SW-bedrijfsopvolgingsfaciliteit is niet discriminerend (5)

Documentgegevens:

HR 22-11-2013, ECLI:NL:HR:2013:1212

Instantie: Hoge Raad
Datum: 22 november 2013
Zaaknummer: 13/02453
Vakgebied(en): Schenk- en erfbelasting (V)
Europees belastingrecht (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2013:1212, Uitspraak, Hoge Raad, 22‑11‑2013
Beroepschrift, Hoge Raad, 22‑11‑2013
Wetingang: Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (BWBV0001017, 26)Europees verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (BWBV0001000, 14)Successiewet 1956 (BWBR0002226, 35c)Successiewet 1956 (BWBR0002226, 35b)

Essentie

De Hoge Raad oordeelt dat de bedrijfsopvolgingsfaciliteit berust op een keuze van de fiscale wetgever waarvan niet kan worden gezegd dat zij evident van redelijke grond is ontbloot. X beroept zich ook vergeefs op art. 1 van het Eerste Protocol bij het EVRM.

Samenvatting

Erflater, de heer X-Y, overlijdt in 2009. Belanghebbende, mevrouw X (zijn echtgenote), is één van de erfgenamen. De nalatenschap van X-Y bestaat deels uit ondernemingsvermogen. De verkrijging van X beloopt ruim € 2.369.359. Het van X geheven recht van successie bedraagt € 436.384. X zet de onderneming echter niet voort, doch verkoopt die ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.