HR, 24-05-2005, nr. 03322/04B

De Rechtbank te Rotterdam heeft bij beschikking van 22 september 2004 een vordering ex art. 552f Sv, strekkende tot onttrekking aan het verkeer van een inbeslaggenomen hond, afgewezen en de teruggave gelast van de hond aan de eigenaar.

De Officier van Justitie heeft beroep in cassatie ingesteld en één middel van cassatie voorgesteld.

Het middel voert aan dat het oordeel van de Rechtbank, dat niet met een voldoende mate van zekerheid kan worden vastgesteld dat de inbeslaggenomen hond van het type pitbull-terriër is, onjuist althans zonder nadere motivering, die ontbreekt, onbegrijpelijk is.

De Rechtbank heeft de afwijzing van de vordering als volgt gemotiveerd.

Een korte schets van het wettelijke kader. Ingevolge art. 73, eerste lid, Gezondheids- en welzijnswet voor dieren (GWD) is het verboden dieren, behorende tot door Onze Minister aangewezen soorten of categorieën van dieren te fokken, in Nederland te brengen, te koop aan te bieden of te verkopen. Op grond van het tweede lid van dit artikel is het verboden dieren behorende tot ingevolge het eerste lid aangewezen soorten of categorieën van dieren voorhanden te hebben. Het handelen in strijd met art. 73, tweede lid, GWD is in art. 121, eerste lid, van die wet aangemerkt als een misdrijf.

Op grond van art. 2 van de Regeling agressieve dieren (Stcrt. 1993, 11; hierna: de Regeling) worden als diersoorten en categorieën van dieren, bedoeld in art. 73, eerste lid, van de GWD aangewezen de soorten en categorieën van dieren als bedoeld in de bij deze regeling behorende bijlage 1. Deze bijlage (hierna: de Bijlage) vermeldt honden van het pitbull-terriër type, waaronder worden verstaan honden die in belangrijke mate voldoen aan de in de bijlage vermelde karakteristieken of in belangrijke mate gelijkenis vertonen met de afbeeldingen die in deze bijlage zijn opgenomen.

Uit de Toelichting op de Regeling blijkt van de volgende achtergrond voor het in de Bijlage opnemen van de woorden 'in belangrijke mate':

Het middel voert aan dat het oordeel van de Rechtbank onbegrijpelijk is nu zowel in het verslag van R.A. Oud als in dat van J. Fakkel wordt geconcludeerd dat de hond van het pitbull-terriër type is als bedoeld in de Regeling en de Bijlage. Daar voegt het middel nog aan toe dat het erom gaat dat de hond in belangrijke mate voldoet aan de in de Bijlage vermelde karakteristieken, zodat een van die karakteristieken afwijkende schofthoogte op zichzelf niet aan de kwalificatie als pitbull-terriër in de weg staat.

Het verslag van R.A. Oud, ambtenaar bij de Algemene Inspectiedienst van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij, is opgemaakt op verzoek van de politie. Uit dit verslag blijkt dat de hond aan 37 van de 38 in de Bijlage vermelde kenmerken voldoet. Het punt waarop de hond afwijkt van de karakteristieken is dat R.A. Oud een schofthoogte van 53 centimeter heeft gemeten, waar deze volgens de Bijlage tussen de 35 en 50 centimeter dient te liggen. In een bij het verslag gevoegd proces-verbaal van bevindingen heeft R.A. Oud dit onderkend, maar niettemin geconcludeerd dat de hond kan worden aangemerkt als een hond van het pitbull-terriër type als bedoeld in de Regeling.

De eigenares van de hond, [betrokkene], heeft een klaagschrift ingediend tegen de voortduring van het beslag op de hond. Bij de behandeling daarvan is het verslag van R.A. Oud en met name de schofthoogte ter sprake gekomen. Naar aanleiding daarvan heeft de Officier van Justitie voorgesteld een tweede deskundige te laten rapporteren. De Rechtbank heeft dat voorstel overgenomen. Dit heeft geleid tot het verslag van J. Fakkel, blijkens het verslag een door het Ministerie van LNV aangewezen deskundige inzake de Regeling agressieve dieren. Zijn bevindingen luiden dat de schofthoogte 49 centimeter is en dat de hond ook voldoet aan de overige in de Bijlage opgesomde kenmerken, zodat deze tot het in de Bijlage bedoelde pitbull-terriër type gerekend kan worden.

De Rechtbank heeft geoordeeld dat niet is komen vast te staan dat de schofthoogte van de hond valt binnen de in de Bijlage genoemde marge van 35 tot 50 centimeter. De juistheid van de overige bevindingen van de deskundigen is ten overstaan van de Rechtbank niet betwist. Door te overwegen dat door de twijfel omtrent de schofthoogte niet met aan zekerheid grenzende mate van waarschijnlijkheid kan worden vastgesteld dat de hond van het pitbull-terriër type is, is de Rechtbank er aan voorbijgegaan dat de Bijlage niet voorschrijft dat de hond aan alle daarin opgenomen karakteristieken moet voldoen, maar dat dat in belangrijke mate het geval moet zijn. Anders dan de Rechtbank tot uitgangspunt heeft genomen, blijkt uit de Regeling en de Bijlage voorts niet dat de schofthoogte een kenmerk is waaraan relatief veel gewicht zou moeten worden toegekend. Daarbij is van belang dat de door R.A. Oud gemeten schofthoogte de in de Bijlage vermelde marge in slechts geringe mate overschrijdt en dat naar zijn deskundige mening die overschrijding niet afdoet aan de conclusie dat het om een hond van het pitbull-terriër type gaat.1.

Het voorgaande brengt mee, dat de door de Rechtbank voor de afwijzing van de vordering gebezigde gronden zonder nadere toelichting, die ontbreekt, onbegrijpelijk zijn.

Het middel is terecht voorgesteld.

Ambtshalve heb ik geen gronden aangetroffen waarop de bestreden beschikking zou dienen te worden vernietigd.

Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden beschikking en tot verwijzing van de zaak opdat de zaak op de bestaande vordering tot onttrekking aan het verkeer opnieuw wordt behandeld en afgedaan.