HR, 25-01-2005, nr. 01480/04B

Het cassatieberoep richt zich tegen een beschikking van de Rechtbank te Assen van 14 mei 2004 waarbij de Rechtbank het beklag strekkende tot teruggave van onder [klager] inbeslaggenomen paarden en pony's gegrond heeft verklaard en de teruggave van de dieren aan beslagene heeft gelast.

Het cassatieberoep is ingesteld door de Officier van Justitie. Deze heeft een middel van cassatie voorgesteld.

Namens klager heeft mr. C.A. van Kooten-de Jong, advocaat te Deventer, gereageerd op de schriftuur van de Officier van Justitie.1.

Het middel bevat de klacht dat de beslissing van de Rechtbank waarbij zij het beklag gegrondverklaard heeft en de teruggave van de dieren heeft gelast onjuist dan wel onbegrijpelijk is.

De Rechtbank heeft haar beslissing doen steunen op de volgende overwegingen:

In de toelichting op het middel wordt aangevoerd dat het belang van strafvorderlijk beslag aanwezig is als zich niet het geval voordoet waarin het hoogst onwaarschijnlijk is dat de strafrechter later oordelende de desbetreffende voorwerpen verbeurd zal verklaren. En dat het in dat licht onbegrijpelijk is dat de rechtbank tot het oordeel is gekomen dat er dusdanige gebreken aan het proces-verbaal van inbeslagneming kleven dat zij niet tot het oordeel kon komen dat het niet hoogst onwaarschijnlijk is dat de strafrechter later oordelend de 12 ernstig dan wel zeer ernstig vermagerde dieren verbeurd zou verklaren. De door de Rechtbank geconstateerde tekortkomingen raken immers niet de kern van de inbeslagneming.

De Rechtbank heeft zich niet over het al dan niet aanwezige belang van strafvordering uitgelaten. Zij verklaart zich immers niet in staat om te beoordelen of de inbeslagneming rechtmatig is geweest en/of het belang van strafvordering zich tegen teruggave verzet. En nu de Rechtbank zich niet in staat acht een oordeel te vellen geeft ze de dieren maar terug aan de beslagene.

Maar de Rechtbank haalt wel dierenarts Nijenhuis aan die de inbeslaggenomen dieren beschrijft als ernstig en zeer ernstig verwaarloosde pony's. In dat licht meen ik dat de beslissing van de Rechtbank onbegrijpelijk is en dat deze derhalve niet in stand kan blijven. Voorzover het middel daarover klaagt is het gegrond.

Tussen de regels van de beslissing door ontstaat bij mij overigens de indruk dat de Rechtbank op grond van de door klager verschafte informatie zich wel degelijk een beeld over het belang van strafvordering heeft gevormd. Al was het maar omdat de details die de Rechtbank in het proces-verbaal van inbeslagneming had willen zien, grotendeels door klager worden verschaft. Ik heb daarom ook gekeken of wellicht de beslissing van de Rechtbank gelezen kan worden als inhoudende dat het belang van strafvordering, gelet op de te summiere en in de ogen van de Rechtbank ook onjuiste informatie opgenomen in het proces-verbaal van inbeslagneming afgezet tegen de uitgebreide en gespecificeerde informatie verschaft door de klager, zich niet tegen teruggave verzet.

Ik meen echter dat dit niet kan. Met name niet omdat de Rechtbank uitdrukkelijk stelt niet in staat te zijn om de beoordelen of de inbeslagneming rechtmatig is geweest en/of het belang van de strafvordering zich tegen teruggave verzet.

Het ware anders indien de Rechtbank had gemeend dat de door klager verschafte en onweersproken inlichtingen tot de conclusie zouden voeren dat er van verwaarlozing geen sprake was en dat aan de voorwaarde voor voortduring van het beslag, dat het belang van strafvordering zulks zou vorderen, niet voldaan zou zijn.

Deze conclusie strekt tot vernietiging van de bestreden beschikking met verwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te Leeuwarden, teneinde op het bestaande beklag opnieuw te worden berecht en afgedaan.