Hof 's-Gravenhage, 12-01-2011, nr. 200.064.335/01

De moeder stelt zich op het standpunt dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de inkomens van de moeder en haar echtgenoot samen het inkomen van de vader ruim overschrijden zodat er thans geen behoefte meer bestaat aan een kinderalimentatie ten laste van de vader. De moeder betoogt dat uit de door haar in hoger beroep overgelegde gegevens blijkt dat het inkomen van de vader juist hoger is dan dat van haar en haar echtgenoot samen. Voorts stelt de moeder dat de rechtbank ten onrechte de door de vader te betalen kinderalimentatie met ingang van 27 september 2007 op nihil heeft gesteld, terwijl het verzoekschrift van de vader is ingediend op 17 juni 2009. Tot slot verzoekt de moeder om de kinderalimentatie ten behoeve van de minderjarige [X] per 1 januari 2010 op nihil vast te stellen, nu [X] niet meer bij de moeder woonachtig is.

Het hof stelt allereerst vast dat niet in geschil is dat sprake is van een wijziging van omstandigheden in de zin van artikel 1:401, lid 1, van het Burgerlijk Wetboek (BW). Deze wijziging van omstandigheden is daarin gelegen dat de moeder op 27 september 2007 is gehuwd met de heer Van der Waals.

Nu zich een wijzigingsgrond als bedoeld in artikel 1:401, lid 1, BW voordoet, dient de door de vader te betalen kinderalimentatie opnieuw te worden vastgesteld, rekening houdende met alle terzake dienende omstandigheden.

Ter zitting in eerste aanleg heeft de rechtbank partijen verzocht aanvullende stukken over te leggen met betrekking tot het huidige inkomen van de vader, de moeder en haar echtgenoot. Voorts is de moeder verzocht een draagkrachtberekening van haarzelf en haar echtgenoot in het geding te brengen. De moeder heeft verzuimd om aan deze informatieverplichting te voldoen. In hoger beroep heeft de vrouw een drietal salarisspecificaties van haar en haar echtgenoot overgelegd; in beide gevallen over de maanden augustus, september en oktober 2009. Een draagkrachtberekening is wederom niet overgelegd. Naar het oordeel van het hof heeft de moeder door het slechts overleggen van de vooromschreven salarisspecificaties onvoldoende inzicht gegeven in de financiële situatie van haar en van haar echtgenoot en daarmee haar stelling dat het inkomen van de man hoger is dan dat van haar en haar echtgenoot tezamen onvoldoende met in rechte verifieerbare stukken onderbouwd. Het hof heeft immers onvoldoende inzicht verkregen in de inkomsten die de moeder en haar echtgenoot genieten en de lasten die zij hebben. Nu de moeder slechts een heel beperkt inzicht heeft gegeven in haar financiële situatie en die van haar echtgenoot en voorts in het geheel geen inzicht heeft gegeven in de (huidige) draagkracht van haar en van haar echtgenoot, is het hof op grond van de voorliggende stukken niet in staat die draagkracht te beoordelen. Nu de moeder geen bewijs van het tegendeel heeft ingebracht, gaat het hof er, evenals de rechtbank, vanuit dat de inkomens van de moeder en haar echtgenoot het inkomen van de vader ruim overschrijden, zodat de vader geen bijdrage hoeft te leveren in het eigen aandeel kosten kinderen. Gelet hierop zal het hof de bestreden beschikking in zoverre dan ook bekrachtigen.

Het hof acht het redelijk voor wat betreft de ingangsdatum van de nihilstelling van de door de vader te betalen kinderalimentatie aansluiting te zoeken bij de datum van het inleidend verzoekschrift van de vader. Het hof stelt de nihilstelling aldus vast op 17 juni 2009, de datum waarop het verzoekschrift in eerste aanleg is ingekomen bij de rechtbank. De vader heeft naar het oordeel van het hof geen bijzondere omstandigheden gesteld die met zich brengen dat daarvan afgeweken moet worden en een eerdere ingangsdatum rechtvaardigen. In zoverre dient de bestreden beschikking dan ook te worden vernietigd.

De vader stelt zich op het standpunt dat de rechtbank ten onrechte zijn verzoek, te bepalen dat de moeder kinderalimentatie dient te betalen voor de minderjarige die zijn/haar hoofdverblijfplaats bij de vader heeft, heeft afgewezen. Volgens de vader is wel degelijk duidelijk wanneer ieder van de minderjarigen bij de moeder dan wel de vader verblijft. Hij verwijst daarvoor naar de gemeentelijke basisadministratie.

Gelet op de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting gaat het hof er vanuit dat deze grief betrekking heeft op de minderjarige [X]. Uit een uittreksel uit de basisadministratie van de gemeente [woonplaats] blijkt dat de minderjarige [X] voor de periode na 17 juni 2009, te weten de datum van de nihilstelling van de kinderalimentatie, niet (meer) ingeschreven heeft gestaan op het adres van de vader. Gelet hierop snijdt het standpunt van de vader geen hout en moet aan zijn stelling ter zake voorbij worden gegaan..

Overigens blijkt uit een afschrift van de gemeentelijke basisadministratie persoonsgegevens van de gemeente [woonplaats] dat de minderjarige [Y] sinds 2 september 2010 staat ingeschreven op het adres van de vader. Indien en voor zover de vader kinderalimentatie van de moeder wenst te ontvangen terzake de minderjarige [Y] dan zal hij een daartoe strekkend verzoek moeten indienen.

Het hof is van oordeel dat niet van de moeder verlangd kan worden dat zij de eventueel door de vader teveel betaalde kinderalimentatie aan hem terugbetaalt, nu voldoende aannemelijk is dat de moeder deze bijdrage heeft besteed ten behoeve van de kinderen en tot terugbetaling daarvan niet in staat is. Derhalve zal het hof, in verband met het consumptieve karakter van de bijdrage, het daartoe strekkende verzoek van de vader afwijzen.

De vader stelt zich op het standpunt dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat iedere partij de eigen proceskosten draagt. De vader verzoekt het hof de moeder te veroordelen in de kosten van de procedure in eerste aanleg en in de kosten van onderhavige procedure, nu de moeder ten onrechte niet aan de verzoeken van de rechtbank heeft voldaan.

Mede gezien de proceshouding van de moeder in hoger beroep, waar zij volhardt in haar proceshouding in eerste aanleg door wederom onvoldoende financiële stukken en geen draagkrachtberekening te overleggen, ziet het hof aanleiding om de moeder in de kosten van de procedure in hoger beroep te veroordelen.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, behoeven de overige door partijen in hoger beroep ingenomen standpunten geen bespreking meer.

Mitsdien beslist het hof als volgt.