Rb. Zwolle-Lelystad, 20-02-2012, nr. 194682/FT-RK 12.210

Bij vonnis van 25 januari 2012 van deze rechtbank is verzoeker bij verstek in staat van faillissement verklaard, met benoeming van mr. H. Vegter tot rechter-commissaris en met aanstelling van mr. L.T. Lonis, advocaat te Lelystad, tot curator.

De rechtbank heeft kennisgenomen van het verzoekschrift en de overige stukken, waaronder:

Het verzoekschrift is tijdig ingediend; verzoeker is conform artikel 10 aanhef en onder lid 1 van de Faillissementswet (hierna: Fw) in zijn verzoek ontvankelijk.

Verweer

Verzoeker stelt dat hij niet tijdig kennis heeft kunnen nemen van het faillissementsverzoek dan na de uitspraak op 25 januari 2012, omdat hij zich omstreeks 16 december 2011 heeft doen uitschrijven uit de basisadministratie van [plaats] en naar [land] is geëmigreerd. Volgens verzoeker had de vordering van verweerster voorafgaand aan de behandeling van het verzoek, via een derde, volledig kunnen worden voldaan. Indien de vordering alsnog volledig wordt voldaan wil verweerster ook meewerken aan het terugdraaien van het faillissement. Uit de brief van 14 februari 2012 van verweerster is gebleken dat de vordering na de behandeling van het verzetschrift volledig is voldaan. Hieruit blijkt eveneens dat verweerster geen belang meer heeft bij voortzetting van het faillissement.

Voorts stelt verzoeker dat de partij die als steunvordering wordt aangemerkt, [C], geen toestemming heeft gegeven om haar restantvordering als steunvordering te gebruiken. Een faillissement brengt de door haar getroffen regeling in ieder geval het verhaal voor het restant in gevaar. [C] wil dit faillissement dus uitdrukkelijk niet. De andere steunvordering, te weten de vordering van Rochdale. Van deze vordering kan verzoeker melden dat daarover al jaren een lopende gerechtelijke procedure wordt gevoerd, waarin nog steeds geen inhoudelijk (tussen) vonnis is gewezen. Het betreft een uiterst gecompliceerde zaak, die op geen enkele manier als steunvordering zou kunnen en mogen worden gebruikt. Daar komt bij dat Rochdale ook niet heeft ingestemd met een dergelijk gebruik als steunvordering.

Bij brief van 20 februari 2012 heeft verzoeker schriftelijk gereageerd op de brieven van 16 en 17 februari 2012 van de curator. Verzoeker benadrukt dat de vorderingen van Rochdale, de Belastingdienst en het Openbaar Ministerie als één en dezelfde kunnen worden beschouwd en hangen allemaal af van het oordeel over de beweerdelijk passieve omkoping. Volgens verzoeker wil geen van de crediteuren dit faillissement en de crediteuren zien het liefst dat het faillissement wordt vernietigd. Voor de financiële belangen van de curator is ook gezorgd doordat er een bedrag van EUR 10.000,00 gereed staat om op zijn derdenrekening over te schrijven zodra het faillissement is vernietigd. Gegeven deze vooruitzichten verzoekt verzoeker om het verzet tegen het vonnis van 25 januari 2012 gegrond te verklaren en het vonnis van het 25 januari 2012 nietig te verklaren.

Beoordeling

Op grond van artikel 6, aanhef en onder derde lid, van de Fw wordt de faillietverklaring uitgesproken, indien summierlijk blijkt van het bestaan van feiten en omstandigheden, welke aantonen dat de schuldenaar in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen (beoordeling ex nunc), en, indien een schuldeiser het verzoek doet, ook van het vorderingsrecht van deze.

Uit de overgelegde stukken en uit de door partijen bij gelegenheid van de mondelinge behandeling gegeven toelichting is het volgende gebleken. Verzoeker betwist een gedeelte van de vorderingen, te weten:

De rechtbank: