Hof 's-Gravenhage, 25-10-2012, nr. 22-000594-12

die [aangever B] bij de (boven)arm beetgepakt en (achter) in een auto gezet en/of geduwd en/of

die [aangever B] meegenomen in die auto en/of die auto (op een afgelegen plaats) geparkeerd en/of

die [aangever B] belet de auto te verlaten door die auto (deels) af te sluiten, althans (deels) afgesloten te laten en/of door tussen hem en het niet afgesloten deel van de auto plaats te nemen en/of door hem stevig stevig bij de (linker)arm vast te pakken;

Subsidiair, indien het vorenstaande niet tot een bewezenverklaring en/of een veroordeling mocht of zou kunnen leiden:

[medeverdachte I] en/of [medeverdachte II]], in ieder geval een of meer personen, op of omstreeks 24 februari 2009 te Noordwijk, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, opzettelijk

[aangever B] wederrechtelijk van de vrijheid heeft beroofd en/of beroofd gehouden, immers heeft (hebben) hij verdachte en/of een of meer van zijn mededader(s) met dat opzet

die [aangever B] bij de (boven)arm beetgepakt en (achter) in een auto gezet en/of geduwd en/of

die [aangever B] meegenomen in die auto en/of die auto (op een afgelegen plaats) geparkeerd en/of

die [aangever B] belet de auto te verlaten door die auto (deels) af te sluiten, althans (deels) afgesloten te laten en/of door tussen hem en het niet afgesloten deel van de auto plaats te nemen en/of door hem stevig stevig bij de (linker)arm vast te pakken, waarbij hij toen daar opzettelijk tot die wederrechtelijke vrijheidsberoving een plaats (auto) heeft verschaft en/of bij het plegen van welk misdrijf hij toen daar opzettelijk behulpzaam is geweest door die auto te besturen;

slaan/stompen in/tegen het gezicht en/of op/tegen het hoofd en/of tegen het lichaam van die [aangever C] en/of

sprayen van een bijtende/prikkelende substantie in het gezicht van die [aangever C] en/of

rukken/trekken aan een/de arm(en) van die [aangever C] en/of aan die koffer(s), die door die [aangever C] vastgehouden werd(en);

en/of

hij op of omstreeks 10 september 2010 te Noordwijk tezamen en in vereniging met een ander of anderen, althans alleen, met het oogmerk om zich en/of (een) ander(en) wederrechtelijk te bevoordelen door geweld en/of bedreiging met geweld [aangever C] heeft gedwongen tot de afgifte van twee, althans een of meer, (geld)koffer(s), in elk geval van enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [aangever C], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte en/of zijn mededader(s), welk geweld en/of welke bedreiging met geweld bestond(en) uit het

slaan/stompen in/tegen het gezicht en/of op/tegen het hoofd en/of tegen het lichaam van die [aangever C] en/of - sprayen van een bijtende/prikkelende substantie in het gezicht van die [aangever C] en/of

rukken/trekken aan een/de arm(en) van die [aangever C] en/of aan die koffer(s), die door die [aangever C] vastgehouden werd(en);

die [aangever B] belet de auto te verlaten door die auto afgesloten te laten;

4.

hij op 10 september 2010 te Noordwijk tezamen en in vereniging met anderen op de Schoolstraat met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een geldkoffer toebehorende aan [aangever C], welke diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen die [aangever C], gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken en om bij betrapping op heterdaad aan zichzelf en aan zijn mededader(s) hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, welk geweld bestond uit het

slaan in/tegen het gezicht en tegen het hoofd en tegen het lichaam van die [aangever C] en

sprayen van een bijtende/prikkelende substantie in het gezicht van die [aangever C] en

rukken/trekken aan een arm van die [aangever C] en/of aan die koffer, die door die [aangever C] vastgehouden werd.

Hetgeen meer of anders is ten laste gelegd, is niet bewezen. De verdachte moet daarvan worden vrijgesproken.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze in de bewezenverklaring verbeterd. Blijkens het verhandelde ter terechtzitting is de verdachte daardoor niet geschaad in de verdediging.

Bewijsvoering

Het hof grondt zijn overtuiging dat de verdachte het bewezen verklaarde heeft begaan op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat en die reden geven tot de bewezenverklaring.

In die gevallen waarin de wet aanvulling van het arrest vereist met de bewijsmiddelen dan wel, voor zover artikel 359, derde lid, tweede volzin, van het Wetboek van Strafvordering wordt toegepast, met een opgave daarvan, zal zulks plaatsvinden in een aanvulling die als bijlage aan dit arrest zal worden gehecht.

Nadere bewijsoverwegingen

Ten aanzien van het onder 2 primair ten laste gelegde heeft de verdediging zich op het standpunt gesteld dat de verdachte daarvan behoort te worden vrijgesproken, nu op grond van de zich in het dossier bevindende stukken niet kan worden vastgesteld dat er sprake is van een voor medeplegen vereiste nauwe en bewuste samenwerking tussen de verdachte en zijn medeverdachten.

Voorts heeft de raadsman overeenkomstig de overgelegde en aan het proces-verbaal van de terechtzitting gehechte pleitnotities bepleit dat de verdachte eveneens van het onder 4 ten laste gelegde dient te worden vrijgesproken.

In de kern weergeven heeft de raadsman daartoe aangevoerd dat de verklaringen van de medeverdachte [medeverdachte III] om redenen als nader in de pleitnotities omschreven onvoldoende betrouwbaar zijn om voor het bewijs te kunnen worden gebezigd, terwijl er evenmin voldoende steunbewijs voorhanden is.

Het hof overweegt hieromtrent als volgt.

Ten aanzien van het onder 2 primair ten laste gelegde stelt het hof op grond van de zich in het dossier bevindende stukken, alsmede het verhandelde ter terechtzitting in hoger beroep, het volgende vast.

Op 24 februari 2009 zijn de verdachte en de medeverdachten [medeverdachte II] en [medeverdachte I] in de auto van de verdachte naar de woning van [aangever B] in Noordwijk gereden om met hem te praten.

Eenmaal bij de woning aangekomen, zijn [medeverdachte I] en [medeverdachte II] uit de auto gestapt. Vervolgens hebben zij aangebeld bij de woning van [aangever B] en hem gevraagd mee te lopen naar de auto voor een gesprek. [medeverdachte II] heeft [aangever B] bij de arm gepakt en hem in de auto gezet. Aan zijn linkerkant is [medeverdachte II] gaan zitten; [medeverdachte I] is op de bijrijdersstoel gaan zitten. De verdachte, die met draaiende motor stond te wachten, is daarop naar een afgelegen plek gereden. Op aanwijzing van [medeverdachte II] heeft de verdachte de auto geparkeerd. Vervolgens hebben [medeverdachte II] en [medeverdachte I] [aangever B] in diens gezicht en op diens hoofd geslagen. De verdachte is op de bestuurderstoel blijven zitten en heeft op enig moment geroepen dat de medeverdachten rustig aan moesten doen en normaal moesten doen. Daar hebben zij echter niet op gereageerd. Gedurende de mishandeling heeft [aangever B] meerdere keren geprobeerd uit de auto te stappen. Dat ging echter niet, omdat het portier was vergrendeld. Na ongeveer vijftien tot twintig minuten is de verdachte uit de auto gestapt en heeft hij het portier voor [aangever B] geopend, zodat laatstgenoemde de auto kon verlaten.

Ter terechtzitting in hoger beroep heeft de verdachte verklaard dat hij op de hoogte was van de omstandigheid dat de medeverdachten [medeverdachte I] en [medeverdachte II] met [aangever B] wilden praten. Hij heeft echter ontkend te hebben geweten dat de medeverdachten [medeverdachte I] en [medeverdachte II] van plan waren om jegens [aangever B] geweld te gebruiken.

De verklaring van de verdachte vindt op dat onderdeel steun in de tegenover de politie afgelegde verklaring van

[aangever B]. Hij heeft tegenover de politie verklaard:

Gelet op de ontkennende verklaring van de verdachte, in samenhang bezien met de hierboven weergegeven verklaring van [aangever B], kan naar het oordeel van het hof niet buiten redelijke twijfel worden vastgesteld dat er ten aanzien van het van de vrijheid beroven van [aangever B] tussen de verdachte en de medeverdachten sprake was van een nauwe en bewuste samenwerking, zodat de verdachte van dat onderdeel van de tenlastelegging behoort te worden vrijgesproken.

Ten aanzien van de verdachte kan op grond van bovengenoemde feiten en omstandigheden wel worden vastgesteld dat hij als bestuurder van de afgesloten auto aanwezig is geweest bij de mishandeling van [aangever B] en het onvrijwillig verblijf van aangever in die auto en pas na ongeveer vijftien tot twintig minuten heeft ingegrepen door het portier te openen, zodat [aangever B] de auto kon verlaten.

Evenals de rechtbank acht het hof dan ook wettig en overtuigend bewezen dat er tussen de verdachte en de medeverdachten sprake was van een - voor medeplegen als bedoeld in artikel 47 van het Wetboek van Strafrecht vereiste - nauwe en bewuste samenwerking die was gericht op het van zijn vrijheid beroofd houden van [aangever B].

Ten aanzien van het betoog van de raadsman dat de verdachte van het onder 4 ten laste gelegde dient te worden vrijgesproken, overweegt het hof als volgt.

Het hof stelt vast dat de medeverdachte [medeverdachte III] ten overstaan van de rechtbank ter terechtzittingen van 15 maart 2011 en 12 januari 2012 uitvoerig en gedetailleerd heeft verklaard, waarbij hij ook zichzelf - in strafrechtelijke zin - heeft belast. Bovendien vinden zijn verklaringen op belangrijke onderdelen steun in de verklaringen van aangever, de [medeverdachte IV] en de [getuige a] en [getuige b].

Het hof is dan ook - evenals de rechtbank - van oordeel dat de verklaringen van [medeverdachte III] voldoende betrouwbaar zijn en mitsdien voor het bewijs kunnen worden gebezigd.

Voor zover die verklaringen discrepanties bevatten, zijn die naar het oordeel van het hof niet van dien aard dat zij afbreuk doen aan de betrouwbaarheid van de voor het bewijs gebezigde verklaringen.

Het hof acht op grond van de verklaringen van [medeverdachte III], de verklaringen van aangever [aangever C], de verklaring van [medeverdachte IV] en de verklaringen van de [getuige b] wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte zich samen met de [medeverdachte IV] en [medeverdachte III] schuldig heeft gemaakt aan de onderhavige overval.

De verdachte heeft van meet af aan elke betrokkenheid bij de overval ontkend. Volgens eigen zeggen heeft hij die bewuste nacht in de woning van [getuige c] doorgebracht.

Ten aanzien van het door de verdachte opgegeven alibi voor de nacht van de overval overweegt het hof als volgt.

De verdachte is op 14 september 2010 op grond van verdenking van betrokkenheid bij de onderhavige overval in verzekering gesteld. In de daarop volgende verhoren heeft de verdachte ontkend bij de overval te zijn betrokken. Desgevraagd heeft de verdachte verklaard zich niet te kunnen herinneren waar hij die bewuste nacht dan wel was geweest.

Op 22 september 2010 is de verdachte in het kader van de vordering gevangenhouding in raadkamer gehoord. In raadkamer is toen door de raadsman van de verdachte de schorsing van de voorlopige hechtenis verzocht vanwege de hartkwaal van de echtgenote van de verdachte en de hulp die zij hierdoor nodig had bij de opvoeding van hun kind. De verdachte heeft ook op dat moment met geen woord over een alibi gerept, maar uitsluitend verklaard "er niets mee te maken te hebben".

Eerst ruim anderhalve maand later, op 3 november 2010, heeft de verdachte tegenover de politie verklaard die bewuste nacht bij [getuige c] te zijn geweest.

Naar aanleiding van die verklaring heeft de politie op 16 november 2010 [getuige c] als getuige gehoord (pagina's 382 e.v. proces-verbaal).

Op vragen van de politie wanneer [getuige c] de verdachte voor het laatst heeft gesproken antwoord hij:

Het hof stelt voorts aan de hand van de inhoud van de verklaring van [getuige c] en de verklaring van de verdachte vast dat die verklaringen niet eensluidend zijn. Zo heeft de verdachte verklaard dat de zoon van [getuige c] al lag te slapen toen hij in de woning kwam, terwijl [getuige c] heeft verklaard dat zijn zoon die avond nog bij de verdachte en [getuige c] heeft gezeten en pas daarna naar bed is gegaan.

De omstandigheid dat de verdachte eerst ruim anderhalve maand na zijn aanhouding met een alibi is gekomen, in samenhang bezien met de omstandigheid dat de verklaringen van de verdachte en [getuige c] niet eensluidend zijn, brengt het hof ertoe die verklaringen als niet geloofwaardig terzijde te schuiven.

Het hof acht het door de verdachte opgegeven alibi voor de nacht van de overval dan ook niet aannemelijk geworden.

Strafbaarheid van het bewezen verklaarde

Het bewezen verklaarde levert op:

1:

Openlijk in vereniging geweld plegen tegen personen of goederen;

2 primair:

Medeplegen van opzettelijk iemand wederrechtelijk van de vrijheid beroofd houden;

4 eerste cumulatief/alternatief:

Diefstal, voorafgegaan en vergezeld van geweld tegen personen, gepleegd met het oogmerk om die diefstal gemakkelijk te maken, en om, bij betrapping op heter daad, aan zichzelf of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl het feit wordt gepleegd door twee of meer verenigde personen.

Strafbaarheid van de verdachte

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de verdachte uitsluit. De verdachte is dus strafbaar.

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden bevestigd. Tevens heeft de advocaat-generaal gevorderd dat het hof bij arrest de gevangenneming van de verdachte zal bevelen wanneer het hof tot een bewezenverklaring komt van de ten laste gelegde feiten.

Strafmotivering