Protocol van 2014 bij het Verdrag betreffende de gedwongen of verplichte arbeid, 1930:Aanbeveling inzake aanvullende maatregelen voor de effectieve bestrijding van gedwongen of verplichte arbeid

Protocol van 2014 bij het Verdrag betreffende de gedwongen of verplichte arbeid, 1930

Aanbeveling inzake aanvullende maatregelen voor de effectieve bestrijding van gedwongen of verplichte arbeid

Geldend

Documentgegevens:

Geldend vanaf 09-11-2016

Bronpublicatie:: 11-06-2014, Trb. 2015, 194 (uitgifte: 01-12-2015, kamerstukken/regelingnummer: -)
Inwerkingtreding: 09-11-2016
Bronpublicatie inwerkingtreding:: 01-12-2015, Trb. 2015, 194 (uitgifte: 01-12-2015, kamerstukken/regelingnummer: -)
Overige regelgevende instantie(s): International Labour Organization
Vakgebied(en): Internationaal publiekrecht / Mensenrechten
Internationale sociale zekerheid / Mensenrechten

Preambule

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Bijeengeroepen te Genève door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau en aldaar bijeengekomen op 28 mei 2014 in haar 103^e zitting, en

Na aanneming van het Protocol van 2014 bij het Verdrag betreffende gedwongen of verplichte arbeid, 1930, hierna te noemen ‘het Protocol’, en

Besloten hebbend tot het aannemen van bepaalde voorstellen voor het aanpakken van lacunes in de uitvoering van het Verdrag betreffende gedwongen of verplichte arbeid, 1930 (nr. 29), (hierna te noemen ‘het Verdrag’) en na opnieuw te hebben bevestigd dat maatregelen ter voorkoming, bescherming, alsmede rechtsmiddelen zoals schadeloosstelling en rehabilitatie, nodig zijn teneinde te bewerkstelligen dat gedwongen of verplichte arbeid effectief en aanhoudend wordt bestreden uit hoofde van het vierde punt op de agenda van de zitting, en

Vastgesteld hebbend dat deze voorstellen de vorm zullen aannemen van een Aanbeveling ter aanvulling op het Verdrag en het Protocol;

Neemt heden, de elfde juni van het jaar tweeduizendveertien, de volgende Aanbeveling aan die kan worden aangehaald als de ‘Aanbeveling inzake de gedwongen of verplichte arbeid (Aanvullende maatregelen), 2014’.

1

De Leden zouden in overleg met organisaties van werkgevers en werknemers en andere betrokken groeperingen zo nodig het volgende moeten vaststellen of versterken:

a.: nationaal beleid en actieplannen met maatregelen gekoppeld aan een termijn, gebruikmakend van een gender- en kindsensitieve benadering teneinde te bewerkstelligen dat gedwongen of verplichte arbeid in al zijn vormen effectief en aanhoudend wordt bestreden door middel van preventie, bescherming en toegang tot rechtsmiddelen, zoals schadeloosstelling voor slachtoffers, en bestraffing van daders; en
b.: bevoegde autoriteiten zoals arbeidsinspecties, de rechterlijke macht en nationale organen of andere institutionele mechanismen die zich bezig houden met gedwongen of verplichte arbeid, teneinde de ontwikkeling, coördinatie, uitvoering, monitoring en evaluatie van het nationale beleid en de nationale actieplannen te waarborgen.

2

1.: De Leden zouden regelmatig betrouwbare, objectieve en gedetailleerde informatie en statistische gegevens moeten verzamelen, analyseren en beschikbaar stellen, opgesplitst naar relevante kenmerken, zoals sekse, leeftijd en nationaliteit, die betrekking hebben op de aard en omvang van gedwongen of verplichte arbeid op grond waarvan de voortgang kan worden beoordeeld.
2.: Het recht op privacy ten aanzien van persoonsgegevens zou moeten worden geëerbiedigd.

Preventie

3

De Leden zouden preventieve maatregelen moeten treffen omvattende:

a.: eerbiediging, bevordering en verwezenlijking van de fundamentele beginselen en rechten in verband met werk;
b.: de bevordering van de vrijheid van vereniging en het recht op collectieve onderhandeling teneinde kwetsbare werknemers in staat te stellen zich aan te sluiten bij werknemersorganisaties;
c.: programma's ter bestrijding van discriminatie die kwetsbaarheid voor gedwongen of verplichte arbeid in de hand werkt;
d.: initiatieven voor de aanpak van kinderarbeid en bevordering van onderwijskansen voor kinderen, zowel jongens als meisjes, teneinde te voorkomen dat kinderen het slachtoffer worden van gedwongen of verplichte arbeid; en
e.: verwezenlijking van de doelen van het Protocol en het Verdrag.

4

Rekening houdend met hun nationale omstandigheden zouden de Leden de meest effectieve preventieve maatregelen moeten treffen, zoals:

a.: aanpak van onderliggende oorzaken van de kwetsbaarheid van werknemers voor gedwongen of verplichte arbeid;
b.: gerichte bewustwordingscampagnes, in het bijzonder voor degenen die het grootste risico lopen het slachtoffer te worden van gedwongen of verplichte arbeid, teneinde hen te informeren hoe zij zich onder meer kunnen beschermen tegen werving en praktijken die gepaard gaan met frauduleuze handelingen en misbruik, over hun rechten en verantwoordelijkheden op de werkvloer en hoe zij toegang kunnen krijgen tot hulp wanneer dat nodig is;
c.: gerichte voorlichtingscampagnes rond sancties bij schending van het verbod op gedwongen of verplichte arbeid;
d.: vaardigheidstrainingsprogramma's voor kwetsbare bevolkingsgroepen teneinde hun kansen op en capaciteiten voor het verwerven van werk en inkomen te vergroten;
e.: maatregelen teneinde te waarborgen dat de nationale wet- en regelgeving inzake arbeidsrelaties van toepassing is op alle sectoren van de economie en daadwerkelijk wordt gehandhaafd. De relevante informatie over de arbeidsvoorwaarden zou moeten worden omschreven op een passende, controleerbare en eenvoudig te begrijpen manier en bij voorkeur in schriftelijke overeenkomsten in overeenstemming met de nationale wet- en regelgeving of collectieve overeenkomsten;
f.: elementaire waarborgen op het gebied van sociale zekerheid die deel uitmaken van het nationale sociale vangnet, zoals voorzien in de Aanbeveling inzake sociale vangnetten, 2012 (nr. 202), teneinde de kwetsbaarheid voor gedwongen of verplichte arbeid te beperken;
g.: voorlichting en informatie voor migranten vóór vertrek en bij aankomst, teneinde hen beter voor te bereiden op werken en wonen in het buitenland en de alertheid op en het bewustzijn van mensenhandel met het oogmerk van gedwongen of verplichte arbeid te vergroten;
h.: coherent beleid, bijvoorbeeld op het gebied van werkgelegenheid en arbeidsmigratie, waarbij rekening wordt gehouden met de risico's die specifieke groepen migranten, met inbegrip van migranten die in een illegale situatie verkeren, lopen en de omstandigheden worden aangepakt die kunnen leiden tot gedwongen of verplichte arbeid;
i.: bevordering van gecoördineerde inspanningen van betrokken overheidsinstanties met andere staten teneinde legale en veilige migratie te faciliteren en mensenhandel te voorkomen, met inbegrip van gecoördineerde inspanningen om wervings- en uitzendbureaus te onderwerpen aan regels, vergunningen en controles en het in rekening brengen aan werknemers van bemiddelingskosten voor de werving uit te bannen teneinde schulddienstbaarheid en andere vormen van economische dwang te voorkomen; en
j.: ter nakoming van hun verplichtingen uit hoofde van het Verdrag teneinde gedwongen of verplichte arbeid te bestrijden, advies en ondersteuning te bieden aan werkgevers en ondernemingen voor het nemen van effectieve maatregelen voor het identificeren, voorkomen, verlichten en verantwoorden hoe zij de risico's van gedwongen of verplichte arbeid bij hun activiteiten of bij producten, diensten of activiteiten waarmee zij direct in verband kunnen worden gebracht aanpakken.

Bescherming

5

1.: Er zouden gerichte inspanningen moeten worden verricht teneinde slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid te identificeren en bevrijden.
2.: Beschermende maatregelen zouden moeten worden geboden aan slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid. Deze maatregelen zouden niet afhankelijk moeten worden gesteld van de bereidheid van het slachtoffer mee te werken aan strafrechtelijke of andere procedures.
3.: Stappen kunnen worden genomen om slachtoffers aan te moedigen mee te werken aan de identificatie en bestraffing van de daders.

6

De Leden zouden de rol en capaciteiten moeten erkennen van werknemersorganisaties en andere betrokken organisaties bij de ondersteuning van en bijstand aan slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid.

7

De Leden zouden in overeenstemming met de grondbeginselen van hun rechtsorde de nodige maatregelen moeten treffen om ervoor te zorgen dat de bevoegde autoriteiten gerechtigd zijn om slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid niet te vervolgen of te bestraffen wegens hun gedwongen betrokkenheid bij wederrechtelijke activiteiten die een rechtstreeks gevolg is van de gedwongen of verplichte arbeid.

8

De Leden zouden maatregelen moeten treffen om misbruik en frauduleuze praktijken onder wervings- en uitzendbureaus uit te bannen, zoals:

a.: uitbanning van het in rekening brengen van bemiddelingskosten aan werknemers;
b.: vereisen van transparante overeenkomsten waarin de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden duidelijk worden uitgelegd;
c.: instellen van adequate en toegankelijke klachtenprocedures;
d.: opleggen van adequate sancties; en
e.: deze diensten onderwerpen aan voorschriften of vergunningen.

9

Rekening houdend met hun nationale omstandigheden zouden de Leden de meest effectieve beschermende maatregelen moeten nemen om te voorzien in de behoeften van alle slachtoffers aan zowel onmiddellijke bijstand als langetermijnmaatregelen voor herstel en rehabilitatie, zoals:

a.: redelijke inspanningen tot waarborging van de veiligheid van slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid alsmede van familieleden en getuigen, indien nodig, met inbegrip van bescherming tegen intimidatie en vergelding indien zij gebruikmaken van hun rechten uit hoofde van het toepasselijke nationale recht of medewerking verlenen aan gerechtelijke procedures;
b.: adequate en passende accommodatie;
c.: gezondheidszorg, met inbegrip van medische en psychologische bijstand, alsmede speciale rehabilitatiemaatregelen voor slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid, met inbegrip van hen die het slachtoffer waren van seksueel geweld;
d.: materiële bijstand;
e.: bescherming van de privacy en identiteit; en
f.: sociale en economische bijstand, met inbegrip van toegang tot onderwijs en training en fatsoenlijk werk.

10

Bij beschermende maatregelen voor kinderen die het slachtoffer zijn geworden van gedwongen of verplichte arbeid zou rekening moeten worden gehouden met de speciale behoeften en belangen van het kind en daarbij zou, naast de bescherming voorzien in het Verdrag betreffende de ergste vormen van kinderarbeid, 1999 (nr. 182), moeten worden voorzien in:

a.: toegang tot onderwijs voor meisjes en jongens;
b.: de benoeming van een voogd of andere vertegenwoordiger, indien van toepassing;
c.: het vermoeden van minderjarigheid, wanneer er twijfel bestaat omtrent de leeftijd van het kind, maar er aanleiding is om aan te nemen dat het jonger is dan 18 in afwachting van de verificatie van zijn leeftijd; en
d.: inspanningen kinderen te herenigen met hun familie of, wanneer de belangen van het kind daar beter mee gediend zijn, bieden van opvang in een gezin.

11

Rekening houdend met hun nationale omstandigheden zouden de Leden de meest effectieve maatregelen moeten nemen ter bescherming van migranten die het slachtoffer zijn geworden van gedwongen of verplichte arbeid, ongeacht hun wettelijke status op het nationale grondgebied, met inbegrip van:

a.: toekennen van bedenk- en hersteltijd zodat de persoon in kwestie een weloverwogen beslissing kan nemen omtrent beschermende maatregelen en deelname aan gerechtelijke procedures waarbij het de persoon toegestaan wordt op het grondgebied van de desbetreffende lidstaat te verblijven, indien er redelijke gronden zijn om aan te nemen dat de persoon het slachtoffer is van gedwongen of verplichte arbeid;
b.: toekennen van tijdelijke of permanente verblijfsvergunningen en toegang tot de arbeidsmarkt; en
c.: mogelijk maken van veilige en bij voorkeur vrijwillige terugkeer.

Rechtsmiddelen als schadeloosstelling en toegang tot de rechter

12

De Leden zouden maatregelen moeten nemen teneinde te waarborgen dat alle slachtoffers van gedwongen of verplichte arbeid toegang krijgen tot de rechter en andere passende en effectieve rechtsmiddelen, zoals vergoeding van persoonlijke en materiële schade, onder andere door:

a.: in overeenstemming met de nationale wet- en regelgeving en praktijk te waarborgen dat alle slachtoffers, hetzij zelf, hetzij via vertegenwoordigers daadwerkelijk toegang krijgen tot de rechter, tribunalen of andere mechanismen om rechtsmiddelen als schadeloosstelling en schadevergoeding aan te wenden;
b.: te bepalen dat slachtoffers schadeloosstelling en schadevergoeding kunnen vorderen van de daders, met inbegrip van niet-betaald loon en achterstallige wettelijk verplichte bijdragen aan socialezekerheidsuitkeringen;
c.: het waarborgen van toegang tot relevante bestaande schadeloosstellingsregelingen;
d.: het verschaffen van informatie en advies over de rechten van slachtoffers en beschikbare diensten in een taal die zij kunnen begrijpen, alsmede toegang tot juridische bijstand, bij voorkeur gratis; en
e.: te waarborgen dat alle slachtoffers die al dan niet onderdaan zijn van de lidstaat waar de gedwongen of verplichte arbeid plaatsvond aanspraak kunnen maken op passende bestuursrechtelijke, civiele en strafrechtelijke rechtsmiddelen, ongeacht hun aanwezigheid of wettelijke status in die staat, indien nodig aan de hand van vereenvoudigde procedurele vereisten.

Handhaving

13

De Leden zouden maatregelen moeten nemen teneinde de handhaving van de nationale wet- en regelgeving en andere maatregelen te versterken, onder meer door:

a.: de desbetreffende autoriteiten, zoals de arbeidsinspectie, het mandaat, de middelen en training te verschaffen die nodig zijn om de wet effectief te kunnen handhaven en samen te werken met andere betrokken organisaties ter voorkoming van gedwongen of verplichte arbeid en bescherming van de slachtoffers ervan;
b.: maatregelen te treffen voor het opleggen van sancties, in aanvulling op strafrechtelijke sancties, zoals inbeslagname van de winsten uit gedwongen of verplichte arbeid en andere vermogensbestanddelen in overeenstemming met de nationale wet- en regelgeving;
c.: te waarborgen dat rechtspersonen aansprakelijk kunnen worden gesteld voor schending van het verbod op het gebruik van gedwongen of verplichte arbeid door de toepassing van artikel 25 van het Verdrag en onder b hierboven; en
d.: versterken van de inspanningen slachtoffers te identificeren, onder meer door het ontwikkelen van indicatoren voor gedwongen of verplichte arbeid die gehanteerd kunnen worden door arbeidsinspecteurs, handhavingsdiensten, maatschappelijk werkers, immigratieambtenaren, openbaar aanklagers, werkgevers, organisaties van werkgevers en -werknemers, non-gouvernementele organisaties en andere relevante actoren.

Internationale samenwerking

14

De internationale samenwerking zou moeten worden geïntensiveerd tussen de Leden onderling en met relevante internationale en regionale organisaties die elkaar zouden moeten helpen bij het bewerkstelligen van de effectieve en aanhoudende bestrijding van gedwongen of verplichte arbeid, door onder meer:

a.: versterking van de internationale samenwerking tussen de instanties voor de handhaving van arbeidswetgeving naast de handhaving van het strafrecht;
b.: mobiliseren van middelen voor nationale actieplannen en internationale technische samenwerking en bijstand;
c.: wederzijdse rechtshulp;
d.: samenwerking bij de aanpak en preventie van het gebruik door diplomatiek personeel van gedwongen of verplichte arbeid; en
e.: wederzijdse technische bijstand, met inbegrip van de uitwisseling van informatie en goede praktijken en lessen die geleerd zijn uit de bestrijding van gedwongen of verplichte arbeid.