt en ik heb hem gevraagd of hij [M.W.] een hoer had genoemd. Hij zei toen dat ik mijn kop moest houden. [E. vd V.], [H.P.] en ik waren aan het broeden hoe wij [slachtoffer] een lesje konden leren. [H.P.] en ik hadden afgesproken dat wij [slachtoffer] flink zouden slaan.

[E. vd V.]25 heeft verklaard: Ik slaap bijna altijd in de loods aan de [adres]. Op een gegeven moment heb ik [slachtoffer] daar ook toegelaten omdat hij geen slaapplaats had. Die dag na een uur of 7 's avonds zag [verdachte] [slachtoffer] op de Groest zitten. [verdachte] ging op [slachtoffer] af. [slachtoffer] riep: "Blijf van me af". [verdachte] en [H.P.] vroegen mij om mee te gaan naar de loods. [verdachte] heeft gezegd dat wij er heen zouden gaan om [slachtoffer] een lesje te leren. Ik dacht dat, gelet op wat er daarvoor gebeurd was en het feit dat er werd gezegd dat [slachtoffer] een lesje moest worden geleerd, er klappen zouden gaan vallen. Ik heb niet geprobeerd die jongens tegen te houden.

[M.W.]26 heeft verklaard: [slachtoffer] zat op een bankje. [verdachte] was heel kwaad. Hij zei: "Ik maak hem af." [H.P.] werd kwaad en begon tegen hem (het hof begrijpt: [slachtoffer]) te schreeuwen. We zijn naar huis gegaan. Toen heeft [verdachte] met [H.P.] gesproken, hij heeft telefonisch contact gehad. Hij had met hem afgesproken naar het pand van [E. vd V.] te gaan (het hof begrijpt: waar [slachtoffer] ook verbleef).

[H.P.]27 heeft verklaard: [verdachte] vroeg aan mij: "Hoe gaan we [slachtoffer] doodmaken?"

De gang naar het pand:

[E. vd V.]28 heeft verklaard dat hij op de fiets naar [het pand] is gegaan.

[verdachte]29 heeft verklaard dat [H.P.] en hij met de auto naar [het pand] zijn gegaan.

[M.W.]30 heeft verklaard dat [verdachte] en zij op een gegeven moment uit de 'Oude Knegt' zijn vertrokken om thuis te gaan eten, dat [verdachte] en [H.P.] nadien telefonisch contact met elkaar hebben onderhouden en dat zij daarbij hebben afgesproken om naar het pand van [E. vd V.] te gaan en dat [H.P.] [verdachte] daartoe omstreeks 22.00 uur is komen ophalen.

Ook [H.P.]31 heeft verklaard dat hij op een gegeven moment uit de 'Oude Knegt' is vertrokken, dat hij toen naar zijn zwager [M.H. ] is gereden en voorts dat hij [verdachte] omstreeks 21.30 uur heeft gebeld. [M.H. ]32 heeft verklaard dat [H.P.] omstreeks 20.00 uur in zijn woning op [adres] is aangekomen.

Uit telecomgegevens33 blijkt voorts dat [H.P.] en [verdachte] om 21.38.23 uur, om 21.43.18 uur en om 21.44.36 uur telefonisch contact met elkaar gehad, waarbij [H.P.] zich - gelet op de zendmasten die zijn mobiel aanstraalde - in de richting van [verdachte] op het [adres] heeft begeven.

Uit de eerdergenoemde camerabeelden van de [firma] is gebleken dat een rode bestelauto om 21.54.03 uur op de 's Gravelandeweg rijdt, komend uit de richting Melkpad en gaande in de richting [het pand].

Het meenemen van slagwapens in de auto naar het pand en deze vervolgens naar binnen meenemen:

[verdachte]34 heeft verklaard dat [slachtoffer] met twee koevoeten is geslagen en dat die koevoeten uit de auto van [H.P.] kwamen (pagina 3092) en tevens dat [E. vd V.], [H.P.] en hij binnen in het pand waren toen [slachtoffer] werd geslagen (pagina 3089).

[H.P.]35 heeft verklaard dat er standaard gereedschap in zijn auto ligt, waaronder meerdere koevoeten (pagina 1100). Hij heeft verklaard dat eerst de korte koevoet uit zijn auto is gehaald en later de lange koevoet (pagina 1087 en 1105). Ook heeft hij verklaard dat hij binnen in het pand is geweest met [verdachte] en [E. vd V.] (pagina's 1087, 1090, 1102 en 1104).

[E. vd V.]36 heeft verklaard dat [verdachte], [H.P.] en hij gezamenlijk door de steeg zijn gelopen en het pand binnen zijn gegaan. Ook heeft hij verklaard dat hij op het moment dat zij het pand binnenliepen een breekijzer (het hof begrijpt: koevoet) heeft gezien, die uit de auto van [H.P.] is gekomen.

Het NFI onderzoek ten aanzien van de koevoeten, zoals hiervoor vermeld, laat zien dat op beide koevoeten bloed dat matcht met dat van [slachtoffer] is aangetroffen.

Rondom het vertrek uit het pand:

[verdachte]37 heeft verklaard dat toen hij de matras in brand stak, [E. vd V.] en [H.P.] onderweg naar buiten waren (met de fiets van [E. vd V.]), dat [E. vd V.] de weg naar het huis van [H.P.] niet wist en [verdachte] daarom op de fiets is gegaan en [E. vd V.] bij [H.P.] in de auto gestapt (pagina 3095). Nadat hij, [verdachte], [slachtoffer] had geslagen was zijn gezicht niet meer intact. Hij zag [slachtoffer] neus en lippen onder het bloed verdwijnen38. [verdachte] heeft ook verklaard dat hij, [E. vd V.] en [H.P.] ongeveer gelijktijdig het pand zijn uitgegaan39.

[E. vd V.]40 heeft verklaard dat [verdachte] als eerste naar buiten ging, [H.P.] daarna en hij als laatste. Er zat misschien drie of vier seconden tussen omdat hij nog even achterom heeft gekeken. Hij is toen gelijk in de auto gestapt en [H.P.] kwam naast hem zitten. [H.P.] zei: "Zo daar zijn we ook weer vanaf" (pagina 2104). Voorts dat ze nadat [H.P.] in de auto stapte zijn weggereden (pagina 2105). Hij heeft ook verklaard41 dat [verdachte] op de fiets naar het huis van [H.P.] is gegaan (pagina 2209) en dat [slachtoffer] er zo beroerd bij lag dat hij dacht dat gaat niet goed. Hij zag veel bloed en wel tien scheuren in zijn hoofd. Hij zag dat [slachtoffer] behoorlijk bloedde (pagina 2217).

[H.P.]42 heeft verklaard dat hij de rommel in zijn auto heeft gezet. Hij is samen met [E. vd V.] in de auto gestapt, terwijl [verdachte] op de fiets is gesprongen en wegfietste. Nadat hij bij het pand is weggereden kwam hij twee politieauto's tegen. Een ging hem voor, de ander bleef eerst staan maar kwam daarna achter hem aanrijden. Zij hebben in de auto gekeken, maar hebben hem toch door laten rijden. Op het moment dat hij die twee politieauto's zag staan, zei [E. vd V.] tegen hem "ik hoop dat ie dood is".

De gang van zaken nadien:

[verdachte]43 heeft verklaard: Toen ik bij [H.P.] thuis aan kwam stond [H.P.] in zijn onderbroek. Ik heb mijn spijkerbroek in de was gedaan. Ik heb mijn broek uitgetrokken en aan hem gegeven. Ik heb een broek van hem aangedaan. We hadden met elkaar afgesproken dat we ons mond zouden dicht houden over het voorval.

[E. vd V.]44 heeft verklaard: We zijn naar het huis van [H.P.] gereden. Beneden bij de flat van [H.P.] zag ik dat hij spullen uit zijn auto haalde. Ik heb in ieder geval toen weer het breekijzer gezien. [H.P.] heeft het breekijzer in de wasmachinekamer van zijn woning neergezet. [verdachte] kwam. Hij wilde zich omkleden omdat zijn kleding onder het bloed zat. Hij heeft toen van [H.P.] schone kleding gekregen en zijn kleding in de wasmachine gedaan. [H.P.] heeft toen de wasmachine aan gezet. Ik heb ook gezien dat [H.P.] en [verdachte] het breekijzer hebben schoongemaakt. U houdt mij voor dat ik eerder in mijn verklaring heb gezegd dat door [verdachte] en [H.P.] is gezegd dat ik mijn mond tegen de politie moest houden. Ik denk dat zij vinden dat ik nog veel met iedereen praat en dat ze misschien bang waren dat ik ook tegen de politie teveel zou vertellen.

[H.P.]45 heeft verklaard: Ik heb de twee koevoeten uit de auto gepakt (pagina 1172). Ik heb de koevoeten afgespoeld (pagina 1160). Wat ik gewassen heb, heb ik gewassen en daar zat de spijkerbroek van [verdachte] ook bij (pagina 1169).

B2.2 Conclusies

Het hof trekt op grond van het voorgaande in samenhang met hetgeen onder A is vermeld de volgende conclusies.

[slachtoffer] heeft de vriendin ([M.W.]) van [verdachte] beledigd en gekwetst en [verdachte] is daarom boos geworden. [verdachte] heeft daarom het voornemen opgevat [slachtoffer] een lesje te leren door hem in elkaar te slaan. [E. vd V.] en [H.P.] waren van een en ander op de hoogte en hebben zich bij dit voornemen aangesloten.

[verdachte] en [H.P.] hebben teneinde voormeld voornemen uit te voeren zich (na 21.44.36 uur) met de auto van [H.P.] begeven naar het pand waar [slachtoffer] verbleef, alwaar zij kort na 21.54.03 uur zijn aangekomen, terwijl [E. vd V.] met datzelfde voornemen zich op zijn fiets daarheen heeft begeven.

Er hebben zich ten minste twee koevoeten bevonden in de auto van [H.P.] waarmee [verdachte] en [H.P.] zich naar het pand hebben begeven. Een of meer verdachten hebben deze koevoeten vervolgens na aankomst bij het pand uit de auto gehaald en ter hand genomen. Alle drie de verdachten zijn (vervolgens) het pand binnengegaan. Niet aannemelijk is dat het meenemen van de koevoeten het pand in één van hen kan zijn ontgaan.

[verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] hebben zich na afloop van het jegens [slachtoffer] toegepaste geweld samen, althans kort na elkaar, naar buiten begeven en de als slagwapen gebruikte koevoeten zijn in de auto van [H.P.] geplaatst. [verdachte] heeft zich op de fiets begeven naar het huis van [H.P.] en [H.P.] als bestuurder en [E. vd V.] als passagier hebben zich per auto daarheen begeven. Zij zijn alle drie aldus van de plaats van het misdrijf weggevlucht, terwijl uit voormeld proces-verbaal van bevindingen (bewijsmiddel 2) en de verklaring van [H.P.] volgt dat noch [H.P.], noch [E. vd V.] bij gelegenheid van de staande houding tegenover de politie heeft verklaard dat er zich in het desbetreffende pand een zwaargewond persoon bevond, die dringend medische hulp nodig had.

[H.P.] heeft bij thuiskomst zijn kleren gewassen en tevens de broek van [verdachte]. Ook heeft [H.P.] de beide koevoeten, waarvan er ten minste één was gebruikt om [slachtoffer] te slaan, gewassen. Naar het oordeel van het hof had dit schoonmaken geen ander doel dan om sporen te verwijderen. Ten slotte is door [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] besproken dat zij tegenover de politie hun mond zouden houden omtrent al hetgeen was voorgevallen en is (daardoor) niets meer ondernomen in de richting van autoriteiten of hulpverlenende instanties om deze op de hoogte te stellen van de situatie waarin [slachtoffer] was gebracht door een of meer van hen.

B3. Eerste tussenconclusie

Door [slachtoffer] met een of meer koevoeten met kracht tegen het hoofd te slaan is sprake van doodslag. Reeds op grond van voorgaande vaststellingen in samenhang met de vaststaande feiten, is het hof van oordeel dat er tussen [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] sprake is van een zodanige nauwe en bewuste samenwerking rond deze doodslag, terwijl niet is gebleken dat een van hen zich van de gang van zaken op enig moment heeft gedistantieerd, dat ten aanzien van ieder van hen sprake is van het medeplegen daarvan.

In zoverre falen de verweren die tot een andere conclusie leiden reeds. Voor zover op dit punt nog nadere verweren zijn gevoerd, worden die hierna besproken.

B4. Verdere bewijsmiddelen omtrent wie het slachtoffer hebben geslagen

Het hof acht meer in concreto de volgende bewijsmiddelen van belang ten aanzien van de vraag wie met de koevoeten het slachtoffer hebben geslagen.

1- de verklaring van [verdachte]46

[verdachte] heeft het volgende verklaard. Ik ben met de auto van [H.P.] naar het pand gegaan. [H.P.] en ik hadden afgesproken dat we [slachtoffer] flink zouden slaan. Wij zijn de woning binnengegaan. [H.P.] gaf een koevoet aan [E. vd V.] en aan mij. Ik heb vervolgens [slachtoffer] met die koevoet op zijn hoofd geslagen en ik weet dat dat in het begin een keer is geweest, daarna sloeg [E. vd V.] hem op het hoofd met zijn koevoet. Dat gebeurde drie of vier keer. Toen ging [slachtoffer] naar de grond. Vervolgens heb ik hem nog drie of vier klappen met de koevoet op zijn hoofd geslagen. [H.P.] zei: "Steek de boel in de brand, dan kunnen wij weg". Buitengekomen spraken wij af dat wij naar de woning van [H.P.] zouden gaan.

Deze verklaring wordt ondersteund door:

2- de verklaring van de getuige [M.W.]47: Later op de nacht kwam [verdachte] thuis. Ik heb gevraagd wat er gebeurd was. Hij heeft gezegd dat hij [slachtoffer] dood heeft gemaakt. Dat hij hem gewoon kapot heeft geslagen met een koevoet. [verdachte] zei dat [E. vd V.] ook een paar klappen heeft gegeven. Dat [E. vd V.] ook geslagen heeft. Over [H.P.] heeft hij verteld dat hij er niet tegen kon. [H.P.] is naar buiten gelopen. [verdachte] heeft gezegd dat ze het samen zouden doen, [H.P.] en [verdachte]; en

3- het deskundigenrapport van het NFI, als hiervoor genoemd onder bewijsmiddel 14, waaruit het hof als voldoende aannemelijk afleidt dat het slachtoffer met beide koevoeten en dus door (ten minste) twee personen) is geslagen.

Het hof acht de verklaring van [verdachte] op de relevante onderdelen voldoende betrouwbaar. Hij heeft in de kern omtrent dit onderdeel van de gebeurtenissen steeds hetzelfde en consistent verklaard. Er is geen enkele reden aannemelijk geworden waarom [verdachte] op dit punt onwaarheid zou spreken en daarmee [E. vd V.] ten onrechte handelingen zou toeschrijven die deze niet heeft gepleegd. [verdachte] heeft daarbij (vrijwel) vanaf het eerste begin ook over zichzelf belastend verklaard. Ook de getuige [M.W.] heeft verklaard dat [verdachte] nog voordat hij was aangehouden, haar heeft verteld dat de gang van zaken in de kern aldus is geweest. De verklaringen van [H.P.] en [E. vd V.] missen die consistentie, reden waarom aan die verklaringen op dat punt wordt voorbijgegaan.

Het hof merkt op dat [E. vd V.] bij de politie (op 26 november 2009, Map B, persoonsdossier [E. vd V.], pagina 2147 e.v.) op enig moment wel heeft verklaard dat hij [slachtoffer] (ook) heeft geslagen. In het licht van de andere verklaringen van [E. vd V.] op dit punt en de context van het verhoor acht het hof deze verklaring onvoldoende concludent om daaraan bewijsbeslissingen te verbinden.

B2.5. Tweede tussenconclusie

[verdachte] heeft met een koevoet [slachtoffer] tegen het hoofd geslagen. Daarna heeft [E. vd V.] met een andere koevoet [slachtoffer] een aantal malen tegen het hoofd geslagen. Ten slotte heeft [verdachte] wederom met de koevoet [slachtoffer] tegen het hoofd geslagen. [H.P.] was daarbij (in elk geval aanvankelijk) aanwezig.

Voorbedachte raad

Voor een bewezenverklaring van het bestanddeel 'voorbedachte raad' moet komen vast te staan dat [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] zich gedurende enige tijd hebben kunnen beraden op het te nemen of het genomen besluit en dat zij niet hebben gehandeld in een ogenblikkelijke gemoedsopwelling, zodat zij de gelegenheid hebben gehad na te denken over de betekenis en de gevolgen van hun voorgenomen daad en zich daarvan rekenschap te geven.

Weliswaar volgt uit de stukken van het dossier en de behandeling ter zitting dat [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] het plan hebben opgevat om [slachtoffer] een lesje te leren, dat daarbij ook door [verdachte] woorden zijn gesproken die in letterlijke zin inhielden dat [slachtoffer] zou worden gedood en dat koevoeten zijn meegenomen, deze omstandigheden vormen in het onderhavige geval, hoewel bijdragend aan het bewijs voor medeplegen, niet, noch afzonderlijk, noch in samenhang met elkaar bezien, overtuigend bewijs dat [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] vooraf het weloverwogen voornemen hebben opgevat [slachtoffer] te doden, op grond waarvan om die reden kan worden gesproken van voorbedachte raad.

Het hof leidt uit de inhoud van het dossier af dat de desbetreffende middag door zowel [verdachte], [E. vd V.] als [slachtoffer] in ruime mate alcohol was genuttigd. De uitingen van in het bijzonder [verdachte] moeten worden beschouwd als verhit taalgebruik, gevoed door emoties omtrent vermeende beledigingen van zijn vriendin [M.W.]. Er zijn onvoldoende aanknopingspunten om ervan uit te kunnen gaan dat [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] toen tijd en gelegenheid hebben genomen om zich vooraf te beraden op de betekenis en gevolgen van hun gezamenlijke handelwijze. Kalm beraad en rustig overleg acht het hof ook overigens niet bewezen. Het hof acht op grond van de inhoud van het dossier en het verhandelde ter terechtzitting voldoende aannemelijk geworden dat de levensberoving heeft plaatsgevonden in een situatie van drift en emotie waarin "het lesje", te weten het toepassen van geweld, het karakter van doodslag heeft gekregen, maar van welke situatie niet gezegd kan worden dat de verdachten zich gedurende enige tijd hebben kunnen beraden op het te nemen of het genomen besluit, na te denken over de betekenis en de gevolgen van de voorgenomen daad en zich daarvan rekenschap te geven.

Het hof acht, anders dan de advocaat-generaal, op grond van het voorgaande dus niet bewezen dat [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] hebben gehandeld met voorbedachte raad.

Nadere overwegingen met betrekking tot gevoerde verweren

Behoudens hetgeen hiervoor is overwogen en moet worden beschouwd als reactie van het hof op het ter zake door de verdediging of het openbaar ministerie naar voren gebrachte onderbouwde standpunt, overweegt het hof in dat verband nog het volgende.

De verklaring van de getuige [R. v. L. ] en voorwaardelijk verzoek

De getuige [R. v. L. ] heeft bij zijn verhoor door de politie op 16 november 2009 om 00:14 uur het volgende - kort samengevat - verklaard.

Rond 22:00 uur die voorafgaande avond was hij in zijn woning, van waaruit hij zicht had op [het pand]. Hij hoorde een mannenstem iets zeggen als "Ik ga al". Dit trok zijn aandacht. Hij keek toen door het raam naar buiten en zag een man uit het steegje lopen met een fiets aan zijn hand en voor het pand heen en weer lopen. Op een gegeven moment liep deze persoon helemaal weg naar de 's Gravelandseweg. Hij zag ook een rode bestelauto staan voor de schuifdeuren. Zo'n dertig seconden nadat de fietser uit het zicht was, zag hij een kale man (het hof begrijpt - evenals de verdediging - op basis van de door de getuige gegeven persoonsbeschrijving: [E. vd V.]) uit het steegje komen naast het pand. Deze man liep naar de auto en gaf een sein. Hij zag een oudere man (het hof begrijpt - evenals de verdediging - op basis van de door de getuige gegeven persoonsbeschrijving: [H.P.]), die achter het stuur zat, uit de auto stappen. De kale man liep toen weer terug richting het steegje met een soort bat of lat in zijn hand. Beide mannen liepen het steegje in. Hij hoorde toen iemand schreeuwen: "Ik heb niets gedaan, ik heb het niet gedaan". Daarop zag hij de oude man weer uit het steegje komen, naar de auto lopen en een jerrycan uit de auto pakken en weer terug de steeg in lopen. Op dat moment heeft de getuige 112 gebeld. Na zo'n drie à vier minuten zag hij een oranje gloed binnen. Hij heeft verder niets meer gehoord. Hij zag vervolgens dat de kale man in de steeg ging staan aan het eind bij de weg. Na zo'n twintig à dertig seconden zag hij de oude man te voorschijn komen. Vervolgens heeft hij gezien dat de auto ging keren en weer voor het pand parkeerde met de achterdeuren ter hoogte van de steeg. De kale man stond er nog steeds. Hij zag en hoorde dat de kale man spullen achterin gooide. Daarop stapte de kale man in aan de bijrijders zijde en reden ze weg richting de 's Gravelandseweg.

De raadsman van [verdachte] heeft aan deze getuigenverklaring de conclusie verbonden dat hieruit volgt dat [verdachte], die immers op de fiets vanaf [het pand] is vetrokken, enige tijd vóór [E. vd V.] en [H.P.] van de plaats van het misdrijf is weggegaan en dat de beide anderen opnieuw het pand zijn binnen gegaan en [slachtoffer] het dodelijk letsel hebben toegebracht, aangezien [slachtoffer] toen [verdachte] vertok nog in leven was. Deze gang van zaken zou volgens de raadsman mede worden ondersteund door het feit dat de getuige de woorden "Ik heb niets gedaan, ik heb het niet gedaan" heeft gehoord, welke gelet op de inhoud ervan door [slachtoffer] moeten zijn geroepen.

Het hof overweegt als volgt.

Het hof verbindt aan het feit dat een onbekend gebleven fietser, mogelijk zijnde [verdachte], iets eerder bij het pand aan [het pand] is vertrokken dan [E. vd V.] en [H.P.] niet dezelfde conclusies als de raadsman. Uit de verklaring van de getuige [R. v. L. ] zou naar het oordeel van het hof ten hoogste kunnen worden afgeleid dat [E. vd V.] en/of [H.P.] nà het jegens [slachtoffer] gebruikte geweld mogelijk nogmaals het pand zijn binnengegaan om nogmaals brand te stichten en gebruikte spullen mee te nemen, terwijl een van beiden zijn verantwoordelijkheid voor het gebeurde heeft afgewezen. Deze conclusie trekt het hof overigens uitdrukkelijk niet nu daaromtrent onvoldoende is komen vast te staan, reden waarom bedoelde verklaring niet voor het bewijs wordt gebruikt. Het is op grond van die verklaring niet aannemelijk geworden dat [slachtoffer] in die periode nogmaals is geslagen. Niet alleen betreft de periode tussen het vertrek van de onbekend gebleven fietser, mogelijk zijnde [verdachte], en het wegrijden van de auto slechts enkele minuten, hetgeen blijkt uit het tijdstip van de 112-melding van de getuige (21:58.22 uur) en het beëindigen van dat gesprek (rond 22:02 uur) (proces-verbaal van bevindingen van 6 september 2010, Map A, pagina 257-258), maar ook acht het hof gelet op het aan [slachtoffer] toegebrachte letsel in samenhang bezien met de verklaring van [verdachte] (verklaring bij de politie van 18 november 2009, Map C, persoonsdossier [verdachte]) zelf, dat hij [slachtoffer] op het laatst een aantal malen vol op het gezicht had geslagen met een koevoet en dat het bloed rond spatte niet aannemelijk dat [slachtoffer] nog kon praten laat staan met een dusdanig volume dat de getuige dit vanuit zijn eigen woning kon horen.

Het verweer wordt verworpen.

Het voorwaardelijk verzoek om de getuige [R. v. L. ] nogmaals op te roepen wordt mede gelet op hetgeen hiervoor is overwogen bezien in samenhang met hetgeen is vervat in de gebezigde bewijsmiddelen en in aanmerking genomen dat de getuige reeds bij de rechter-commissaris is gehoord en in lijn met zijn verklaring bij de politie heeft verklaard, afgewezen, nu dit onvoldoende is gemotiveerd om de noodzaak daartoe aan te nemen.

Getuige [M.W.]

Zoals hiervoor reeds is aangegeven betracht het hof grote behoedzaamheid bij het gebruik van (onderdelen) van verklaringen van [verdachte], [H.P.] en [E. vd V.] en gebruikt het hof slechts die onderdelen van een verklaring die steun vinden in de verklaringen van anderen of andere bewijsmiddelen. Dit uitgangspunt hanteert het hof evenzo ten aanzien van de verklaringen van de getuige [M.W.]. Slechts die onderdelen van haar eerste verklaringen bij de politie die door andere bewijsmiddelen worden ondersteund zijn tot bewijs gebruikt. De omstandigheid dat de getuige zich ten aanzien van haar verhoren bij de rechter-commissaris mogelijk labiel en niet erg coöperatief heeft opgesteld doet daaraan niet af. Ook hetgeen overigens door de raadsman naar voren is gebracht leidt het hof niet tot een ander oordeel.

Het verweer wordt mitsdien verworpen.

Getuige [H.P.]

Hetgeen het hof hiervoor heeft overwogen ten aanzien van de betrouwbaarheid van de getuigenverklaringen van [M.W.] en het te dien aanzien ingenomen uitgangspunt, geldt eveneens ten aanzien van de verklaringen van [H.P.]. De omstandigheid dat door het Pieter Baan Centrum is aangegeven dat gegevens uit het milieuonderzoek - [H.P.] heeft immers geweigerd aan het onderzoek mee te werken - nadrukkelijk wijzen op het bestaan van "pseudologica fantastica", waarbij [H.P.] statusverhogende activiteiten fantaseert waar hij zelf ook werkelijk in gaat geloven, maakt dit niet anders.

Ook dit verweer wordt verworpen.

Eindconclusie

[verdachte] heeft zich schuldig gemaakt aan het medeplegen van doodslag.

augustus 2012.

Mr. Verhoeff is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.