Hof Amsterdam, 08-09-2022, nr. 23-003028-21

afdeling strafrecht

parketnummer: 23-003028-21

datum uitspraak: 8 september 2022

TEGENSPRAAK

Verkort arrest van het gerechtshof Amsterdam gewezen op het hoger beroep, ingesteld tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Noord-Holland (locatie Alkmaar) van 11 november 2021 in de strafzaak onder parketnummer 15-210099-21 tegen

[verdachte01] ,

geboren te [geboorteplaats01] op [geboortedatum01] 1986,

adres: [adres01] , [postcode01] [plaats01] .

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van 25 augustus 2022 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen de verdachte en de raadsvrouw naar voren hebben gebracht.

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij, op of omstreeks 04 augustus 2021 te Den Burg, gemeente Texel, openlijk, te weten aan de Maricoweg (ter hoogte van nummer [nummer01] ), in elk geval op of aan de openbare weg en/of op een voor het publiek toegankelijke plaats, in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer01] , door die [slachtoffer01] meermaals, althans eenmalig, in zijn gezicht/tegen het hoofd te slaan en/of een slaande beweging richting die [slachtoffer01] zijn gezicht/hoofd te maken en/of verbaal te dreigen (met brandstichting) en/of te schelden.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt dan de politierechter.

De raadsvrouw van de verdachte heeft ter terechtzitting in hoger beroep bepleit dat de verdachte dient te worden vrijgesproken. Zij heeft daartoe aangevoerd dat de verdachte geen significante en wezenlijke bijdrage aan het geweld heeft geleverd, nu uit de stukken in het dossier blijkt dat de verdachte niet betrokken is geweest bij de geweldshandelingen van medeverdachte [medeverdachte01] jegens het slachtoffer.

Het hof verwerpt het verweer en overweegt daartoe als volgt.

Voor bewezenverklaring van openlijke geweldpleging moet sprake zijn van het in vereniging plegen van geweld. Uit vaste jurisprudentie van de Hoge Raad volgt dat van het “in vereniging” plegen van geweld sprake is in het geval van een nauwe en bewuste samenwerking ten aanzien van het openlijke geweld. In dat kader dient het hof te beoordelen of de verdachte een voldoende significante en wezenlijke bijdrage aan het geweld heeft geleverd. Die bijdrage behoeft overigens niet van gewelddadige aard te zijn.

Op grond van de bewijsmiddelen stelt het hof het volgende vast. De verdachte en zijn medeverdachte hadden een geschil met het slachtoffer over door de verdachte en zijn medeverdachte gehuurde scooters. Samen waren zij ter plaatse om verhaal te halen. Er ontstond een verhitte discussie tussen de verdachten en het slachtoffer. Op enig moment heeft de medeverdachte het slachtoffer tegen zijn hoofd geslagen. Ook de verdachte heeft het slachtoffer willen slaan. Die klappen konden echter worden afgeweerd. gepoogd het slachtoffer te slaan. Naar het oordeel van het hof heeft de verdachte daarmee een voldoende significante en wezenlijke bijdrage aan het geweld geleverd. Het tenlastegelegde feit is daarmee bewezen.

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 4 augustus 2021 te Den Burg, gemeente Texel, openlijk, te weten aan de Maricoweg (ter hoogte van nummer [nummer01] ), in vereniging geweld heeft gepleegd tegen een persoon, te weten [slachtoffer01] , door [slachtoffer01] tegen het hoofd te slaan en een slaande beweging in de richting van het hoofd van [slachtoffer01] te maken.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezenverklaarde levert op:

openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen.

De verdachte is strafbaar, omdat geen omstandigheid aannemelijk is geworden die de strafbaarheid ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit.

De politierechter heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 120 uren, bij niet verrichten te vervangen door 60 dagen hechtenis, met aftrek van voorarrest.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het hof het vonnis waarvan beroep zal bevestigen.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan openlijke geweldpleging. Tijdens een conflict over door de verdachte en de medeverdachte gehuurde scooters hebben zij geweld uitgeoefend jegens het slachtoffer. Door zo te handelen heeft de verdachte inbreuk gemaakt op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer. Dergelijke misdrijven brengen bovendien gevoelens van onrust en onveiligheid teweeg in de samenleving.

Het hof acht, alles afwegende, een taakstraf van na te melden duur passend en geboden.

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 9, 22c, 22d en 141 van het Wetboek van Strafrecht.

Het hof:

Vernietigt het vonnis waarvan beroep en doet opnieuw recht:

Verklaart zoals hiervoor overwogen bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan.

Verklaart niet bewezen hetgeen de verdachte meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven is bewezenverklaard en spreekt de verdachte daarvan vrij.

Verklaart het bewezenverklaarde strafbaar, kwalificeert dit als hiervoor vermeld en verklaart de verdachte strafbaar.

Veroordeelt de verdachte tot een taakstraf voor de duur van 100 (honderd) uren , indien niet naar behoren verricht te vervangen door 50 (vijftig) dagen hechtenis .

Beveelt dat de tijd die door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in enige in artikel 27, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht bedoelde vorm van voorarrest is doorgebracht, bij de uitvoering van de opgelegde taakstraf in mindering zal worden gebracht, volgens de maatstaf van twee uren taakstraf per in voorarrest doorgebrachte dag, voor zover die tijd niet reeds op een andere straf in mindering is gebracht.

Dit arrest is gewezen door de meervoudige strafkamer van het gerechtshof Amsterdam, waarin zitting hadden mr. S.M.M. Bordenga, mr. A.M.P. Geelhoed en mr. A.M. Kengen, in tegenwoordigheid van mr. R.L. Vermeulen, griffier, en is uitgesproken op de openbare terechtzitting van dit gerechtshof van 8 september 2022.

De griffier is buiten staat dit arrest mede te ondertekenen.

=========================================================================

[…]