HR, 25-01-2022, nr. 21/02362

HR, 25-01-2022, nr. 21/02362

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 25‑01‑2022

Inhoudsindicatie

Beklag art. 552a Sv m.b.t. beslag ex art. 94 Sv op een auto met verborgen ruimte. De cassatieklachten zijn gericht tegen de samenhangende beschikking van de Rb op een vordering a.b.i. art. 552f.2 Sv tot onttrekking aan het verkeer van die auto. HR: Als een middel a.b.i de wet, kan alleen gelden een stellige en duidelijke klacht over de schending van een bepaalde rechtsregel en/of het verzuim van een toepasselijk vormvoorschrift door de rechter die de bestreden uitspraak heeft gewezen. De klachten voldoen niet aan dit vereiste omdat zij niet gericht zijn tegen de in deze zaak bestreden uitspraak, zodat zij onbesproken moeten blijven. HR verklaart het beroep niet-ontvankelijk. Samenhang met 21/01917B.

Partij(en)

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

STRAFKAMER

Nummer 21/02362 B

Datum 25 januari 2022

BESCHIKKING

op het beroep in cassatie tegen een beschikking van de rechtbank Rotterdam van 14 januari 2021, nummer RK 20/2780, op een klaagschrift als bedoeld in artikel 552a van het Wetboek van Strafvordering, ingediend

door

[klager] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1975,

hierna: de klager.

1. Procesverloop in cassatie

Het beroep is ingesteld door de klager. Namens deze heeft R. Moghni, advocaat te Rotterdam, een schriftuur ingediend. De schriftuur is aan deze beschikking gehecht en maakt daarvan deel uit.

De advocaat-generaal T.N.B.M. Spronken heeft geconcludeerd tot nietontvankelijkverklaring van de klager in het ingestelde cassatieberoep.

2. Beoordeling van de schriftuur en de ontvankelijkheid van het beroep

2.1

Het cassatiemiddel bevat klachten die zijn gericht tegen de beschikking van de rechtbank van 17 februari 2021 op een vordering als bedoeld in artikel 552f lid 2 van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) die bij de Hoge Raad in behandeling is onder nummer 21/01917 B en die samenhangt met de onderhavige zaak. Als een cassatiemiddel als in de wet bedoeld, kan alleen gelden een stellige en duidelijke klacht over de schending van een bepaalde rechtsregel en/of het verzuim van een toepasselijk vormvoorschrift door de rechter die de bestreden uitspraak heeft gewezen. De klachten voldoen niet aan dit vereiste omdat zij niet gericht zijn tegen de in deze zaak bestreden uitspraak, zodat zij onbesproken moeten blijven.

2.2

Nu de klager niet binnen de bij de wet gestelde termijn bij de Hoge Raad door een raadsman een schriftuur met cassatiemiddelen heeft doen indienen, is niet in acht genomen het voorschrift van artikel 447 lid 5 Sv. Dat brengt mee dat de Hoge Raad het cassatieberoep niet in behandeling kan nemen.

3.Beslissing

De Hoge Raad verklaart het beroep niet-ontvankelijk.

Deze beschikking is gegeven door de vice-president V. van den Brink als voorzitter, en de raadsheren A.L.J. van Strien en T. Kooijmans, in bijzijn van de waarnemend griffier H.J.S. Kea, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 25 januari 2022.

Conclusie 23‑11‑2021

Inhoudsindicatie

-

Partij(en)

PROCUREUR-GENERAAL

BIJ DE

HOGE RAAD DER NEDERLANDEN

Nummer 21/02362 B

Zitting 23 november 2021

CONCLUSIE

T.N.B.M. Spronken

In de zaak

[klager] ,

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1975,

hierna: de klager.

1. Het cassatieberoep

1.1.

De rechtbank Rotterdam heeft bij beschikking van 14 januari 2021 het beklag ex art. 552a Sv tegen inbeslagname van de auto van de klager ongegrond verklaard.

1.2.

Het cassatieberoep is ingesteld namens de klager en mr. R. Moghni, advocaat te Rotterdam, heeft één middel van cassatie voorgesteld. Het middel is gelijkluidend aan het middel dat is voorgesteld in de samenhangende zaak waarin ik vandaag eveneens concludeer (21/01917) en keert zich tegen de beslissing tot onttrekking aan het verkeer van de op grond van art. 94 lid 1 Sv in beslag genomen auto van de klager.

2. De procesgang in onderhavige zaak

2.1.

Op grond van de gedingstukken kan in deze zaak van het volgende worden uitgegaan.

2.2.

Op 10 november 2020 is een Renault, type Megane Scenic voorzien van kenteken [kenteken] op naam van de beslagene op grond van art. 94 lid 1 Sv in beslag genomen omdat er onder de middenconsole een verborgen ruimte is aangetroffen van ongeveer 16 bij 80 centimeter. De verborgen ruimte werd zichtbaar na het onder de middenconsole indrukken van een knop. De verborgen ruimte was, behoudens een losse bodemplaat, leeg.

2.3.

Op 11 november 2020 is er namens de klager een klaagschrift ex art. 552a Sv ingediend, strekkende tot opheffing van het beslag en tot teruggave van de personenauto en een aantal goederen, te weten schoenen (vier paar), telefoon (merk: Iphone 6) en overige goederen (in de auto). Daartoe zijn als gronden aangevoerd dat de goederen onrechtmatig in beslag zijn genomen en dat de in disproportioneel is, met als gevolg dat klager door het beslag onevenredig wordt getroffen. Daaraan is toegevoegd dat na ontvangst van het procesdossier de gronden (eventueel) worden aangevuld en/of uitgebreid en/of ter zitting nader worden toegelicht. De rechtbank Rotterdam heeft dit beklag bij beschikking van 14 januari 2021 ongegrond verklaard.

2.4.

Parallel daaraan heeft de officier van justitie op 2 december 2020 een vordering ex art. 552f Sv ingediend strekkende tot onttrekking aan het verkeer van de onder klager inbeslaggenomen Renault. Deze vordering is bij beschikking van 17 februari 2021 door de rechtbank toegewezen.

3. Ontvankelijkheid van de klager

3.1.

Door de raadsman van de klager is tegen onderhavige beschikking cassatieberoep ingesteld op 1 maart 2021. De cassatieakte vermeldt echter dat dit beroep zich richt tegen de beschikking d.d. 17 februari 2021 (de datum van de beschikking op de vordering tot onttrekking aan het verkeer). De cassatieakte is bovendien identiek aan de cassatieakte in de zaak 21/01917 die betrekking heeft op de beschikking op de vordering tot onttrekking aan het verkeer. Daar komt nog bij dat de inhoud van de cassatieschriftuur alleen ziet op de beschikking inzake de vordering onttrekking aan het verkeer (552f Sv), en ook alleen deze beschikking in de schriftuur wordt vermeld. Tegen de beschikking van 14 januari 2021 worden geen middelen geformuleerd. Ook in de schriftelijke volmacht tot het instellen van cassatie wordt alleen de beschikking van 17 februari 2021 aangehaald. In de aanhef van de schriftuur en in de aanhef van de schriftelijke volmacht worden echter de zaaknummers van beide beschikkingen genoemd.

3.2.

Dat roept de vraag op of er wel beoogd is cassatieberoep in te stellen tegen de beschikking van 14 januari 2021. Zo dit het geval is dan is dit beroep te laat ingesteld en dient de klager daarin niet-ontvankelijk te worden verklaard.

4. Conclusie

4.1.

Deze conclusie strekt ertoe dat de Hoge Raad de klager niet-ontvankelijk zal verklaren in het ingestelde cassatieberoep.

De Procureur-Generaal

bij de Hoge Raad der Nederlanden

AG

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.