CRvB, 21-02-2008, nr. 06/7073 AKW

De Raad stelt vast dat de Minister van Justitie appellant bij besluit van 23 januari 2007 met ingang van 22 maart 2005 een verblijfsvergunning heeft verleend.

De Raad is van oordeel dat de Svb appellant in het besluit van 5 januari 2006 op grond van het bepaalde in de AKW op de peildata van het vierde kwartaal van 2004 en het eerste kwartaal van 2005 op goede gronden niet (langer) als verzekerd voor de AKW heeft aangemerkt, zodat appellant over die kwartalen geen recht meer kon doen gelden op kinderbijslag. Appellant was immers op de peildata van deze kwartalen geen vreemdeling die in Nederland rechtmatig verblijf hield in de zin van artikel 8, aanhef en onder a tot en met e, en l, van de Vreemdelingenwet 2000 en hij kon ook niet op grond van het Besluit uitbreiding en beperking kring verzekerden volksverzekeringen 1999 als verzekerd aangemerkt worden.

Bij het door appellant tijdens hoger beroep ingezonden besluit (op bezwaar) van 23 januari 2007 heeft de Minister van Justitie appellant een verblijfsvergunning verleend met ingang van 22 maart 2005, geldig tot 22 maart 2008. In reactie op dit nieuwe gegeven heeft de Svb bij schrijven van 19 februari 2007 aangegeven dat de Koppelingswet appellant met ingang van het tweede kwartaal van 2005 niet langer kan worden tegengeworpen en heeft daarmee erkend dat de grondslag van het besluit van 5 januari 2006 voor wat betreft het tweede kwartaal van 2005 tot en met het vierde kwartaal van 2005 niet (meer) juist is. De Svb heeft zich evenwel gemotiveerd op het standpunt gesteld dat appellant met ingang van het tweede kwartaal van 2005 nog steeds niet verzekerd is voor de AKW, omdat hij niet als ingezetene kan worden aangemerkt.

Gelet op het feit dat de Svb bij schrijven van 19 februari 2007 heeft erkend dat de grondslag van het besluit van 5 januari 2006 niet meer juist is voor wat betreft het tweede kwartaal van 2005 tot en met het vierde kwartaal van 2005, komt het besluit van 5 januari 2006 op grond van artikel 7:12 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor vernietiging in aanmerking, evenals de aangevallen uitspraak waarbij dit besluit in stand is gelaten. Voor het antwoord op de vraag of er aanleiding bestaat om de rechtsgevolgen van het vernietigde deel van het besluit van 5 januari 2006 in stand te laten overweegt de Raad als volgt.

Ingevolge artikel 6, eerste lid, van de AKW is verzekerd overeenkomstig de bepalingen van de wet degene die

Niet in geschil is dat appellant ten tijde in geding niet ter zake van in Nederland in dienstbetrekking verrichte arbeid aan de loonbelasting was onderworpen.

Ingevolge artikel 2 van de AKW is ingezetene degene die in Nederland woont. De vraag, waar appellant op de peildata woonde, wordt voor de toepassing van de AKW, ingevolge artikel 3, eerste lid, van die wet naar omstandigheden beantwoord. Naar vaste jurisprudentie van de Raad is daarbij in het bijzonder van belang in welke mate er sprake is van sociale, economische en juridische binding van de betrokken persoon met Nederland. Aangenomen moet worden dat op het moment waarop gezien deze criteria het middelpunt van het maatschappelijk leven geacht kan worden in Nederland te zijn gelegen, de betrokken persoon woonplaats in Nederland heeft.

De Raad overweegt ten aanzien van de juridische binding ten tijde van de peildata als volgt. In zijn uitspraken van 29 april 1998 (LJN ZB7595) en 29 oktober 1998 (LJN ZB7932) heeft de Raad overwogen dat de door de Svb gehanteerde beleidsregel dat pas sprake is van juridische binding, indien voldoende zekerheid zijdens de Minister van Justitie is verschaft dat de betrokkene in Nederland zal mogen blijven, niet onrechtmatig is. Voorts heeft de Raad in deze uitspraken geoordeeld dat de beleidsregel van de Svb om geen rekening te houden met een eventueel met terugwerkende kracht verleende verblijfstitel evenmin onrechtmatig is, aangezien de onzekerheid tot het bekend worden van dat besluit, is blijven bestaan. Met de Svb is de Raad dan ook van oordeel dat op de in geding zijnde peildata niet gezegd kan worden dat appellant een juridische binding had met Nederland.

De Raad is van oordeel dat de economische binding ten tijde van de peildata als zwak te kwalificeren is. In dit kader acht de Raad van belang dat appellant de stelling van de Svb dat hij niet over een zelfstandige woonruimte beschikte onvoldoende heeft weersproken, en dat is gebleken dat appellant ten tijde in geding niet ingeschreven was in de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA). Voorts acht de Raad ook van belang dat appellant ten tijde in geding niet werkzaam was, maar recht had op loonvervangende uitkeringen.

In het kader van de sociale binding acht de Raad van betekenis dat de echtgenote van appellant en zijn kinderen in ieder geval ten tijde in geding niet in Nederland woonden maar in Kaapverdië.

De Raad concludeert dat de Svb, de juridische, economische en sociale omstandigheden in onderlinge samenhang bezien, zich in het schrijven van 19 februari 2007 op goede gronden op het standpunt heeft gesteld dat appellant van het tweede kwartaal van 2005 tot en met het vierde kwartaal van 2005 niet als ingezetene van Nederland kan worden aangemerkt, en (aldus) ook niet als verzekerde in de zin van de AKW.

Gezien het vorenstaande ziet de Raad aanleiding om met toepassing van het bepaalde in artikel 8:72, derde lid, van de Awb te bepalen dat de rechtsgevolgen van het voor wat betreft het tweede kwartaal van 2005 tot en met het vierde kwartaal van 2005 vernietigde besluit van 5 januari 2006 in stand kunnen blijven.

De Raad ziet aanleiding de Svb te veroordelen in de proceskosten van appellant. Deze worden begroot op € 644,-- in beroep en € 644,-- in hoger beroep voor verleende rechtsbijstand. De door appellant opgevoerde kosten van verschotten (uittreksel GBA) ter hoogte van € 7,-- komen niet voor vergoeding in aanmerking nu de Raad van dergelijke kosten niet is gebleken.