Artikel 11.16 (vereisten verlijden onteigeningsakte)

Geldend

Documentgegevens:

Geldend vanaf 01-01-2024

Bronpublicatie:: 14-03-2020, Stb. 2020, 112 (uitgifte: 09-04-2020, kamerstukken: 35133)
Inwerkingtreding: 01-01-2024
Bronpublicatie inwerkingtreding:: 05-04-2023, Stb. 2023, 113 (uitgifte: 07-04-2023, kamerstukken/regelingnummer: -)
Overige regelgevende instantie(s): Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties
Ministerie van Veiligheid en Justitie
Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap
Ministerie van Economische Zaken
Vakgebied(en): Omgevingsrecht / Omgevingswet

1.

Een onteigeningsakte kan alleen worden verleden als:

a.: de onteigeningsbeschikking onherroepelijk is,
b.: het besluit ter uitvoering waarvan de onteigening nodig is onherroepelijk is, en
c.: de voorlopige schadeloosstelling, bedoeld in artikel 15.43, of de overeengekomen schadeloosstelling die is opgenomen in een proces-verbaal, is betaald.

2.

De onherroepelijkheid van de onteigeningsbeschikking wordt aangetoond door het overleggen van:

a.: de uitspraak in hoger beroep tegen een uitspraak op een verzoek tot bekrachtiging, of
b.: een verklaring van de griffier van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waaruit blijkt dat tegen de uitspraak op het verzoek tot bekrachtiging binnen de beroepstermijn geen hoger beroep is ingesteld.

3.

De onherroepelijkheid van het besluit ter uitvoering waarvan de onteigening nodig is, wordt aangetoond door het overleggen van:

a.: de uitspraak tegen dat besluit door de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State,
b.: een verklaring van de griffier van de rechtbank of een verklaring van de griffier van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waaruit blijkt dat tegen dat besluit binnen de beroepstermijn geen beroep is ingesteld, of
c.: een verklaring van de griffier van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waaruit blijkt dat tegen de uitspraak op het beroep tegen het besluit binnen de beroepstermijn geen hoger beroep is ingesteld.

4.

De betaling van de voorlopige schadeloosstelling of de overeengekomen schadeloosstelling wordt aangetoond door het overleggen van een betalingsbewijs. Als betalingsbewijs geldt:

a.: een bewijs dat de som van de voorlopige schadeloosstelling of de overeengekomen schadeloosstelling is overgeschreven op een rekening die de tot ontvangst gerechtigde aanhoudt bij een financiële onderneming die in Nederland op grond van de Wet op het financieel toezicht het bedrijf van bank mag uitoefenen,
b.: een consignatiebewijs als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van de Wet op de consignatie van gelden, als niet genoegzaam bekend is wie tot ontvangst gerechtigd is of consignatie heeft plaatsgevonden op grond van de artikelen 15.49 en 15.50.