RvdW 2022/753
Verbintenissenrecht. Schadevergoeding na misleidende mededeling; uitleg HR 30 januari 2015, NJ 2015/377. Vermoeden van condicio sine qua non-verband?
- Instantie
Hoge Raad (Civiele kamer)
- Datum
15 juli 2022
- Magistraten
Mrs. M.J. Kroeze, T.H. Tanja-van den Broek, A.E.B. ter Heide, S.J. Schaafsma, F.R. Salomons
- Zaaknummer
20/01940
- Conclusie
A-G mr. T. Hartlief
- Folio weergave
- Vakgebied(en)
Horecarecht / Kansspel- en gokactiviteiten
Verbintenissenrecht / Onrechtmatige daad
Verbintenissenrecht / Schadevergoeding
- Brondocumenten
ECLI:NL:HR:2022:1109, Uitspraak, Hoge Raad (Civiele kamer), 15‑07‑2022
ECLI:NL:PHR:2022:217, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 04‑03‑2022
ECLI:NL:HR:2021:750, Uitspraak, Hoge Raad (Civiele kamer), 21‑05‑2021
ECLI:NL:PHR:2021:154, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 19‑02‑2021
Beroepschrift, Hoge Raad, 29‑07‑2020
- Wetingang
Art. 6:162, 6:194 BW
Essentie
Verbintenissenrecht. Schadevergoeding na misleidende mededeling; uitleg HR 30 januari 2015, NJ 2015/377. Vermoeden van condicio sine qua non-verband?
Samenvatting
HR 30 januari 2015, NJ 2015/377, m.nt. S.D. Lindenbergh (Staatsloterij/Loterijverlies) behelst geen oordeel over de vraag of causaal verband — in de zin van condicio sine qua non-verband — bestaat of moet worden vermoed te bestaan tussen de misleidende mededelingen van Staatsloterij en de aankoop van staatsloten door individuele deelnemers. In dat verband is van belang dat de in die overweging weergegeven verwijzing (door het gerechtshof) naar ‘een aanzienlijk deel van ...