NJ 2020/359
Overheidsprivaatrecht. Besluitaansprakelijkheid; causaal verband; maatstaf; vernietiging exploitatievergunning wegens gebrek in verordening waarop vergunning berust. Stelplicht en bewijslast condicio sine qua non-verband (art. 150 Rv).
- Instantie
Hoge Raad (Civiele kamer)
- Datum
25 september 2020
- Magistraten
Mrs. C.A. Streefkerk, G. Snijders, M.V. Polak, C.H. Sieburgh, H.M. Wattendorff
- Zaaknummer
19/02273
- Conclusie
A-G mr. R.H. de Bock
- Noot
Red. Aant.
- Folio weergave
- JCDI
JCDI:ADS234674:1
- Vakgebied(en)
Burgerlijk procesrecht / Bewijs
Verbintenissenrecht / Aansprakelijkheid
Horecarecht / Horeca-inrichting
Bestuursprocesrecht / Beroep
- Brondocumenten
ECLI:NL:HR:2020:1510, Uitspraak, Hoge Raad (Civiele kamer), 25‑09‑2020
ECLI:NL:PHR:2020:266, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 20‑03‑2020
Beroepschrift, Hoge Raad, 07‑06‑2019
- Wetingang
Art. 6:162 BW; art. 150 Rv
Essentie
Overheidsprivaatrecht. Besluitaansprakelijkheid; causaal verband; maatstaf; vernietiging exploitatievergunning wegens gebrek in verordening waarop vergunning berust. Stelplicht en bewijslast condicio sine qua non-verband (art. 150 Rv).
Samenvatting
Het causaal verband als bedoeld in art. 6:162 lid 1 BW (het condicio sine qua non-verband) moet in een geval van besluitaansprakelijkheid worden vastgesteld aan de hand van de maatstaf hoe het bestuursorgaan zou hebben beslist of gehandeld indien het niet het onrechtmatige besluit had genomen (zie HR 6 januari 2017, NJ 2017/62 (UWV/X)). Bij deze beoordeling moet worden uitgegaan van het tijdstip waarop ...