Hulp bij zelfdoding in geval van ‘levensmoeheid’.

Documentgegevens:

HR 24-12-2002, ECLI:NL:HR:2002:AE8772, m.nt. T.M. Schalken (Levensmoe)

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 24 december 2002
Magistraten: W.J.M. Davids, F.H. Koster, G.J.M. Corstens, A.M.J. van Buchem-Spapens, E.J. Numann
Zaaknummer: 00797/02
Conclusie: A-G Keijzer
Noot: T.M. Schalken
LJN: AE8772
Roepnaam: Levensmoe
JCDI: JCDI:ADS159867:1
Vakgebied(en): Onbekend (V)
Materieel strafrecht / Delicten Wetboek van Strafrecht
Materieel strafrecht / Sancties
Gezondheidsrecht (V)
Strafprocesrecht / Terechtzitting en beslissingsmodel
Materieel strafrecht / Algemeen
Brondocumenten: ECLI:NL:PHR:2002:AE8772, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 24‑12‑2002
ECLI:NL:HR:2002:AE8772, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 24‑12‑2002
Wetingang: Sr art. 40; Sr art. 38; Sr art. 39; Sr art. 41; Sr art. 42; Sr art. 43; Sr art. 293; Sr art. 294; Sv art. 343; Sv art. 348; Sv art. 349; Sv art. 358 lid 3; Sv art. 359 lid 2

Essentie

1. De verdachte, een huisarts, is behulpzaam geweest bij zelfdoding. De vraag of een arts die hulp bij zelfdoding verleent of euthanasie toepast in geval van afwezigheid van medisch geclassificeerde somatische of psychische ziektes of aandoeningen zich onder omstandigheden met vrucht op noodtoestand kan beroepen wordt door de HR ontkennend beantwoord. De eis dat een arts moet hebben gehandeld overeenkomstig wetenschappelijk verantwoord medisch inzicht en overeenkomstig in de medische ethiek geldende normen brengt met zich mee dat de specifieke deskundigheid van een arts zich niet uitstrekt tot hulpvragen die niet een ziekte of aandoening tot oorsprong hebben. Uit de ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.