PJ 2022/22:De aansprakelijkheid van de bestuurder voor premieschulden aan een verplicht bpf eindigt niet omdat de aansprakelijkheid van de rechtspersoon eindigt na een jaar zoals bedoeld in art. 7:663 BW.

PJ 2022/22

De aansprakelijkheid van de bestuurder voor premieschulden aan een verplicht bpf eindigt niet omdat de aansprakelijkheid van de rechtspersoon eindigt na een jaar zoals bedoeld in art. 7:663 BW.

Documentgegevens:

HR 14-01-2022, ECLI:NL:HR:2022:13

Instantie: Hoge Raad
Datum: 14 januari 2022
Magistraten: Mrs. C.E. du Perron, C.H. Sieburgh, H.M. Wattendorff, F.J.P. Lock, G.C. Makkink
Zaaknummer: 20/01724
Conclusie: A-G mr. B.F. Assink
Noot: Red. Aant.
Folio weergave: Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
JCDI: JCDI:ADS635758:1
Vakgebied(en): Civiel recht algemeen (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2022:13, Uitspraak, Hoge Raad, 14‑01‑2022
ECLI:NL:PHR:2021:522, Conclusie, Hoge Raad (Parket), 28‑05‑2021
Beroepschrift, Hoge Raad, 09‑07‑2020
Wetingang: Art. 23 lid 1 en 5 Wet Bpf 2000

Essentie

De aansprakelijkheid van de bestuurder voor premieschulden aan een verplicht bpf eindigt niet omdat de aansprakelijkheid van de rechtspersoon eindigt na een jaar zoals bedoeld in art. 7:663 BW.

Samenvatting

Dit geding betreft de vraag of de aansprakelijkheid van de bestuurder van de rechtspersoon voor premieschulden aan een verplicht bedrijfstakpensioenfonds op grond van art. 23 Wet Bpf 2000 eindigt met het vervallen van de aansprakelijkheid van de rechtspersoon zelf. Die aansprakelijkheid van de rechtspersoon eindigt met het verstrijken van de termijn van een jaar na de overgang van een onderneming indien de rechten en ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.