Geen schending nemo tenetur-beginsel.

Documentgegevens:

HR 15-06-2021, ECLI:NL:HR:2021:849, m.nt. J.M. Reijntjes

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 15 juni 2021
Magistraten: Mrs. V. van den Brink, Y. Buruma, J. Wortel, J.C.A.M. Claassens, M.J. Borgers
Zaaknummer: 19/04469
Conclusie: A-G mr. E.J. Hofstee
Noot: J.M. Reijntjes
Folio weergave: Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
JCDI: JCDI:ADS583590:1
Vakgebied(en): Bijzonder strafrecht / Opiumwet
Strafprocesrecht / Voorfase
Bijzonder strafrecht / Economisch strafrecht
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2021:849, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 15‑06‑2021
ECLI:NL:PHR:2021:13, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 12‑01‑2021
Beroepschrift, Hoge Raad, 16‑07‑2020
Wetingang: Art. 6 lid 1 EVRM; art. 47 lid 2 Handvest van de grondrechten van de Europese Unie; art. 8 Verordening (EG) nr. 273/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 inzake drugsprecursoren

Essentie

Geen schending nemo tenetur-beginsel indien naleving verplichting van art. 8 lid 1 Verordening (EG) nr. 273/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 11 februari 2004 inzake drugsprecursoren tot verstrekking van informatie m.b.t. mogelijk misbruik van geregistreerde stoffen om verdovende middelen of psychotrope stoffen op illegale wijze te vervaardigen bijdraagt tot verdenking. Dit neemt niet weg dat art. 6 EVRM en de daarop betrekking hebbende rechtspraak van het EHRM en de HR kunnen meebrengen dat verstrekte informatie niet mag worden gebruikt voor het bewijs van een door de verstrekker begaan strafbaar feit, v.z.v. die informatie een ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.