Artikel 9.5 Gevolgen van consolidatie

De consolidatie heeft tot gevolg dat de tot de afzonderlijke vermogens van de schuldenaren behorende goederen en schulden worden aangemerkt als één vermogen en de tegeldemaking en de verdeling van de opbrengst plaatsvinden als in één insolventie. Is een beslissing van de rechtbank vereist, dan is de rechtbank die over de consolidatie had te oordelen, daartoe bij uitsluiting bevoegd.

Voor de vraag vanaf welk tijdstip een goed in de insolventie is gevallen, wordt als tijdstip van de insolventverklaring aangemerkt het tijdstip van de insolventverklaring van de schuldenaar aan wie het goed toebehoort. Indien het tijdstip van insolventverklaring van belang is ten aanzien van een schuld van een van de in de consolidatie betrokken schuldenaren, wordt de insolventverklaring van de schuldenaar op wie de schuld rust, in aanmerking genomen. Op verzoek van de bewindvoerder, een schuldenaar, een schuldeiser of een andere belanghebbende kan de rechter-commissaris bepalen dat en op welke wijze van de eerste of de tweede zin wordt afgeweken.

Handelingen, voorafgaande aan de beschikking tot consolidatie verricht door de bewindvoerder of bewindvoerders in de afzonderlijke insolventies, behouden hun rechtsgevolg voor zover de consolidatie zich daartegen niet verzet.

Een vordering die vóór de consolidatie reeds was geverifieerd, kan door de bewindvoerder, de schuldeisers en de schuldenaren alsnog worden betwist. Een betwisting kan niet worden gedaan door degene wiens eerdere betwisting van de vordering in een renvooiprocedure is verworpen. Indien een renvooiprocedure ten tijde van de consolidatie aanhangig is, is daarop artikel 3.5.1 van overeenkomstige toepassing.