NJ 2002, 603:Nabestaande als getuige horen. Gebruik niet redengevend onderdeel verklaring. Toereikend bewijs poging tot afpersing.

NJ 2002, 603

Nabestaande als getuige horen. Gebruik niet redengevend onderdeel verklaring. Toereikend bewijs poging tot afpersing.

Documentgegevens:

HR 04-06-2002, ECLI:NL:HR:2002:AD9474, m.nt. P.A.M. Mevis

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 4 juni 2002
Magistraten: C.J.G. Bleichrodt, F.H. Koster, A.M.J. van Buchem-Spapens, J.P. Balkema, B.C. de Savornin Lohman
Zaaknummer: 01320/01
Conclusie: A-G Machielse
Noot: P.A.M. Mevis
LJN: AD9474
JCDI: JCDI:ADS159919:1
Vakgebied(en): Onbekend (V)
Materieel strafrecht / Delicten Wetboek van Strafrecht
Strafprocesrecht / Terechtzitting en beslissingsmodel
Strafprocesrecht / Voorfase
Brondocumenten: ECLI:NL:PHR:2002:AD9474, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 04‑06‑2002
ECLI:NL:HR:2002:AD9474, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 04‑06‑2002
Wetingang: Sv art. 289; Sv art. 292; Sv art. 334; Sv art. 341; Sv art. 359 lid 3; Sr art. 317

Essentie

1. Nabestaande is als getuige gehoord. Dat de nabestaande aanwezig is geweest bij eerdere verhoren van getuigen en deskundigen ter zitting, betekent niet dat het hof haar niet als getuige kon aanmerken. De enkele omstandigheid dat niet blijkt dat de raadsman aansluitend aan de ondervraging van de getuige, de getuige vragen heeft kunnen stellen, brengt geen nietigheid van het onderzoek met zich mee.

2. De door het hof gebruikte verklaring van verdachte bevat een niet redengevend onderdeel. Bewezenverklaring toch behoorlijk gemotiveerd, gelet op nadere bewijsoverwegingen.

3. Poging tot afpersing. Toereikend bewijs van verband tussen de dreiging met ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.