NJB 2014/1964

A doet een aantal onroerend-goedtransacties met X c.s. en gaat vervolgens failliet. De curator stelt vorderingen tegen X c.s. in op de grond dat de transacties paulianeus zijn en dat X c.s. onrechtmatig hebben gehandeld. Het hof acht de transacties niet paulianeus, maar veroordeelt X c.s. wel tot schadevergoeding wegens onrechtmatige daad. HR: 1. Onrechtmatige daad. Pauliana. Het oordeel van het hof over onrechtmatig handelen heeft betrekking op andere feiten en omstandigheden dan zijn oordeel over de pauliana. 2. Schadebegroting. Indien de rechter een veroordeling tot schadevergoeding uitspreekt, dient hij in beginsel de schade in zijn vonnis te begroten voor zover hem dit mogelijk is, ook als slechts schadevergoeding op te maken bij staat is gevorderd maar voldoende is gesteld en is komen vast te staan om te kunnen veroordelen tot een bepaald bedrag. Het partijdebat moet dit toelaten en de rechter dient het beginsel van hoor en wederhoor in acht te nemen. Het oordeel of begroting van de schade aldus mogelijk is, is in beginsel van feitelijke aard. 3. Bestuurdersaansprakelijkheid. Het onderdeel klaagt terecht dat het hof niet de vraag heeft beantwoord of de bestuurder persoonlijk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. De door het hof genoemde omstandigheden laten echter geen andere conclusie toe dan dat de vraag bevestigend moet worden beantwoord. 4. Proceskostenveroordeling. Het hof heeft zowel Kameleon als X als de in het ongelijk gestelde partij aangemerkt en hen op die grond in de proceskosten van het hoger beroep veroordeeld. Niet valt in te zien waarom dit niet op gelijke voet zou gelden voor de proceskosten in eerste aanleg