Hof Arnhem, 10-03-2008, nr. 21-001515-07

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2006 tot en met 1 maart 2006 te

Arnhem en/of in de gemeente Montferland (grensovergang Bergh autoweg A12)

en/of te Utrecht en/of (elders) in Nederland tezamen en in vereniging met een

ander of anderen, althans alleen, opzettelijk binnen het grondgebied van

Nederland heeft gebracht, althans opzettelijk binnen het grondgebied van

Nederland heeft gebracht als bedoeld in artikel 1 lid 4 van de Opiumwet,

hij in of omstreeks de periode van de maand augustus 2005 tot en met 1 maart

2006 te Arnhem, Apeldoorn, Haarlemmermeer (Schiphol) en/of (elders) in

Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen,

om een feit, bedoeld in het derde of vierde lid van artikel 10 van de

Opiumwet, te weten het opzettelijk bereiden, bewerken, verwerken, verkopen,

afleveren, verstrekken, vervoeren en/of binnen het grondgebied van Nederland

brengen van een hoeveelheid van een materiaal bevattende cocaïne, zijnde

cocaïne, een middel vermeld op de bij de Opiumwet behorende lijst I, in ieder

geval een hoeveelheid van een materiaal bevattende enig middel als bedoeld in

de bij de Opiumwet behorende lijst I, dan wel aangewezen krachtens het vijfde

lid van artikel 3a van die wet, voor te bereiden en/of te bevorderen,

een of meer anderen heeft getracht te bewegen om dat/die feit(en) te plegen,

te doen plegen, mede te plegen, uit te lokken en/of om daarbij behulpzaam te

zijn en/of om daartoe gelegenheid, middelen en/of inlichtingen te verschaffen

en/of zich en/of een of meer anderen gelegenheid, middelen en/of inlichtingen

tot het plegen van die/dat feit(en) heeft getracht te verschaffen, en/of

voorwerpen, vervoermiddelen, stoffen, gelden of andere betaalmiddelen

voorhanden heeft gehad, waarvan hij wist of ernstige reden had om te vermoeden

dat zij bestemd waren tot het plegen van die/dat feit(en),

hij op of omstreeks 01 maart 2006 te Apeldoorn, tezamen en in vereniging met

een ander of anderen, althans alleen, een wapen van categorie II onder 5°, te

weten een voorwerp waarmee door een elektrische stroomstoot personen weerloos

kunnen worden gemaakt of pijn kan worden toegebracht, voorhanden heeft gehad;

hij op of omstreeks 01 maart 2006 te Apeldoorn, tezamen en in vereniging met

een ander of anderen, althans alleen, een of meer wapens van categorie III

en/of munitie van categorie III voorhanden heeft gehad, te weten:

hij in of omstreeks de periode van 1 augustus 2005 tot en met 1 maart 2006 te

Arnhem, Apeldoorn en/of (elders) in Nederland opzettelijk heeft deelgenomen

aan een organisatie die werd gevormd door (onder meer) verdachte, medeverdachte 3, medeverdachte 14, medeverdachte 2 en/of andere

personen, welke organisatie tot oogmerk had het bereiden, bewerken, verwerken,

verkopen, afleveren, verstrekken, vervoeren en/of het binnen en/of buiten het

grondgebied van Nederland brengen van middelen vermeld op de bij de Opiumwet

behorende lijst I en/of II, en/of het plegen van strafbare

voorbereidingshandelingen als bedoeld in artikel 10a van de Opiumwet (handel

in en/of in-/uitvoer van hasjiesj/hennep/cocaïne/harddrugs/softdrugs), althans

het plegen van misdrijven;

Indien in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. De verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

Vrijspraak

Het hof heeft uit het onderzoek ter terechtzitting niet door de inhoud van wettige bewijsmiddelen de overtuiging bekomen dat verdachte het onder 2 en 5 tenlastegelegde heeft begaan, zodat verdachte daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Met betrekking tot de vrijspraak van het onder 2 tenlastegelegde overweegt het hof als volgt.

Uit de stukken komt naar voren dat medeverdachte 14 in een periode van 4,5 maand tot vier keer toe naar Zuid-Amerika is afgereisd met het doel om een cocaïnelijn op te zetten van Zuid-Amerika naar Nederland. De vraag ligt voor of verdachte van de ‘kwade’ bedoelingen van medeverdachte 14 en diens vader medeverdachte 3 heeft geweten én hen vervolgens behulpzaam is geweest in een zodanige mate dat er sprake is van medeplegen bij het opzetten van die cocaïnelijn. Het hof beantwoordt deze vraag ontkennend. Uit de stukken komt naar voren dat verdachte eerst medio november 2005, in verband met deze zaak, via een opgenomen gesprek tussen verdachte en medeverdachte 14 in beeld is gekomen bij justitie. Op dat moment is medeverdachte 14 al één maal naar Zuid-Amerika geweest, te weten van 29 september tot en met 5 oktober 2005 naar Panama, terwijl voorts de eerste contacten tussen medeverdachte 3 en een persoon in Zuid-Amerika al dateerden van vóór deze eerste reis. Tegen verdachte zou kunnen worden ingebracht dat uit de stukken is gebleken, dat hij medeverdachte 14 twee keer heeft opgehaald van Schiphol (op 1 december 2005 en 22 december 2005) en dat hij hem twee keer heeft weggebracht naar Schiphol (op 17 december 2005 en 9 januari 2006) als deze van Zuid-Amerika terugkwam of er heenging. Met de raadsman is het hof evenwel van oordeel dat aannemelijk is te achten dat deze contacten tussen verdachte en medeverdachte 14 tevens verband hebben kunnen houden met het beramen van de Zwitserlandzaak (feit 1). Verder rijst ten slotte de vraag welke betekenis er moet worden toegekend aan de aanwezigheid van verdachte bij een door een observant opgevangen gesprek tussen medeverdachte 14 en medeverdachte 3 en verdachte op Schiphol op 1 december 2005, welk gesprek de vermoedens van justitie dat er een cocaïnelijn getracht wordt op te zetten, lijken te bevestigen. Uit het betreffende proces-verbaal blijkt echter slechts dat verdachte een paar maal de naam “betrokkene 6” zegt en dat medeverdachte 14 voor ongeveer 80% aan het woord is. Aan dit afgeluisterde gesprek kan geen doorslaggevende betekenis, ten nadele van verdachte, worden toegekend, in aanmerking nemende dat aannemelijk is te achten dat de drie verdachten al contact met elkaar hadden in verband met de Zwitserlandzaak.

Alles in aanmerking nemende, is het hof van oordeel dat enige betrokkenheid van verdachte bij de plannen van medeverdachte 14 en medeverdachte 3 niet lijkt te kunnen worden ontzegd, doch dat deze betrokkenheid te gering is om wettig en overtuigend tot het oordeel te komen dat verdachte als een medepleger kan worden aangemerkt van het opzetten van de cocaïnelijn.

De twee verweren van de raadsman (pagina 12 en 13 van zijn pleitnota) die strekken tot uitsluiting van het bewijs van het proces-verbaal van observatie van het gesprek van verdachte, medeverdachte 14 en medeverdachte 3 op 1 december 2005 kunnen, gelet op de vrijspraak van het onder 2 tenlastegelegde, onbesproken blijven.

Met betrekking tot de vrijspraak van het onder 5 tenlastegelegde overweegt het hof als volgt.

Nu het hof tot een vrijspraak is gekomen van het onder 2 tenlastegelegde, ligt thans de vraag voor of het medeplegen van verdachte aan – kort gezegd – de Zwitserlandzaak (het onder 1 tenlastegelegde) tevens diens deelname aan een criminele organisatie die tot oogmerk heeft het plegen van misdrijven oplevert. Het hof beantwoordt deze vraag ontkennend. Het hof beschouwt feit 1 weliswaar als een door de verdachten goed georganiseerd feit, althans tot aan het moment van aanhouding, doch waarbij uit de stukken niet is gebleken dat de verdachten uit die Zwitserlandzaak tevens het oogmerk hebben gehad op het plegen van andere misdrijven.

Overweging met betrekking tot het bewijs

Ten aanzien van feit 1

Door de raadsman van verdachte is, zakelijk weergegeven, betoogd, dat uit de stukken niet onomstotelijk blijkt dat de op 1 maart 2006 in de auto van medeverdachte 14 aangetroffen

86 kilo hennep dezelfde hennep is als waarmee verdachte betrokkenheid heeft gehad in Zwitserland, zodat om deze reden vrijspraak van het onder 1 primair tenlastegelegde moet volgen en verdachte hoogstens voor het onder 1 subsidiair tenlastegelegde veroordeeld kan worden.

Het hof verwerpt dit verweer van de raadsman.

Het hof is van oordeel dat het namens verdachte gevoerde verweer strekkende tot vrijspraak van het onder 1 primair tenlastegelegde wordt weerlegd door de gebezigde bewijsmiddelen, zoals deze later in de eventueel op te maken aanvulling op dit arrest zullen worden opgenomen. Het hof heeft hierbij in het bijzonder acht geslagen op de verklaring van medeverdachte 2, die samengevat heeft verklaard (op pagina 459 e.v. van zakendossier 68) dat hij zich op verzoek van medeverdachte 14 bereid heeft verklaard om tegen betaling (naar hij begreep) marihuana in een auto te transporteren van Zwitserland naar Nederland. In een plaatsje in de buurt van Basel zijn in aanwezigheid van verdachte en medeverdachte 3 dozen met gesealde pakketten marihuana in een door hem gehuurde auto geladen. Daarna zijn ze in de nacht van 27 op 28 februari 2006 rechtstreeks naar Nederland gereden, alwaar de dozen zijn overgeladen in de woonwagen van medeverdachte 3. Bij dit overladen was verdachte ook aanwezig. De volgende ochtend op 1 maart 2006 is de partij vanuit de woonwagen van medeverdachte 3 in de Mercedesbus geladen en kort daarop zijn verdachte en zijn mededaders aangehouden, waarbij in de Mercedesbus van medeverdachte 14 86 kilo hennep is aangetroffen. Het hof acht volstrekt onaannemelijk dat er in dit korte tijdsbestek een tweede partij hennep in de woonwagen van medeverdachte 3 opgeslagen zou zijn geweest.

Ten overvloede zij nog opgemerkt dat er bij de doorzoeking in de woonwagen van medeverdachte 3, kort na de aanhouding van de drie verdachten op 1 maart 2006, geen “tweede partij” is aangetroffen.

primair:

hij in de periode van 1 januari 2006 tot en met 1 maart 2006 te

in Nederland tezamen en in vereniging met anderen, opzettelijk binnen het grondgebied van Nederland heeft gebracht, (ongeveer) 86 kilogram, van een

gebruikelijk vast mengsel van hennephars en plantaardige elementen van hennep