NJ 1987, 1020
HR, 24-02-1987, nr. 81106M
HR 24-02-1987, ECLI:NL:PHR:1987:AC9737
- Instantie
Hoge Raad (Strafkamer)
- Datum
24 februari 1987
- Magistraten
Moons, Bronkhorst, De Waard, Mout, Keijzer, Remmelink
- Zaaknummer
81106M
- LJN
AC9737
- Vakgebied(en)
Materieel strafrecht / Delicten Wetboek van Strafrecht
Strafprocesrecht / Terechtzitting en beslissingsmodel
- Brondocumenten
ECLI:NL:HR:1987:AC9737, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 24‑02‑1987
ECLI:NL:PHR:1987:AC9737, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 24‑02‑1987
- Wetingang
Sr art. 417bis; Sv art. 261; Sv art. 339 lid 2; Sv art. 344 lid 1 onder 2°; Sv art. 350; Sv art. 359 lid 7; RO art. 99 lid 1 onder 1°; Rllu art. 197
Essentie
1. Schuldheling; de telastelegging inhoudende ‘redelijkerwijze had kunnen begrijpen of vermoeden’ is voldoende feitelijk; feit van algemene bekendheid dat autoradio-cassetterecorders veelvuldig voorwerp van misdrijf zijn; het Hoog Militair Gerechtshof kon tot een veroordeling komen.
2. De getuigenverklaring berust niet op eigen waarneming of ondervinding; nu het hof de daarin vervatte conclusie tot de zijne heeft gemaakt behoeft dat niet tot cassatie te leiden.
3. Voldoende strafmotivering, mede gelet op de gelijkluidende kwalificatie in eerste aanleg en in hoger beroep.
Voorgaande uitspraak
Arrest op het beroep in cassatie tegen een sententie van het HMG van 9 april 1986 ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.