Conclusie A-G over gebruik vermoedens als bewijs bij boete

Gebruik van vermoedens als bewijs van beboetbaar feit. De statistische methode van andere personen die de Belastingdienst met een beroep op de omkering en verzwaring van de bewijslast in zaken van het KB-Luxtype hanteert, kan niet kan dienen voor de bepaling van de boetegrondslag omdat het vermoeden te ver verwijderd is van de aanwijzingen over de belanghebbende zelf. Hetzelfde geldt voor de ervaringsregel dat een spaarsaldo niet uit het niets ontstaat en ook niet zomaar verdwijnt, deze is niet 'hard' genoeg om zonder meer bewijs te leveren.