HR, 03-01-2006, nr. 01040/05

3 januari 2006

Strafkamer

nr. 01040/05

AGJ/AM

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een vonnis van de Rechtbank te 's-Gravenhage, sector Kanton, van 8 april 2004, nummer 09/163022-02, in de strafzaak tegen:

[verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1980, wonende te [woonplaats].

1. De bestreden uitspraak

De Kantonrechter heeft de verdachte ter zake van "overtreding van COMPAS/APV" veroordeeld tot een geldboete van € 50,- subsidiair een dag hechtenis.

2. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. E.Th. Hummels, advocaat te Zeist, bij schriftuur een middel van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Vellinga heeft geconcludeerd dat de Hoge Raad de bestreden uitspraak zal vernietigen en de zaak zal verwijzen naar het Gerechtshof te 's-Gravenhage opdat de zaak opnieuw wordt berecht en afgedaan.

3. Beoordeling van het middel

3.1. Het middel behelst de klacht dat de Kantonrechter door en namens de verdachte gevoerde verweren ten onrechte, althans onvoldoende gemotiveerd heeft verworpen.

3.2. Overeenkomstig de inleidende dagvaarding is ten laste van de verdachte bewezenverklaard:

"dat zij op 17 september 2002 te 's-Gravenhage in de Hofvijver, zijnde een openbaar water, heeft gezwommen en/of gebaad."

3.3. Het proces-verbaal van de terechtzitting van de Kantonrechter van 8 april 2004 houdt - voorzover voor de beoordeling van het middel van belang - het volgende in:

"Door de kantonrechter ondervraagd, verklaart de verdachte - zakelijk weergegeven - als volgt:

Het klopt dat ik in de Hofvijver ben gesprongen. Ik wist niet dat niet mocht. Het gebeurde op Prinsjesdag. Ik was niet alleen maar met een vriendin. Zij kon helaas vandaag niet komen. Zij heeft wel haar visie van het gebeurde op papier gezet. Wij wilden protesteren tegen het beleid van het rechtse kabinet Balkenende. We waren erg boos dat we niet mochten protesteren waar wij dat wilden n.l. op een plek waar we de mensen duidelijk konden maken dat we het niet eens waren met het beleid van het kabinet Balkenende. Op de plek waar wij mochten demonstreren stonden containers. Niemand kon zien waartegen wij protesteerden. Door ons deze plek aan te wijzen voor onze demonstratie konden wij onze mening niet vrij uiten. Mijn vriendin heeft geen boete gekregen. Als de verbalisant ons gewoon gewaarschuwd had, waren we weggegaan. Ik vind dat de Hofvijver, net als een straat, openbaar terrein is. Ik ben al eerder opgepakt en geverbaliseerd voor het demonstreren n.l. tegen het onderwijsbeleid. Daarvoor ben ik vrijgesproken.

Mr. Hummels verklaart:

Ik lees de verklaring voor van de [getuige] en zou graag willen dat dit onderdeel van het dossier gaat uitmaken.

De officier van justitie voert het woord en vordert een geldboete van € 50,- bij niet betalen te vervangen door 1 dag hechtenis. In deze zaak is extra verzwarend dat één en ander op Prinsjesdag heeft plaatsgevonden.

Aan de verdachte wordt het recht gelaten het laatst te spreken. Ik ben het hier niet mee eens. Ik vind dat er een recht moet zijn voor vrije meningsuiting.

Mr. Hummels:

Het is juist dat er niet in openbaar water gezwommen mag worden. Den Haag voert een beleid dat gericht is tegen demonstraties. Politie en burgemeester moeten wel tegemoet komen aan de wensen van de demonstranten. Mijn cliënte is inderdaad in het water gesprongen en daarna op het eiland geklommen. In een commercieel televisieprogramma heeft zij hierover een toelichting mogen geven. Fysieke verhindering valt ook onder de rechten van de mens. Was het nu noodzakelijk dat deze overtreding strafrechtelijk wordt vervolgd?"

3.4. Aldus is verweer gevoerd waaromtrent de Kantonrechter op grond van art. 80, tweede lid aanhef en onder c, RO in verbinding met art. 358, derde lid, Sv juncto art. 359, tweede lid en negende lid (oud) Sv op straffe van nietigheid uitdrukkelijk een beslissing had moeten geven. Aangezien zodanige beslissing in de bestreden uitspraak - die niet voldoet aan de eisen van het te dezen toepasselijke art. 395, tweede lid, Sv - niet voorkomt, is het middel, voorzover het daarover klaagt, gegrond.

4. Slotsom

Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat de bestreden uitspraak niet in stand kan blijven en als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

Vernietigt de bestreden uitspraak;

Wijst de zaak terug naar de Rechtbank te 's-Gravenhage, sector Kanton, opdat de zaak op de bestaande dagvaarding opnieuw zal worden berecht en afgedaan.

Dit arrest is gewezen door de vice-president C.J.G. Bleichrodt als voorzitter, en de raadsheren A.J.A. van Dorst en H.A.G. van Splinter-van Kan, in bijzijn van de waarnemend griffier J.D.M. Hart, en uitgesproken op 3 januari 2006.