Artikel 288 [Beslissing op verzoek]

Geldend

Documentgegevens:

Geldend vanaf 01-07-2023

Redactionele toelichting: Is van toepassing op verzoekschriften tot toepassing van de schuldsaneringsregeling die voor het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet zijn ingediend bij de rechtbank en waarop nog niet is beslist.
Bronpublicatie:: 10-02-2023, Stb. 2023, 87 (uitgifte: 17-03-2023, kamerstukken: 35915)
Inwerkingtreding: 01-07-2023
Bronpublicatie inwerkingtreding:: 17-05-2023, Stb. 2023, 175 (uitgifte: 31-05-2023, kamerstukken/regelingnummer: -)
Vakgebied(en): Insolventierecht / Schuldsanering natuurlijke personen

1.

Het verzoek, bedoeld in artikel 284, eerste lid, wordt slechts toegewezen indien voldoende aannemelijk is:

a.: dat de schuldenaar niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden;
b.: dat de schuldenaar ten aanzien van het ontstaan of onbetaald laten van zijn schulden in de drie jaar voorafgaand aan de dag waarop het verzoek is ingediend, te goeder trouw is geweest; en
c.: dat de schuldenaar de uit de schuldsaneringsregeling voortvloeiende verplichtingen naar behoren zal nakomen en zich zal inspannen zoveel mogelijk baten voor de boedel te verwerven.

2.

Het verzoek wordt evenwel afgewezen:

a.: indien de schuldsaneringsregeling reeds op de schuldenaar van toepassing is;
b.: indien de poging tot een buitengerechtelijke schuldregeling niet is uitgevoerd door een persoon of instelling als bedoeld in artikel 48, eerste lid, van de Wet op het consumentenkrediet; of
c.: indien de schuldenaar schulden heeft welke voortvloeien uit een onherroepelijke veroordeling als bedoeld in artikel 358, vierde lid, ter zake van een of meer misdrijven, welke veroordeling onherroepelijk is geworden binnen vijf jaar voor de dag van indiening van het verzoek, tenzij de rechter aanleiding ziet een langere termijn in acht te nemen.

3.

Het verzoek kan in afwijking van het eerste lid, onder b, en het tweede lid, onder c, worden toegewezen indien voldoende aannemelijk is dat de schuldenaar de omstandigheden die bepalend zijn geweest voor het ontstaan of onbetaald laten van zijn schulden, onder controle heeft gekregen.

4.

Het van toepassing verklaren van de schuldsaneringsregeling kan niet worden geweigerd uitsluitend op grond dat er geen of onvoldoende vooruitzicht bestaat dat schuldeisers algehele of gedeeltelijke betaling op hun vorderingen zullen ontvangen.

5.

Indien het verzoek wordt afgewezen, kan de schuldenaar niet ambtshalve in staat van faillissement worden verklaard.