4.7 Conclusie

Binnen de kaders van de heersende leer is het moeilijk te verklaren dat een giraal tegoed geheel of gedeeltelijk aan een ander dan de rekeninghouder toebehoort. Een giraal tegoed is immers een vordering op naam van de rekeninghouder op zijn bank. Het verlangt de erkenning van een afgescheiden vermogen of het ruimhartig gebruiken van volmacht-constructies. Als giraal geld daarentegen wordt beschouwd als het object van een goederenrechtelijke aanspraak, is het mogelijk dat een (deel van) het tegoed toebehoort aan een ander dan de rekeninghouder. Daarbij dringt zich de parallel op met een zaak die in bewaring is gegeven en waarop de bewaargever zijn eigendomsrecht kan uitoefenen. Voor wat betreft de onmiddellijke vermogensovergang en de positie daarbij van de tussenpersoon, kan worden gewezen op artikel 3:110 BW en de overdracht onder opschortende en ontbindende voorwaarden. Dat biedt mogelijkheden bij het, door middel van een kwaliteitsrekening, reguleren van verhaal op giraal geld gehouden door een derde. De kwaliteitsrekening heeft als bijzonder kenmerk dat partijen door contractuele afspraken hun toekomstige verhaalspositie bepalen. Dat behoeft als zodanig niet bezwaarlijk te zijn en voorziet zelfs in een behoefte, maar brengt wel het risico met zich mee dat giraal geld wordt onttrokken aan verhaal en beslag en schuldeisers worden benadeeld. Hoewel het recht reeds voorziet in mogelijkheden om een dergelijk misbruik te bestrijden, zoals de pauliana, zijn aanvullende waarborgen gewenst, bijvoorbeeld door eisen te stellen aan transparantie en bewijslast-verdeling. Toekomstige wetgeving dient daarin te voorzien.