Innerlijk tegenstrijdige uitspraak; bewezenverklaring spoort niet met de beslissing op de vordering van de benadeelde partij.

Blijkens de gebezigde bewijsmiddelen heeft het Hof vastgesteld dat de benadeelde partij de rechthebbende is op het in de bewezenverklaring genoemde auteursrecht en dat de verdachte zonder diens toestemming heeft gehandeld. Omtrent mogelijke andere rechthebbenden houden die bewijsmiddelen niets in. Voorts verklaarde het Hof de benadeelde partij niet-ontvankelijk omdat ‘de vraag of de benadeelde partij auteursrechthebbende is (...) in dit strafgeding niet voldoende duidelijk beantwoord kan worden’. Aldus is de uitspraak innerlijk tegenstrijdig, zodat zij niet in stand kan blijven.