Rb. 's-Hertogenbosch, 26-04-2010, nr. 01/889044-06

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 februari

2004 tot en met 30 mei 2006 in de gemeente Best en/of Liessel en/of elders in

Nederland, en/of te Hechtel-Eksel en/of op een of meer (andere) plaatsen in

België, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

(telkens) een of meer hoeveelheid/hoeveelheden xtc-afval en/of aceton op of in

de bodem heeft gebracht, zijnde xtc-afval en/of aceton (een) stof(fen)

waardoor de bodem kon worden verontreinigd en/of aangetast - terwijl hij,

verdachte, en/of zijn mededader(s) (telkens) wist(en), althans redelijkerwijs

had/hadden kunnen vermoeden dat door die handeling(en) de bodem kon worden

verontreinigd en/of aangetast - en toen (telkens) al dan niet opzettelijk niet

aan de verplichting heeft voldaan alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs

van hem/hen kond(en) worden gevergd, teneinde die verontreiniging en/of

aantasting te voorkomen, danwel indien die verontreiniging zich voordeed, de

bodem te saneren en de directe gevolgen daarvan te beperken en zoveel mogelijk

ongedaan te maken;

(Artikel 13 Wet bodembescherming)

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 februari

2004 tot en met 30 mei 2006 in de gemeente Best en/of Liessel en/of elders in

Nederland, en/of te Hechtel-Eksel en/of op een of meer (andere) plaats(en) in

België, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

terwijl hij en/of zijn mededader(s) (telkens) (een) handeling(en) met

betrekking tot afvalstoffen verrichtte(n) en/of naliet(en), bestaande uit het

opslaan en/of bewaren van een of meer hoeveelheid/hoeveelheden XTC-afval en/of

methanol en/of aceton - en terwijl hij en/of zijn mededader(s) (telkens)

wist(en), althans redelijkerwijs had/hadden kunnen weten dat daardoor nadelige

gevolgen voor het milieu konden ontstaan - al dan niet opzettelijk niet heeft

voldaan aan zijn/hun verplichting alle maatregelen te nemen en/of na te laten,

die redelijkerwijs van hem/hen kon(den) worden gevergd, teneinde die gevolgen

zoveel mogelijk te voorkomen, althans te beperken;

(Artikel 10.1 lid 1 van de Wet milieubeheer)

hij op of omstreeks 30 mei 2006 te gemeente Eindhoven, tezamen en in

vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk aanwezig

heeft gehad ongeveer 242.115 XTC-pillen (73 kilogram), in elk geval een

hoeveelheid van een materiaal bevattende MDMA, zijnde MDMA een middel als

bedoeld in de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens

het vijfde lid van artikel 3a van die wet;

(Artikel 2 onder C juncto artikel 10 van de Opiumwet)

hij op een of meer tijdstip(pen) gelegen in of omstreeks de periode van 1

februari 2004 tot en met 30 mei 2006 te Alkmaar en/of Liessel en/of Eindhoven

en/of Venlo en/of Best en/of elders in Nederland, en/of te Hechtel-Eksel, in

ieder geval in België, tezamen en in vereniging met een ander of anderen,

althans alleen, meermalen, althans eenmaal,(telkens) opzettelijk heeft bereid

en/of bewerkt en/of verwerkt en/of vervaardigd en/of verkocht en/of afgeleverd

en/of verstrekt en/of vervoerd en in elk geval (telkens) opzettelijk aanwezig

heeft gehad (een) hoeveelheid/hoeveelheden MDMA en/of amfetamine, zijnde MDMA

en/of amfetamine (telkens) een middel voorkomend op de bij de Opiumwet

behorende lijst I, danwel aangewezen krachtens het vijfde lid van artikel 3a

van die wet;

(artikel 2 onder B,C en D juncto artikel 10 Opiumwet)

hij op een of meer tijdstip(pen) gelegen in of omstreeks de periode van 1

februari 2004 tot en met 21 juli 2005 te Waalre en/of Eindhoven en/of

Valkenswaard, in ieder geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een

ander of anderen, althans alleen, meermalen, althans eenmaal, (telkens)

opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht en/of heeft

vervoerd, in elk geval (telkens) opzettelijk aanwezig heeft gehad, (een)

hoeveelheid/hoeveelheden van een materiaal bevattende MDMA en/of amfetamine,

zijnde MDMA en/of amfetamine (telkens) (een) middel(en) voorkomend op de bij

de Opiumwet behorende lijst I, danwel aangewezen krachtens het vijfde lid van

artikel 3a van die wet;

(artikel 2 onder A (en/of B en C) van de Opiumwet, delict 4)

hij in of omstreeks de periode van 20 mei 2003 tot en met 13 maart 2007 te

Eindhoven en/of elders in Nederland en/of te Neerpelt en/of elders in België,

tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, (een)

voorwerp(en), te weten (een) hoeveelheid/hoeveelheden geld ten behoeve van de

aanschaf en/of betaling van:

hij in of omstreeks de periode van 1 februari 2004 tot en met 13 maart 2007 te

Waalre en/of Oudorp (gemeente Alkmaar) en/of Eindhoven, in elk geval in

Nederland, en/of te Hechtel-Eksel en/of elders in België, heeft deelgenomen

aan een organisatie, bestaande uit een samenwerkingsverband van hem,verdachte

en een of meer natuurlijke perso(o)n(en), te weten [medeverdachte 1] en/of [medeverdachte 2] en/of [medeverdachte 3] en/of [medeverdachte 4] en/of een of meer

andere perso(o)n(en), welke organisatie tot oogmerk had het plegen van

misdrijven, namelijk overtreding van artikel 2 onder A en/of B en/of C en/of D

van de Opiumwet en/of van artikel 13 van de Wet Bodembescherming en/of artikel

10 van de Wet Milieubeheer en/of van witwassen als bedoeld in artikel 420 bis

en/of 420ter Wetboek van Strafrecht, zulks terwijl hij, verdachte, oprichter

en/of leider en/of bestuurder van voormelde organisatie was;

(artikel 140 lid 1 en 3 van het Wetboek van Strafrecht)

Voorzover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is verdachte daardoor niet in de verdediging geschaad.

De geldigheid van de dagvaarding.

In zijn pleitnota heeft de raadsman onder 41 gesteld dat de verdediging van oordeel is dat met betrekking tot feit 4 de dagvaarding nietig moet worden verklaard wegens onbestemdheid van de beschuldigingen. Volgens de raadsman kan in redelijkheid niet van zijn cliënt worden verwacht dat hij begrijpt tegen welke van de verdenkingen in de periode 1 februari 2004 t/m 30 mei 2006 hij zich moet verweren.

De rechtbank verwerpt dit verweer. De rechtbank is van oordeel dat uit de tekst van het onder 4 tenlastegelegde in samenhang met de inhoud van het strafdossier voor verdachte voldoende duidelijk moet zijn wat hem onder 4 wordt verweten.

De dagvaarding voldoet ook overigens aan alle wettelijke eisen.

De bevoegdheid van de rechtbank.

Krachtens de wettelijke bepalingen is de rechtbank bevoegd van het tenlastegelegde kennis te nemen. De rechtbank heeft daarbij voor wat betreft de onder 1 en 2 tenlastegelegde feiten mede gelet op de artikelen 38 en 39 van de Wet op de Economische Delicten, waarin ten aanzien van economische delicten is bepaald dat deze door een andere dan de economische rechter mogen worden afgedaan in het geval deze zijn begaan in samenhang met een of meer strafbare feiten die geen economische delicten zijn en deze samen zijn tenlastegelegd.

De ontvankelijkheid van de officier van justitie.

Met betrekking tot de rechtsmacht ten aanzien van het onder 1, 2, 4, 6 en 7 tenlastegelegde

Ook voor zover is tenlaste gelegd dat deze feiten in België zijn gepleegd is de Nederlandse strafwet op deze feiten toepasselijk, aangezien verdachte de Nederlandse nationaliteit bezit en ook ten tijde van het plegen van de feiten die nationaliteit bezat, terwijl de feiten die in België zouden zijn gepleegd door de Nederlandse strafwet als misdrijf worden beschouwd en op die feiten door de Belgische strafwet ook straf is gesteld.

De raadsman heeft ter terechtzitting van 12 april 2010 geconcludeerd tot niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie op diverse gronden. De raadsman heeft daartoe in de eerste plaats gesteld dat verbalisanten tijdens het verhoor van verdachte op 30 juli 2007 in strijd met de regelgeving informatie hebben gebruikt afkomstig uit een geheimhoudersgesprek.

Met betrekking tot dit verweer overweegt de rechtbank het volgende.

Uit het proces-verbaal van 18 juni 2009 van [verbalisant 1] blijkt dat er een aantal telefonische contacten met geheimhouders is geweest dat niet als zodanig is herkend en waarvan de gegevens niet op de voorgeschreven wijze zijn vernietigd.

In chronologische volgorde betreft het de volgende contacten

21 juni 2006 gesprek diagnostisch centrum. Verdachte komt 5 minuten later.

14 augustus 2006 verdachte belt met nummer opvraag en vraagt doorverbonden te worden met advocatenkantoor

23 augustus 2006 tandarts

4 september 2006 verdachte belt gesprek met nummerinformatie en krijgt aansluitend bandje van tandartspraktijk

5 september 2006 verdachte belt via nummerinformatie met tandartspraktijk en vraagt wanneer afspraak is

13 september 2006 voicemail tandarts

13 september 2006 SMS bericht dat er geen bericht is ingesproken

13 september 2006 verdachte belt met tandarts. Gesprek over openstaande rekeningen

11 oktober 2006 gesprek met notariskantoor over niet goed ingevuld formulier

21 oktober 2006 verdachte belt via nummerinformatie met tandarts. Alles is in

gesprek

8 november 2006 assistente tandarts belt over nog openstaande rekening

15 november 2006 er wordt ingebeld door advocatenkantoor. Telefoon is niet

bereikbaar

15 november 2006 er wordt ingebeld door advocatenkantoor. Er komt geen verbinding

tot stand

17 november 2006 gesprek met advocatenkantoor. Niet opgenomen.

17 november 2006 eerder gekwalificeerd geheimhoudergesprek met advocatenkantoor

Inhoud in proces-verbaal niet vermeld.

17 november 2006 eerder gekwalificeerd geheimhoudergesprek met advocatenkantoor

Inhoud in proces-verbaal niet vermeld

17 november 2006 gesprek tussen vriendin verdachte en secretaresse advocatenkantoor

over geplande afspraak waarbij verachte geld dient mee te nemen

9 februari 2007 gesprek met tandarts over rekeningen die betaald moeten worden

9 februari 2007 gesprek met tandartsassistente over openstaande rekeningen

2 maart 2007 uitgaand gesprek advocatenkantoor. Gesprek is niet opgenomen

5 maart 2007 inkomend gesprek advocatenkantoor. Gesprek is niet opgenomen

5 maart 2007 Inkomend gesprek advocatenkantoor. Gesprek is niet opgenomen.

De rechtbank stelt vast dat deze contacten hebben plaatsgevonden met verschoningsgerechtigden als bedoeld in art. 218 Sv en dat op de voet van art. 126aa Wetboek van Strafvordering de daarvan geregistreerde gegevens in hun geheel hadden moeten zijn vernietigd. Dit is niet gebeurd en dat levert een onherstelbaar vormverzuim op als bedoeld in art. 359a Sv.

Art. 359 a Sv geeft de rechter de bevoegdheid een drietal rechtsgevolgen aan een dergelijk vormverzuim te verbinden. In de eerste plaats kan de rechter besluiten dat het openbaar ministerie niet ontvankelijk is, indien door het verzuim geen sprake kan zijn van een behandeling van de zaak die aan de beginselen van een behoorlijke procesorde voldoet. Ten tweede kan worden besloten tot bewijsuitsluiting van de resultaten van het onderzoek die door het verzuim zijn verkregen en ten derde kan de rechter de ernst van het verzuim compenseren met de hoogte van de op te leggen straf. Bij zijn beoordeling dient de rechter rekening te houden met het belang dat het geschonden voorschrift dient, de ernst van het verzuim en het nadeel dat daardoor wordt veroorzaakt.

Aan het verschoningsrecht ligt de gedachte ten grondslag dat iemand die zich wendt tot een hulpverlener, onder wie een raadsman, er op moet kunnen vertrouwen dat hetgeen aan deze wordt toevertrouwd, geheim blijft. Hoewel het verschoningsrecht niet absoluut is, is het van essentieel belang in de relatie hulpzoeker - verschoningsgerechtigde en raakt het naar het oordeel van de rechtbank de kern van de relatie raadsman-cliënt en vormt het tevens een waarborg voor een goede strafrechtspleging. Derhalve acht de rechtbank het geschonden voorschrift van groot belang.

Ten aanzien van de ernst van het verzuim merkt de rechtbank op dat de schending van het voorschrift betrekking heeft op 22 telefonische contacten. In één geval is er sprake van een gesprek dat direct de relatie cliënt-raadsman raakt. Bij dit gesprek waren niet verdachte en zijn raadsman betrokken maar de secretaresse van een advocatenkantoor en de vriendin van verdachte. Dit gesprek is operationeel gebruikt in een verhoor van verdachte op 30 juli 2007 in het zogenaamde witwasdossier (feit 6). Naar het oordeel van de rechtbank hadden verbalisanten bij de voorbereiding van dit verhoor moeten vaststellen dat het hier ging om informatie die afkomstig was van een geheimhoudergesprek.

Ten aanzien van het nadeel dat door het verzuim is veroorzaakt overweegt de rechtbank dat een verdachte er zonder meer op moet kunnen vertrouwen dat de gesprekken die hij voert met zijn raadsman vertrouwelijk zijn en blijven. Het enkele feit dat hij moet bemerken dat dit niet het geval is, kan voor een verdachte een belangrijk psychologisch nadeel opleveren. Naast dit psychologische nadeel kan in dit geval in redelijkheid niet worden gesteld dat het verzuim voor verdachte andere ernstige gevolgen heeft gehad. Op het moment dat het betreffende gesprek door de verbalisanten op 30 juli 2007 operationeel werd gebruikt, was het drugsonderzoek (de feiten 1-5 op de tenlastelegging) immers grotendeels afgerond en de informatie die in dat gesprek werd gebruikt (het niet betalen van een openstaande rekening van de toenmalige raadsman) speelt in dat drugsonderzoek ook geen enkele rol. Voorts heeft het verzuim niet tot gevolg gehad dat er bewijs is ontstaan dat verdachte betrokken is bij strafbare feiten.

Gelet op alle feiten en omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat er onvoldoende grond is om het openbaar ministerie niet ontvankelijk te verklaren. Het verweer wordt derhalve verworpen. De rechtbank acht niet aannemelijk dat de gegevens betreffende de contacten met geheimhouders waaronder het gesprek dat is gebruikt in het verhoor van 30 juli 2007 door de politie en/of het openbaar ministerie doelbewust niet zijn vernietigd. De verhoren van de betrokken politie-ambtenaren en de officier van justitie bieden geen grond voor deze stelling. Er is wel sprake van een grove onachtzaamheid aan de zijde van de politie. Het gesprek had in een vroeg stadium terstond herkend en vernietigd moeten worden en bovendien hadden de verbalisanten bij de voorbereiding van het verhoor op 30 juli 2007 het verzuim moeten bemerken. Gelet op de hiervoor geschetste gevolgen van dit verzuim kan echter niet worden gesteld dat het verzuim tot gevolg heeft gehad dat aan het recht van verdachte op een eerlijke behandeling van zijn zaak tekort is gedaan.

Het niet vernietigen van de gegevens van de contacten met de geheimhouders heeft niet tot gevolg gehad dat er bewijs is vergaard. Dergelijk bewijs zou naar het oordeel van de rechtbank niet voor de bewijsvoering mogen worden gebruikt. Gelet op de hiervoor geschetste feiten en omstandigheden dient in de onderhavige zaak het onherstelbare vormverzuim te leiden tot strafvermindering, zoals de rechtbank hieronder nader zal bepalen.

Voorts heeft de raadsman nog een groot aantal andere weren gevoerd en stellingen betrokken die naar het oordeel van de verdediging eveneens zouden dienen te leiden tot de conclusie dat het openbaar ministerie niet ontvankelijk is, te weten - kort gezegd-

in de periode van 1 februari 2004 tot en met 30 mei 2006 in Nederland, en in België, heeft deelgenomen aan een organisatie, bestaande uit een samenwerkingsverband van hem,verdachte en [medeverdachte 1] en [medeverdachte 2] en [medeverdachte 3] en [medeverdachte 4] en andere personen, welke organisatie tot oogmerk had het plegen van misdrijven, namelijk overtreding van artikel 2 onder A en B en C

van de Opiumwet en van artikel 13 van de Wet Bodembescherming, zulks terwijl hij, verdachte, leider van voormelde organisatie was.

De bewijsmiddelen worden slechts gebezigd met betrekking tot het feit waarop zij in het bijzonder betrekking hebben.

Bewijsoverwegingen.

(m.b.t. feit 1:)

De rechtbank komt tot een partiële vrijspraak voor feit 1.

Uit de NFI-rapporten ten aanzien van de in Best genomen grondmonsters blijkt dat er ter plaatse aceton en methanol is aangetroffen. Zonder nadere bewijsmiddelen kan niet zonder meer worden bewezen dat er terplaatse ook xtc-afval, zoals genoemd in de tenlastelegging, in de bodem is gebracht.

Ten aanzien van Hechtel-Eksel in België heeft de rechtbank geen verslaglegging van ter plaatse genomen grondmonsters en een analyse van ter plaatse genomen grondmonsters in het dossier aangetroffen. Gezien het feit dat er in Hechtel-Eksel zowel xtc als amfetamine is geproduceerd en de medeverdachten niet concreet verklaard hebben welke stoffen zij precies in België hebben geloosd, is ook met betrekking tot deze locatie onvoldoende komen vast te staan dat de geloosde stoffen xtc-afval betreffen.

De raadsman heeft met betrekking tot dit feit gesteld dat voor zover dit feit te Best zou zijn gepleegd een gehele vrijspraak dient te volgen omdat er geen enkele andere verklaring is dan die van [medeverdachte 5].

De rechtbank kan zich niet vinden in deze stelling van de raadsman. Onder andere gelet op het proces-verbaal van bevindingen van [verbalisant 3] en [verbalisant 4] van 1 juni 2006, het proces-verbaal van aanhouding van [medeverdachte 5], de nadien over de aanhouding van [medeverdachte 5] voornoemd bij de rechter-commissaris afgelegde verklaringen, en de NFI-rapporten ten aanzien van de in Best genomen grondmonsters komt de rechtbank bij dit feit tot een partiële bewezenverklaring.

(m.b.t. feit 3:)

De raadsman heeft met betrekking tot dit feit gesteld dat voor het bewijs van dit feit uitsluitend de verklaring van [medeverdachte 5] voorhanden is. Volgens de raadsman is er geen bijkomend bewijs, zodat voor dit feit vrijspraak dient te volgen wegens gebrek aan wettig bewijs.

De rechtbank komt met name tot een bewezenverklaring van dit feit op grond van de bevindingen van verbalisanten, die ongeveer 242.000 xtc-pillen in de woning van [medeverdachte 5] aan de [adres medeverdachte 5] te Eindhoven hebben aangetroffen, de verklaring van [medeverdachte 5] dat hij deze pillen in opdracht van [verdachte] heeft opgehaald (blz. 362) en de verklaring van [vriendin van medeverdachte 5] dat [medeverdachte 5] ooit ritjes reed voor [verdachte].

(m.b.t. feit 4:)

De verdediging heeft gesteld dat verdachte in ieder geval niets te maken heeft gehad met de productie van synthetische drugs in Alkmaar. Voor dit onderdeel is dan ook vrijspraak bepleit.

De rechtbank acht bewezen dat verdachte ook als medepleger bij de productie in Alkmaar betrokken is geweest. De rechtbank baseert dit oordeel met name op de volgende bewijsmiddelen: