Rb. 's-Hertogenbosch, 16-05-2011, nr. 01/825263-10

De door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen maken onderdeel uit van:

Voorts heeft de rechtbank de bekennende verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van 2 mei 2011 als bewijsmiddel gebezigd.

De officier van justitie acht de onder feit 1, 2 en 3 tenlastegelegde feiten wettig en overtuigend bewezen.

Door de raadsvrouwe is ter terechtzitting aangevoerd dat verdachte het onder feit 1 en 2 tenlastegelegde erkent en dat daarom die feiten wettig en overtuigend kunnen worden bewezen met dien verstande dat de verdediging ten aanzien van feit 1 uitgaat van de door de officier van justitie bewezen geachte periode van 1 februari tot en met 10 februari 2010.

De verdediging is van oordeel dat ten aanzien van feit 3 het oogmerk op het plegen van ontuchtige handelingen niet wettig en overtuigend bewezen kan worden. Verdachte heeft verklaard dat hij gesprekken met [slachtoffer 2] had omdat hij haar wilde helpen. Bovendien is in de smsjes niets seksueels aangetroffen.

De rechtbank acht op grond van de aangifte van de moeder van het slachtoffer, [moeder slachtoffer 1],1. de verklaring van [slachtoffer 1]2., de geboorteakte van [slachtoffer 1]3. en de verklaring van verdachte ter terechtzitting van 2 mei 20114. wettig en overtuigend bewezen dat verdachte aan de 12-jarige [slachtoffer 1] via Habbo en MSN een ontmoeting heeft voorgesteld met het oogmerk om ontuchtige handelingen met haar te plegen.

Voorts acht de rechtbank op grond van de bevindingen van verbalisant de [naam verbalisant]5. en de verklaring van verdachte ter terechtzitting van 2 mei 2011 wettig en overtuigend bewezen dat verdachte in het bezit was van gegevensdragers met afbeeldingen van seksuele gedragingen waarbij minderjarigen betrokken waren.

De rechtbank acht eveneens wettig en overtuigend bewezen op grond van de aangifte van de moeder van het slachtoffer, [moeder slachtoffer 2],6. de verklaring van [slachtoffer 2]7., de geboorte-akte van [slachtoffer 2]8. en de verklaring van verdachte ter terechtzitting9., dat verdachte de 13-jarige [slachtoffer 2] via Habbo, via sms-jes en telefonisch een ontmoeting heeft voorgesteld. [slachtoffer 2] had verdachte via internet Habbo-hotel leren kennen en vertelde dat ze [slachtoffer 2] heette en dat ze 13 jaar oud was. Verdachte had gezegd dat hij [naam verdachte] heette en dat hij 16 jaar was en hij vroeg verkering aan [slachtoffer 2]. [slachtoffer 2] heeft daar ‘ja’ op geantwoord en gaf hem haar telefoonnummer. Vervolgens stuurde hij sms-jes met ‘ik hou van je’ Nadat [slachtoffer 2] een nieuw telefoonnummer had gekregen belde hij weer en stuurde wederom sms-jes.10.

De rechtbank overweegt dat in het contact van verdachte met het slachtoffer vele malen werd gesproken over fysiek contact met het slachtoffer. Zo schrijft verdachte in een sms-bericht op 8 april 2010 aan het slachtoffer11. dat hij ‘met zijn tong haar lippen uit elkaar doet en dat hun tongen elkaar vinden’. Verdachte had met [slachtoffer 2] afgesproken dat hij tijdens de kermis in Ter Apel naar haar toe zou komen. Die dag —10 april 2010— is verdachte 's avonds van Eindhoven naar Ter Apel gereden om [slachtoffer 2] daar te ontmoeten. De ontmoeting vond plaats die avond bij de [naam supermarkt], waarbij door een vriend van [slachtoffer 2] werd gezien dat verdachte haar over de rug streelde.12. Dit rendez-vous heeft maar kort geduurd. Dat het bij die korte ontmoeting is gebleven is naar het oordeel van de rechtbank enkel te wijten aan de omstandigheid dat [slachtoffer 2] die avond in gezelschap was van haar zus en een vriend.

Anders dan door de verdediging is betoogd, is de rechtbank van oordeel dat het dossier voldoende wettig en overtuigd bewijs bevat om tot bewezenverklaring te komen dat verdachte het oogmerk had om ontuchtige handelingen te plegen met [slachtoffer 2]. De rechtbank betrekt daarbij tevens de feiten en omstandigheden vervat in de bewijsmiddelen terzake van het onder 1 tenlastegelegde feit. De rechtbank ziet in deze feiten en omstandigheden dusdanig wezenlijke overeenkomsten —meer specifiek in de leeftijd van de slachtoffers, de hoeveelheid en de wijze van communiceren (via Habbo en sms-jes en telefonisch) met de slachtoffers en nagenoeg de(zelfde) periode— dat naar het oordeel van de rechtbank een beoordeling van al die feiten en omstandigheden in onderling verband en samenhang beschouwd op zijn plaats is.

Op grond van de feiten en omstandigheden die zijn vervat in de hierboven uitgewerkte bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang bezien, komt de rechtbank tot het oordeel dat wettig en overtuigend bewezen is dat verdachte

in de periode van 1 maart 2010 tot en met 15 mei 2010 te Ter Apel en/of Eindhoven, door middel van een geautomatiseerd werk of met gebruikmaking van een communicatiedienst (te weten Habbo en/of smsverkeer) met een persoon van wie hij weet dat deze de leeftijd van zestien jaren nog niet heeft bereikt [slachtoffer 2], geboren op [geboortedatum] 1996) een ontmoeting heeft voorgesteld met het oogmerk ontuchtige handelingen met die [slachtoffer 2] te plegen terwijl hij (daarbij) enige handeling heeft ondernomen gericht op het verwezenlijken van die ontmoeting, immers heeft hij met die [slachtoffer 2] via Habbohotel contact gelegd en zich daarbij als 16-jarige voorgedaan en het telefoonnummer van die [slachtoffer 2] gevraagd en ‘verkering gevraagd’ en met die [slachtoffer 2] via sms en telefonisch meermalen per dag (in relatiesfeer) contact gehad en op 10 april 2010 een ontmoeting in Ter Apel met die [slachtoffer 2] afgesproken en daadwerkelijk gehad en daarbij haar rug aangeraakt

De bewijsmiddelen worden slechts gebezigd met betrekking tot het feit waarop zij in het bijzonder betrekking hebben, met dien verstande dat de rechtbank de in het derde feit omschreven handelingen tevens bewezen acht op grond van de bewijsmiddelen met betrekking tot het eerste feit door toepassing van schakelbewijs.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd dan hierboven bewezen is verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde levert op de in de uitspraak vermelde strafbare feiten.

Er zijn geen feiten of omstandigheden gebleken die de strafbaarheid van de feiten of van de verdachte uitsluiten. Verdachte is daarom strafbaar voor hetgeen te zijnen laste bewezen is verklaard.

De officier van justitie eist terzake de 4 tenlastegelegde feiten:

Een kopie van de vordering van de officier van justitie is aan dit vonnis gehecht.

De raadsvrouwe heeft ter terechtzitting aangevoerd dat doorgaans voor soortgelijke feiten een lagere straf wordt opgelegd dan door de officier van justitie in deze zaak geëist. Verdachte volgt al meerdere behandelingen waaronder een assertiviteitstraining. Hij doet vrijwilligerswerk en heeft daarnaast een keer per drie weken reclasseringscontact. Verdachte heeft er alles aan gedaan om te zorgen dat het nooit meer gebeurt. De raadsvrouwe verzoekt de rechtbank een straf op te leggen gelijk aan voorarrest en daarnaast een voorwaardelijke straf, eventueel een onvoorwaardelijke werkstraf.

Verdachte is bereid de vordering van benadeelde partij [slachtoffer 1] te betalen. Voor wat betreft de vordering van de benadeelde partij [slachtoffer 2] verzoekt de verdediging om aansluiting te zoeken bij de kilometervergoeding overeenkomstig de tarieven die worden gehanteerd in het civiel recht.

Bij de beslissing over de straf die aan verdachte dient te worden opgelegd heeft de rechtbank gelet op de aard van het bewezenverklaarde en de omstandigheden waaronder dit is begaan, alsmede op de persoon en de persoonlijke omstandigheden van verdachte. Voorts heeft de rechtbank rekening gehouden met de ernst van de door verdachte gepleegde strafbare feiten in verhouding tot andere strafbare feiten, zoals tot uitdrukking komt in het wettelijke strafmaximum en in de straffen die voor soortgelijke feiten worden opgelegd.

Op grond hiervan acht de rechtbank een (deels) onvoorwaardelijke gevangenisstraf de enig passende straf.

Ten bezware van verdachte zal de rechtbank bij de strafoplegging enerzijds in het bijzonder rekening houden met de volgende uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren gekomen omstandigheden dat verdachte de onderhavige strafbare feiten heeft gepleegd tijdens de proeftijd van een eerdere veroordeling. Verdachte heeft zijn zeer jeugdige slachtoffers een (vrijwel) onherstelbaar leed aangedaan. Ook is het van algemene bekendheid dat jeugdige slachtoffer van dergelijke delicten nu en later ernstig nadelige psychische gevolgen kunnen ondervinden.

Voorts heeft de rechtbank bij de strafoplegging overwogen dat door het in bezit hebben van kinderpornografische gegevensdragers verdachte indirect heeft bijgedragen aan seksueel misbruik van kinderen. Door het downloaden en verzamelen van kinderpornografisch materiaal is het verdachte mede aan te rekenen dat uiterst verwerpelijke mensonterende handelingen, die plaatsvinden met kinderen van veelal jeugdige leeftijd, in stand worden gehouden en bevorderd. Het is evident dat kinderen, als zij op jeugdige leeftijd worden onderworpen aan dit soort seksuele handelingen, grote psychische, lichamelijke en emotionele schade kunnen oplopen die hun verdere ontwikkeling ernstig schaden.

Anderzijds zal de rechtbank ten gunste van verdachte rekening houden met de navolgende uit het onderzoek ter terechtzitting naar voren gekomen omstandigheid. Uit een door de psychiater J.L.M. Dinjens d.d. 17 januari 2011 omtrent de persoon van verdachte uitgebracht rapport en een door de psycholoog drs. M. van Heteren d.d. 1 februari 2011 omtrent de persoonlijkheid van verdachte uitgebracht rapport blijkt dat de door verdachte gepleegde strafbare feiten in verminderde mate aan hem kunnen worden toegerekend. De rechtbank heeft de conclusies en de gronden waarop zij berusten overgenomen en tot de hare gemaakt.

De rechtbank heeft acht geslagen op de inhoud van het reclasseringsrapport van de Reclassering Nederland, opgemaakt en ondertekend op 19 augustus 2010 door [naam reclasseringsmedewerker], reclasseringswerker.

De rechtbank zal een lichtere straf opleggen dan de door de officier van justitie gevorderde straf, nu de eis van de officier van justitie is gebaseerd op bewezenverklaring van 4 feiten en de rechtbank een straf zal opleggen ter zake 3 bewezenverklaarde strafbare feiten en de rechtbank voorts van oordeel is dat de op te leggen straf de ernst van het bewezen verklaarde voldoende tot uitdrukking brengt.

De rechtbank is van oordeel, dat in verband met een juiste normhandhaving niet kan worden volstaan met het opleggen van een andersoortige of geringere straf dan een gevangenisstraf welke vrijheidsbeneming meebrengt voor de duur als hierna te melden.

Met betrekking tot een deel van de op te leggen gevangenisstraf zal de rechtbank bepalen dat dat deel van die straf niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, op grond dat verdachte zich voor het einde van de hierna vast te stellen proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt, of ten behoeve van het vaststellen van zijn identiteit geen medewerking heeft verleend aan het nemen van een of meer vingerafdrukken of geen identiteitsbewijs als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de identificatieplicht ter inzage heeft aangeboden, dan wel de hierna te melden bijzondere voorwaarden niet heeft naleeft. De rechtbank wil met een en ander enerzijds de ernst van de door verdachte gepleegde strafbare feiten tot uitdrukking brengen en anderzijds door invloed uit te oefenen op het gedrag van de verdachte het door verdachte opnieuw plegen van een strafbaar feit tegengaan.

Met betrekking tot de lengte van de proeftijd zal de rechtbank bepalen dat deze vijf jaren zal bedragen, nu er, mede gelet op de aard van het bewezen verklaarde, de zeer grensoverschrijdende inhoud van het aangetroffen kinderpornografisch materiaal en het gebrek aan inzicht bij verdachte bij het aangaan van relaties met zeer jeugdige meisjes, ernstig rekening mee moet worden gehouden dat verdachte wederom een misdrijf zal begaan, dat gericht is tegen of gevaar veroorzaakt voor de onaantastbaarheid van het lichaam van één of meer personen, zoals bedoeld in artikel 14b, tweede lid van het Wetboek van Strafrecht. Met de lange proeftijd beoogt de rechtbank het belang van een maximale bescherming van de maatschappij.

De rechtbank acht de vordering in haar geheel toewijsbaar, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf datum delict tot de dag der algehele voldoening.

De rechtbank zal voor het toegewezen bedrag tevens de schadevergoedingsmaatregel opleggen, nu de rechtbank het wenselijk acht dat de Staat schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf datum delict tot de dag der algehele voldoening.

De rechtbank zal verdachte veroordelen in de kosten van de benadeelde partij tot op heden begroot op nihil.

Verder wordt verdachte veroordeeld in de ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten.

De rechtbank acht toewijsbaar, als rechtstreeks door het bewezen verklaarde feit toegebrachte schade, te weten materiële schadevergoeding voor het aantal gereden kilometers (1108,2 km) tegen een vergoeding van € 0,28 per km, tot een totaalbedrag van € 310,30.

De rechtbank zal het overige deel van de vordering afwijzen.

De rechtbank zal voor het toegewezen bedrag tevens de schadevergoedingsmaatregel opleggen, nu de rechtbank het wenselijk acht dat de Staat schadevergoeding aan het slachtoffer bevordert, vermeerderd met de wettelijke rente vanaf datum delict tot de dag der algehele voldoening.

Aangezien aldus aan verdachte meer verplichtingen tot vergoeding van dezelfde schade worden opgelegd, zal de rechtbank bepalen dat verdachte van de schadevergoedingsplicht jegens de benadeelde is bevrijd voor zover hij heeft voldaan aan een van de hem opgelegde verplichtingen tot schadevergoeding.

De rechtbank zal verdachte veroordelen in de kosten van de benadeelde partij tot op heden begroot op nihil.

Verder wordt verdachte veroordeeld in de ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken kosten.

De beslissing is gegrond op de artikelen:

Wetboek van Strafrecht art. 10, 14a, 14b, 14c, 14d, 24c, 27, 36f, 57, 240b, 248e.