2.2.1 Beoordelingskader van een ‘met een geldlening vergelijkbare overeenkomst’

In de praktijk komen uiteenlopende vormen voor van een met een overeenkomst van geldlening vergelijkbare overeenkomst. Een met een overeenkomst van geldlening vergelijkbare overeenkomst is doorgaans schriftelijk vastgelegd en dient de feitelijke transactie te weerspiegelen. In de overeenkomst zijn een hoofdsom en een terugbetalingsverplichting te onderkennen. Voorts zal sprake zijn van rente of een (betalings)verplichting die daarmee in economische zin vergelijkbaar is. Met andere woorden, er wordt een vergoeding in geld betaald respectievelijk ontvangen voor het aantrekken respectievelijk verstrekken van financiering of het anderszins creëren van koopkracht. Daarnaast kan een aanwijzing zijn dat de bij de overeenkomst betrokken partijen een (rentedragende) schuld respectievelijk vordering in aanmerking nemen op de fiscale (en commerciële) balans. De wijze waarop de rente in aanmerking wordt genomen doet daarbij niet ter zake. Ook zal doorgaans een verband bestaan tussen de initiële waarde van de geldvordering en de waarde van hetgeen is verstrekt. Een geldvordering respectievelijk schuldverhouding kan verder betrekking hebben op een andere prestatie dan de verstrekking van een geldsom, bijvoorbeeld op goederen in geval van huurkoop, maar de afwikkeling vindt plaats in geld.

Financiële lease en huurkoop zijn voorbeelden van een met een overeenkomst van geldlening vergelijkbare overeenkomst.1. Voorts kan worden gedacht aan koop op afbetaling.2. Ook een andersoortige (koop)overeenkomst kan, afhankelijk van de overeengekomen leverings- en betalingsvoorwaarden, naar mijn mening vergelijkbaar zijn met een overeenkomst van geldlening, indien door het verstrijken van betalingstermijnen een situatie ontstaat die feitelijk kan worden gelijkgesteld aan koop op afbetaling.

Huurovereenkomsten en operationele lease zijn geen met een overeenkomst van geldlening vergelijkbare overeenkomst.2. Hetzelfde geldt voor een kortlopend leverancierskrediet.3.

Het hiervoor geschetste beoordelingskader is slechts richtinggevend van aard en kan zich verder ontwikkelen aan de hand van (voortschrijdend) inzicht in (nieuwe) praktijksituaties. Twijfelgevallen kunnen binnen de daarvoor gestelde kaders worden voorgelegd aan de inspecteur, die hierover contact opneemt met de Coördinatiegroep Taxhavens en Concernfinanciering.