CBb, 02-03-1999, nr. AWB98/1222

Op 7 mei 1997 heeft het College van appellante een beroepschrift ontvangen, waarbij beroep wordt ingesteld tegen een besluit van verweerster van 2 april 1997. Bij dat besluit heeft verweerster beslist op bezwaar dat appellante heeft gemaakt tegen de gedeeltelijke afwijzing van het verzoek om vergoeding wegens verlies op een participatie, als bedoeld in artikel 11, eerste lid, van de Garantieregeling particuliere participatiemaatschappijen 1981. Verweerster heeft op 24 juli 1997 een verweerschrift ingediend. Appellante heeft op 1 oktober 1997 een conclusie van repliek ingediend. Verweerster heeft op 1 december 1997 een conclusie van dupliek ingediend. Bij brieven van onderscheidenlijk 17 juni 1998 en 11 juni 1998 hebben appellante en verweerder ermee ingestemd dat indien de zaak wordt afgedaan op het bevoegdheidsvraagstuk, die afdoening plaatsvindt, met toepassing van artike 8:57 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb).

Artikel 8:1, eerste lid, van de Awb luidt: "1. Een belanghebbende kan tegen een besluit beroep instellen bij de rechtbank."

Artikel 18, derde lid, van de Wet bestuursrechtspraak bedrijfsorganisatie (hierna: Wbb) luidt: "3. Het College is voorts belast met de behandeling van de bij de wet aan het College opgedragen geschillen." Bij de Kaderwet verstrekking financiële middelen EZ (hierna: de Kaderwet) is onder meer het volgende bepaald: "Artikel 91. Tegen een beschikking genomen op grond van deze wet en tegen een beschikking van onze Minister, anders dan op grond van deze wet, inzake de verstrekking van financiële middelen aan ondernemers kan een belanghebbende beroep instellen bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven.

Op grond van de stukken zijn in deze zaak de volgende feiten en omstandigheden komen vast te staan.

Bij het bestreden besluit, waarvan een weergave op grond van het hierna overwogene, achterwege kan blijven, heeft verweerster de bezwaren ongegrond verklaard.

Bij verweerschrift heeft verweerster opgemerkt dat het College onbevoegd is om van het voorliggende beroep kennis te nemen omdat, nu de voorliggende participatie is gemeld vóór 1 april 1994, daarop ingevolge artikel 2 van het Intrekkingsbesluit, de Garantieregeling 1981 van toepassing is gebleven.

Te dien aanzien wordt overwogen dat de in bezwaar bestreden beschikking van verweerster, gegrond, als gezegd, op de Garantieregeling 1981, niet een beschikking is op grond van de Kaderwet. Ook het Intrekkingsbesluit, dat de toepasselijkheid van de Garantieregeling 1981 na 1 april 1994 regelt is blijkens de aanhef niet gebaseerd op de Kaderwet. Evenmin kan het gewraakte besluit worden beschouwd als een ... "beschikking van Onze Minister, anders dan op grond van deze wet ...", als bedoeld in het eerste lid van artikel 9 van de Kaderwet. Dat besluit is immers niet afkomstig van "Onze Minister", zijnde de Minister van Economische Zaken, maar van verweerster, handelend in opdracht van de Minister van Financiën.

De omstandigheid dat blijkens de toelichting bij het Intrekkingsbesluit de budgettaire verantwoordelijkheid per 1 januari 1992 is overgegaan van de Minister van Financiën naar de Minister van Economische Zaken maakt dit niet anders.

Nu geen specifieke wet aangewezen kan worden waaruit de bevoegdheid van het College blijkt, is ingevolge de artikelen 8.1 en 8.6, juncto artikel 8:7, lid 2, Awb de arrondissementsrechtbank te Rotterdam bevoegd kennis te nemen van het tegen het besluit op bezwaar gerichte beroep.

Het College zal derhalve het beroepschrift met toepassing van artikel 6:15, lid 2, van de Awb doorzenden naar deze rechtbank. Het College acht geen termen aanwezig om een der partijen met toepassing van artikel 8:75 van de Awb te veroordelen in de kosten die de andere partij in verband met de behandeling van het beroep heeft moeten maken.