Bijlage VI

John mogg

Directeur-generaal DG Markt

Europese Commissie

Kamer C 107-6/72

Wetstraat 200

B-1049 Brussel

Geachte heer Mogg,

Ik stuur u deze brief op verzoek van het ministerie van Handel van de Verenigde Staten om de rol van het ministerie van Vervoer bij de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van consumenten met betrekking tot door hen aan luchtvaartmaatschappijen verstrekte gegevens uit te leggen.

Het ministerie van Vervoer stimuleert zelfregulering, omdat dit de eenvoudigste en efficiëntste manier is om de persoonlijke levenssfeer van de klanten bij de verwerking van door hen aan luchtvaartmaatschappijen verstrekte informatie te waarborgen. Het steunt dan ook de invoering van een veiligehavenregeling die luchtvaartmaatschappijen de mogelijkheid biedt om bij de doorgifte van informatie naar een niet-EU-land aan de eisen van de privacyrichtlijn van de Europese Unie te voldoen. Het ministerie erkent evenwel dat zelfregulering alleen effectief is wanneer luchtvaartmaatschappijen die zich verplichten de privacybeginselen van de veiligehavenregeling toe te passen, zich er ook aan houden. Daarom moet zelfregulering kracht worden bijgezet door juridische dwangmiddelen en zal het ministerie er op grond van zijn wettelijke taak de consumenten te beschermen voor zorgen dat luchtvaartmaatschappijen zich houden aan hun publieke privacybeloften, en zal het klachten die het van zelfregulerende organisaties en anderen, waaronder de lidstaten van de Europese Unie, over het niet nakomen van deze verplichtingen ontvangt, in behandeling nemen.

De bevoegdheid van het ministerie om op dit gebied naleving af te dwingen is gebaseerd op 49 U.S.C. 41712, dat een luchtvaartmaatschappij verbiedt om bij de verkoop van luchtvervoer oneerlijke of misleidende praktijken aan te wenden of oneerlijke concurrentiemethoden toe te passen indien dat (waarschijnlijk) tot gevolg heeft dat de consument schade wordt toegevoegd. Sectie 41712 is geënt op sectie 5 van de Federal Trade Commission Act (15 U.S.C. 45). Luchtvaartmaatschappijen zijn evenwel krachtens 15 U.S.C. 45(a)(2) vrijgesteld van een regeling overeenkomstig sectie 5 door de Federal Trade Commission.

Mijn bureau onderzoekt zaken uit hoofde van 49 U.S.C. 41712 en stelt eventueel een vervolging in. (Zie bv. DOT (Department of Trade) Orders 99-11-5 van 9 november 1999; 99-8-23 van 26 augustus 1999; 99-6-1 van 1 juni 1999; 98-6-24 van 22 juni 1998; 98-6-21 van 19 juni 1998; 98-5-31 van 22 mei 1998; en 97-12-23 van 18 december 1997.) Dergelijke zaken worden aanhangig gemaakt naar aanleiding van eigen onderzoek dan wel op grond van officiële en niet-officiële klachten die we ontvangen van particulieren, reisagenten, luchtvaartmaatschappijen en de nationale en buitenlandse overheidsinstanties.

Ik wil erop wijzen dat het feit dat een luchtvaartmaatschappij de privacy van reizigers bij de verwerking van de van hen ontvangen informatie niet in acht neemt, op zich geen schending van sectie 41712 betekent. Zodra een luchtvaartmaatschappij evenwel officieel en publiekelijk toezegt zich aan de Veiligehavenbeginselen ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer van de consumenten ten aanzien van door hen verstrekte informatie te zullen houden, kan het ministerie zijn wettelijke bevoegdheden uit hoofde van sectie 41712 toepassen om te zorgen voor naleving van deze beginselen. Wanneer een passagier informatie verstrekt aan een luchtvaartmaatschappij die heeft toegezegd de Veiligehavenbeginselen te zullen naleven en de luchtvaartmaatschappij doet dit niet, kan dit de consument schade berokkenen en een overtreding van sectie 41712 betekenen. Mijn bureau zal het onderzoek van iedere klacht dienaangaande en de vervolging van iedere zaak die op dergelijke activiteiten duidt, een hoge prioriteit toekennen. Wij stellen het ministerie van Handel ook in kennis van het resultaat van dergelijke zaken.

Overtredingen van sectie 41712 kunnen leiden tot een verbod van dergelijke activiteiten en, wanneer hieraan geen gehoor wordt gegeven, tot civielrechtelijke sancties. Hoewel wij particuliere klagers geen schadevergoeding of geldelijke genoegdoening kunnen toekennen, kunnen wij op grond van eigen onderzoek en van door het ministerie voorgelegde zaken wel schikkingen goedkeuren waarbij de consumenten geldelijk voordeel krijgen, hetzij in mindering op dan wel ter compensatie van een geldboete die anders zou moeten worden betaald. Wij hebben dit in het verleden zo gedaan en wanneer de omstandigheden dit rechtvaardigen, kunnen wij dit ook doen in het kader van de Veiligehavenbeginselen. Herhaalde overtredingen van sectie 41712 door een luchtvaartmaatschappij uit de Verenigde Staten zou ook vragen opwerpen ten aanzien van haar bereidheid zich aan haar verplichtingen te houden, wat in flagrante gevallen tot gevolg zou kunnen hebben dat deze luchtvaartmaatschappij niet langer geschikt wordt geacht als zodanig werkzaam te zijn en haar vergunning zou kwijtraken. (Zie DOT Orders 93-6-34 van 23 juni 1993 en 93-6-11 van 9 juni 1993. Hoewel deze maatregel niet op sectie 41712 betrekking had, had het wel tot gevolg dat de vergunning van een luchtvaartmaatschappij werd ingetrokken wegens een compleet negeren van de bepalingen van de Federal Aviation Act, een bilaterale overeenkomst, en de regels en voorschriften van het ministerie.)

Ik hoop dat deze informatie van nut zal zijn. Voor nadere vragen en voor meer informatie kunt u zich altijd tot mij wenden.

Hoogachtend,

Samuel Podberesky

Assistant General Counsel for Aviation Enforcement and Proceeding