Bijlage

In dit hoofdstuk wordt bepaald aan welke eisen de uitwisseling van DNA-profielgegevens tussen de DNA-databanken van de lidstaten moet voldoen. De bestandsaanhefvelden zijn specifiek gedefinieerd voor het uitwisselen van DNA-gegevens in het kader van het Verdrag van Prüm, terwijl het gegevensgedeelte gebaseerd is op dat van de DNA-profielgegevens in het XML-schema dat voor de Interpol-gateway voor de uitwisseling van DNA-gegevens is gedefinieerd.

De gegevens worden uitgewisseld via een SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) en andere geavanceerde technologieën, door middel van een centrale relay-mailserver van de netwerkaanbieder. Het XML-bestand wordt in het tekstgedeelte verstuurd.

In dit interfacecontroledocument wordt alleen de inhoud van het bericht (mail) gedefinieerd. Alle netwerkspecifieke en mailspecifieke aspecten worden op uniforme wijze gedefinieerd, zodat een gemeenschappelijke technische basis voor het uitwisselen van DNA-gegevens ontstaat.

Dit omvat het volgende:

De structuur van het XML-bericht ziet er als volgt uit:

Voor verzoeken en antwoorden wordt hetzelfde XML-schema gebruikt.

In één bericht moet er een hele reeks profielen kunnen worden verstuurd, zodat niet-geïdentificeerde DNA-profielen aan een volledige controle kunnen worden onderworpen ( artikel 4 van Besluit 2008/615/JBZ). Er moet een maximum worden vastgesteld voor het aantal profielen in één bericht. Het aantal hangt af van de toegestane maximumgrootte van het bericht en wordt vastgesteld nadat de mailserver is geselecteerd.

XML-voorbeeld:

<?version=’1.0’ standalone=‘yes’?>

<PRUEMDNAx xmlns:msxsl=‘urn:schemas-microsoft-com:xslt’

xmlns:xsi=‘http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance’>

<header>

[…]

header>

<datas>

[…]

datas>

[<datas> datastructuur wordt herhaald indien er meerdere profielen in één SMTP-(…) bericht worden verzonden; alleen toegestaan voor artikel 4-gevallen

datas>]

PRUEMDNA>

Dit bevat de volgende velden:

De DNA-profielgegevens die de lidstaten verstrekken, moeten aan een gemeenschappelijke gegevensbeschermingsnorm voldoen, zodat de verzoekende lidstaat in eerste instantie als antwoord de melding ‘HIT’ of ‘NO HIT’ ontvangt, tezamen met — in het geval van een ‘HIT’ — een identificatienummer dat geen persoonsgegevens bevat. Verder onderzoek na een HIT-melding wordt op bilateraal niveau uitgevoerd, met inachtneming van de nationale wettelijke en organisatorische voorschriften die gelden voor de sites van de respectieve lidstaten.

Berichten die informatie over DNA-profielen bevatten (verzoeken en antwoorden), worden versleuteld door middel van de nieuwste mechanismen en volgens open normen, zoals sMIME, alvorens deze naar de sites van andere lidstaten worden verzonden.

Versleutelde berichten met informatie over DNA-profielen worden door een virtueel gesloten tunnelsysteem naar de sites van de andere lidstaten verstuurd. Dit systeem wordt op internationaal niveau door een erkende netwerkaanbieder beheerd; de beveiligde verbindingen met dit tunnelsysteem vallen onder de nationale verantwoordelijkheid. Dit virtuele gesloten tunnelsysteem heeft geen connectiepunt met het open internet.

Voor de uitwisseling van DNA-gegevens wordt volledig gebruikgemaakt van het XML-schema, als attachment bij SMTP e-mailberichten. XML (eXtensible Markup Language) is een door het World Wide Web Consortium (W3C) aanbevolen algemene markeertaal die wordt gebruikt voor het creëren van markeertalen voor bijzondere doeleinden, waarmee vele verschillende soorten gegevens kunnen worden beschreven. DNA-profielen die voor uitwisseling tussen de lidstaten in aanmerking komen, zijn in het interfacecontroledocument door middel van XML en XML-schema beschreven.

ODBC (Open DataBase Connectivity) is een standaard programmeerinterfacemethode voor softwareapplicaties die wordt gebruikt om toegang te verlenen tot databankbeheersystemen en om deze onafhankelijk te maken van programmeertalen, databank- en besturingssystemen. ODBC heeft echter bepaalde nadelen. Het beheer van een groot aantal gebruikersmachines kan tot een grote verscheidenheid aan drivers en DLL's zorgen. Door deze complexiteit kunnen de algemene kosten van het systeembeheer toenemen.

JDBC (Java DataBase Connectivity) is een applicatieprogrammeerinterface voor de programmeertaal Java waarbij wordt gedefinieerd op welke manier een gebruiker (‘cliënt’) toegang kan krijgen tot een databank. Anders dan voor ODBC, hoeven voor JDBC geen lokale DLL's op de gebruikersmachine te worden gebruikt.

De logica voor het verwerken van verzoeken om DNA-profielen, en de antwoorden daarop, in de sites van de lidstaten wordt in het onderstaande diagram beschreven. Zowel de verzoeken- als de antwoordenstroom interageert met een neutrale datazone die bestaat uit verschillende datagehelen met een gemeenschappelijke datastructuur.

De applicatie voor het uitwisselen van DNA-gegevens zal het e-mailsysteem, een asynchroon mechanisme, gebruiken om tussen de lidstaten verzoeken te verzenden en antwoorden te ontvangen. Aangezien alle lidstaten over ten minste één nationaal TESTA-toegangspunt beschikken, zullen de DNA-gegevens in het TESTA-netwerk worden uitgewisseld. TESTA biedt een aantal meerwaardediensten door de bijbehorende e-mail relay. De infrastructuur biedt niet alleen specifieke TESTA-e-mailpostbussen, maar is ook geschikt voor het implementeren van maildistributielijsten en routingmaatregelen. Daardoor kan TESTA worden gebruikt als ‘clearing house’ voor berichten die bestemd zijn voor overheidsdiensten die met EU-domeinen zijn verbonden. Er kan ook in viruscontrole worden voorzien.

De TESTA e-mail relay is gebouwd op een hardwareplatform met een hoge beschikbaarheidsgraad dat zich in de centrale applicatie van TESTA bevindt en door een firewall wordt beschermd. De Domain Name Services (domeinnaamdiensten — DNS) van TESTA zetten URL's om in IP-adressen en verbergen adresinformatie voor de gebruiker en applicaties.

Het VPN-concept (virtueel gesloten netwerk) is al geïmplementeerd in het kader van TESTA. De Tag Switching Technology die is gebruikt om dit VPN tot stand te brengen, zal verder worden uitgebouwd om de MPLS-norm (Multi-Protocol Label Switching) te ondersteunen die door de Internet Engineering Task Force (IETF) is ontwikkeld.

MPLS combineert de voordelen van drielagen-routing met die van tweelagen-switching. Aangezien internetadressen niet worden geëvalueerd tijdens de transitie door de netwerkverbindingen houdt MPLS op dit punt geen beperkingen in.

E-mailberichten die met gebruikmaking van TESTA worden verzonden, worden bovendien beveiligd door het sMIME-versleutelingsmechanisme. Zonder kennis van de sleutel en zonder het juiste certificaat kunnen over het netwerk verzonden berichten niet worden ontsleuteld.

Er wordt een beveiligd e-mailsysteem ingesteld, dat het domein eu-admin.net gebruikt. Dit domein en de bijbehorende adressen zijn niet toegankelijk vanuit een locatie die zich niet op het Europese TESTA-domein bevindt, omdat de namen alleen op de centrale DNS-server van TESTA worden herkend en deze server van het internet is afgeschermd.

De DNS-dienst van TESTA zorgt voor de mapping van deze adressen van de TESTA-site (‘host’-namen) en de corresponderende IP-adressen. Voor elk lokaal domein wordt aan de centrale DNS-server van TESTA een e-mailtoegang toegevoegd, zodat alle e-mailberichten die naar lokale TESTA-domeinen worden verzonden, naar de centrale e-mailrelay van TESTA worden doorgestuurd. Vanuit deze centrale e-mailrelay van TESTA worden de berichten vervolgens naar de specifieke e-mailserver van het lokale domein doorgestuurd; daarvoor worden de e-mailadressen van het lokale domein gebruikt. Door e-mailberichten op deze manier door te sturen, passeert gevoelige informatie in e-mailberichten alleen door de Europese gesloten netwerkinfrastructuur, en niet over het onveilige internet.

Op de sites van alle lidstaten moeten subdomeinen (bold italics) worden gecreëerd die er als volgt uitzien:

‘application-type.pruem.Member State-code.eu-admin.net’, waarbij:

‘Member State-code’ staat voor een van de uit twee letters bestaande lidstaatcodes (bv. AT, BE, enz.);

‘application-type’ een van de volgende waarden is: DNA of FP (vingerafdruk).

Toepassing van het bovenstaande levert de volgende subdomeinen op voor de lidstaten:

Dit veld bevat het totale aantal bytes in de volledige logische-recordtype 1. Het veld begint met ‘1.001:’, gevolgd door de totale lengte van de record, dit wil zeggen elk karakter van elk veld, plus de informatiescheidingstekens.

Om ervoor te zorgen dat de gebruikers weten welke versie van de ANSI/NIST-norm wordt gebruikt, specificeert dit veld van 4 bytes het versienummer van de norm die wordt geïmplementeerd door de software of het systeem waarmee het bestand is gecreëerd. De eerste twee bytes specificeren het belangrijkste referentienummer van de gebruikte versie, de tweede twee het minder belangrijke nummer van herziening. De originele norm van 1986 zou bijvoorbeeld als eerste versie worden beschouwd en met ‘0100’ worden aangegeven, terwijl de huidige ANSI/ NIST-ITL 1-2000-norm ‘0300’ is.

Dit veld bevat een opsomming van alle records in het bestand, per recordtype en in de volgorde waarin de records in het logisch bestand voorkomen. Het bestaat uit één of meer subvelden, die elk twee informatie-elementen bevatten die één logische record uit het desbetreffende bestand beschrijven. De subvelden worden in dezelfde volgorde opgenomen als die waarin de records worden geregistreerd en verzonden.

Het eerste informatie-element in het eerste subveld is ‘1’, hetgeen verwijst naar dit type 1-record. Het wordt gevolgd door een tweede informatie-element dat het aantal andere records in het bestand bevat. Dit aantal is ook gelijk aan het totaal van de overige subvelden van veld 1.003.

De overige subvelden worden elk aan één record in het bestand gekoppeld, en de sequentie van de subvelden komt met die van de records overeen. Elk subveld bevat twee informatie-elementen. Het eerste is een identificatie van het type record. Het tweede is de IDC van de record. Het karakter ‘US’ wordt gebruikt om de twee informatie-elementen van elkaar te scheiden.

Dit veld bevat een uit drie letters bestaand ‘ezelsbruggetje’ ter aanduiding van het soort opdracht. Deze codes kunnen verschillen van de codes die in andere implementaties van de ANSI/NIST-norm worden gebruikt.

CPS: Criminal Print-to-Print Search (afdrukbevraging in een afdrukkendatabank voor strafrechtelijke doeleinden). Het gaat hierbij om een verzoek tot bevraging van een afdrukkendatabank met betrekking tot een record die verband houdt met een strafbaar feit. De afdrukken van de betrokkene moeten als WSQ-gecomprimeerde beelden in het bestand worden opgenomen.

In het geval van een ‘No-HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In het geval van een ‘HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In tabel A.6.1 (aanhangsel 6) wordt schematisch weergegeven wat de opdracht ‘CPS’ inhoudt.

PMS: Print-to-Latent Search (afdrukbevraging in een sporendatabank). Deze opdracht wordt gegeven om voor een reeks afdrukken een bevraging te verrichten in een databank van niet-geïdentificeerde sporen. Het antwoord bevat een Hit/No-Hit-melding van het AFIS waarin de bevraging is verricht. Indien er verschillende niet-geïdentificeerde sporen zijn, worden er verschillende SRE's teruggestuurd met telkens één spoor per opdracht. De afdrukken van de betrokkene moeten als WSQ-gecomprimeerde beelden in het bestand worden opgenomen.

In het geval van een ‘No-HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In het geval van een ‘HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In tabel A.6.1 (aanhangsel 6) wordt schematisch weergegeven wat de opdracht ‘PMS’ inhoudt.

MPS: Latent-to-Print Search (sporenbevraging in een afdrukkendatabank). Deze opdracht wordt gegeven wanneer voor een bepaald spoor een bevraging moet worden verricht in een afdrukkendatabank. De informatie over de minutiae van het spoor moet samen met het beeld (met WSQ-comprimering) in het bestand worden opgenomen.

In het geval van een ‘No-HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In het geval van een ‘HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In tabel A.6.4 (aanhangsel 6) wordt schematisch weergegeven wat de opdracht ‘MPS’ inhoudt.

MMS: Latent-to-Latent Search (sporenbevraging in een sporendatabank). In dit geval bevat het bestand een spoor waarvoor een bevraging moet worden verricht in een databank van niet-geïdentificeerde sporen met de bedoeling verbanden te leggen tussen verschillende plaatsen delict. De informatie over de minutiae van het spoor moet samen met het beeld (met WSQ-comprimering) in het bestand worden opgenomen.

In het geval van een ‘No-HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In het geval van een ‘HIT’ worden de volgende logische records teruggestuurd:

In tabel A.6.4 (aanhangsel 6) wordt schematisch weergegeven wat de opdracht ‘MMS’ inhoudt.

SRE: deze opdracht wordt door de dienst van bestemming teruggestuurd als antwoord op toegezonden dactyloscopische gegevens. Het antwoord bevat een Hit/No-Hit-melding van het AFIS waarin de bevraging is verricht. Indien er verschillende mogelijke ‘hits’ zijn, worden er verschillende SRE's teruggestuurd met telkens één mogelijke ‘hit’.

In tabel A.6.2 (aanhangsel 6) wordt schematisch weergegeven wat de opdracht ‘SRE’ inhoudt.

ERR: foutmelding die wordt teruggestuurd door het AFIS van bestemming. Een ERR bevat een berichtveld (ERM) waarin de vastgestelde fout wordt aangegeven. De volgende logische records worden teruggestuurd:

In tabel A.6.3 (aanhangsel 6) wordt schematisch aangegeven wat de opdracht ‘ERR’ inhoudt.

Dit veld bevat de datum waarop de opdracht is gegeven en moet beantwoorden aan de volgende ISO-standaardnotering: YYYYMMDD

waarbij YYYY het jaar is, MM de maand en DD de dag. Getallen uit één cijfer worden in de notering door een nul voorafgegaan. Bijvoorbeeld: ‘19931004’ staat voor 4 oktober 1993.

In dit facultatieve veld wordt de prioriteit van het verzoek, gaande van 1 tot 9, bepaald, ‘1’ is de hoogste prioriteit; ‘9’ de laagste. Opdrachten met prioriteit ‘1’ moeten onmiddellijk worden verwerkt.

In dit veld wordt gespecificeerd voor welke dienst de opdracht bestemd is. Het bestaat uit twee informatie-elementen van het volgende formaat: CC/dienst.

Het eerste informatie-element is de ISO 3166-landencode (twee alfanumerieke karakters). Het tweede element, de dienst, is een identificatie van de dienst in vrije tekst van maximaal 32 alfanumerieke karakters.

In dit veld wordt de originator van het bestand gespecificeerd; het heeft hetzelfde formaat als de DAI (veld 1.007).

Dit is een controlenummer dat voor referentiedoeleinden wordt gebruikt. Dit nummer moet door de computer worden gegenereerd en dient het volgende formaat te hebben: YYSSSSSSSSA

waarbij YY het jaar van de opdracht is, SSSSSSSS een serienummer van acht cijfers en A een controleteken dat wordt gegenereerd door de procedure van aanhangsel 2 te volgen.

Indien er geen TCN beschikbaar is, wordt het veld YYSSSSSSSS met nullen gevuld en wordt een controleteken gegenereerd zoals hierboven is beschreven.

Wanneer een verzoek is verzonden waarop dit het antwoord is, bevat dit facultatieve veld het opdrachtcontrolenummer van het verzoekbericht. Het heeft daarom hetzelfde formaat als het TCN (veld 1.009).

Dit veld specificeert de normale scanresolutie van het systeem dat door de originator van het bericht wordt ondersteund. De resolutie wordt gespecificeerd als twee cijfers, gevolgd door een decimaal punt en nogmaals twee cijfers.

Voor alle opdrachten in verband met Besluit 2008/615/JBZ bedraagt de bemonsteringsverhouding 500 pixels/inch of 19,68 pixels/mm.

In dit veld van 5 bytes wordt de nominale transmissieresolutie van de doorgezonden beelden gespecificeerd. De resolutie wordt aangegeven in pixels/mm, in hetzelfde formaat als NSR (veld 1.011).

Dit verplichte veld bevat de identificatie van de domeinnaam ten behoeve van de implementatie van de gebruikergebonden type 2-logische record. Het bestaat uit de volgende twee informatie-elementen: ‘INT-I {US}4.22{GS}’.

Dit verplichte veld bevat de datum en tijd in universele Greenwich Mean Time (GMT)-weergave. Het GMT-veld dat wordt gebruikt bevat de universele datum en de lokale datum van veld 1.005 (DAT). Door het GMT-veld te gebruiken, worden inconsistenties in verband met lokale tijdsaanduidingen geëlimineerd die ontstaan wanneer een bericht en het antwoord daarop worden verzonden tussen twee plaatsen die in verschillende tijdszones liggen. GMT geeft een universele datum en een 24-urenkloktijd die onafhankelijk is van tijdszones. Dit veld wordt weergegeven als ‘CCYYMMDDHHMMSSZ’, een reeks van 15 karakters die een opeenvolging zijn van de datum en de GMT en eindigt met een ‘Z’. De karakters ‘CCYY’ staan voor het jaar van het bericht, de karakters ‘MM’ staan voor de maand (in tientallen en eenheden), de karakters ‘DD’ staan voor de dag (in tientallen en eenheden), de karakters ‘HH’ geven het uur weer, de ‘MM’ de minuten en de ‘SS’ de seconden. De volledige datum mag niet later zijn dan de actuele datum.

Dit verplichte veld bevat de lengte van deze type 2-record en specificeert het totale aantal bytes, daaronder begrepen elk karakter van elk veld in de record, plus de informatiescheidingstekens.

De IDC in dit verplichte veld is een ASCII-weergave van de IDC zoals gedefinieerd in het bestandsinhoudveld (CNT) van de type 1-record (veld 1.003).

Met dit verplichte veld van 4 bytes wordt aangegeven aan welke versie van de INT-I de desbetreffende type 2-record voldoet.

De eerste twee bytes specificeren het belangrijkste versienummer, de volgende twee het minder belangrijke nummer van herziening. Deze implementatie is bijvoorbeeld gebaseerd op INT-I versie 4, 22e herziening, en zou als volgt worden weergegeven: ‘0422’.

Dit is een nummer dat door het lokale dactyloscopiebureau wordt gegeven aan een verzameling mogelijke sporen die op een plaats delict zijn gevonden. Het formaat ziet er als volgt uit: CC/nummer

waarbij CC de uit twee alfanumerieke karakters bestaande Interpol-landencode is, en het nummer volgens de lokale richtsnoeren wordt weergegeven met ten hoogte 32 alfanumerieke karakters.

Door middel van dit veld kan het systeem mogelijke sporen van een bepaald delict identificeren.

In dit veld wordt elke sequentie van mogelijke sporen in een zaak gespecificeerd. Het veld is maximaal 4 numerieke karakters lang. Een sequentie is een spoor of reeks sporen die worden gegroepeerd, zodat deze kunnen worden geregistreerd en/of bevraagd. Deze definitie houdt in dat zelfs individuele sporen altijd een sequentienummer moeten krijgen.

Dit veld kan samen met de MID (veld 2.009) worden opgenomen om een bepaald spoor in een sequentie te identificeren.

Dit is een specificatie van een individueel spoor in een sequentie. De waarde is één enkele letter of twee letters, waarbij ‘A’ voor het eerste spoor staat, ‘B’ voor het tweede, en zo verder tot een limiet van ‘ZZ’. Dit veld wordt analoog aan het sporensequentienummer bedoeld in de beschrijving voor het sequentienummer (veld 2.008) gebruikt.

Dit is een uniek referentienummer dat door een nationale instantie aan iemand wordt toegekend wanneer deze voor het eerst van een strafbaar feit wordt beschuldigd. Niemand kan meer dan één CRN of hetzelfde CRN als een andere persoon hebben in hetzelfde land. Eenzelfde persoon kan wel verscheidene strafrechtelijke referentienummers hebben in verschillende landen; deze kunnen door de landencode van elkaar worden onderscheiden.

Het formaat van het CRN-veld ziet er als volgt uit: CC/nummer

waarbij CC de uit 2 alfanumerieke karakters bestaande ISO 3166-code is, en het nummer volgens de nationale richtlijnen van de verzendende instantie wordt weergegeven met maximaal 32 alfanumerieke karakters.

Voor opdrachten in verband met Besluit 2008/615/JBZ wordt dit veld gebruikt voor het nationale strafrechtelijke referentienummer van de verzendende instantie, dat gekoppeld is aan de beelden in type 4- of type 15-records.

Dit veld bevat het CRN (veld 2.010) dat in het kader van een CPS- of PMS-opdracht is verzonden, zonder de inleidende landencode.

Dit veld bevat het CNO (veld 2.007) dat in het kader van een MPS- of MMS-opdracht is verzonden, zonder de inleidende landencode.

Dit veld bevat het SQN (veld 2.008) dat in het kader van een MPS- of MMS-opdracht is verzonden.

Dit veld bevat de MID (veld 2.009) die in het kader van een MPS- of MMS-opdracht is verzonden.

In het geval van een SRE-opdracht naar aanleiding van een PMS-verzoek wordt in dit veld informatie verstrekt over de vinger die aanleiding heeft gegeven tot een mogelijke ‘HIT’. Het formaat van het veld ziet er als volgt uit:

NN waarbij NN de vingerpositiecode is, als gedefinieerd in tabel 5 (twee cijfers).

In alle andere gevallen is het veld facultatief. Het bestaat uit maximaal 32 alfanumerieke karakters en kan aanvullende informatie verschaffen over het verzoek.

Dit veld bevat ten minste twee subvelden. In het eerste subveld wordt beschreven welke bevraging is verricht, door middel van het uit drie letters bestaande ‘ezelsbruggetje’ waarmee in veld 1.004 (TOT) de soort opdracht wordt gespecificeerd. Het tweede subveld bevat één karakter. Een ‘I’ wordt gebruikt om een HIT aan te geven en een ‘N’ wordt gebruikt om aan te geven dat er geen overeenkomsten zijn (NOHIT). In een derde subveld worden de sequentie-identificator voor de aangetroffen mogelijke hit en het totale aantal mogelijke hits opgenomen, gescheiden door een schuine streep. Indien er verschillende mogelijke hits zijn, worden verschillende berichten teruggestuurd.

In het geval van een mogelijke HIT wordt in een vierde subveld de score weergegeven, die maximaal tien cijfers lang is. Indien de HIT is bevestigd, wordt de waarde van dit subveld omschreven als ‘999999’.

Voorbeeld: ‘CPS{RS}I{RS}001/001{RS}999999{GS}’

Indien het externe AFIS geen scores toekent, moet op het daarvoor bestemde punt een score ‘nul’ worden gebruikt.

Dit veld bevat foutmeldingen naar aanleiding van opdrachten, die naar de indiener van het verzoek worden teruggestuurd als onderdeel van een foutbericht.

Foutmeldingen met een waarde tussen 100 en 199:

Deze foutmeldingen houden verband met de validering van de ANSI/NIST-records en worden gedefinieerd als volgt:

<error_code 1>: IDC <idc_number 1> FIELD <field_id 1> <dynamic text 1> LF

<error_code 2>: IDC <idc_number 2> FIELD <field_id 2> <dynamic text 2>…

waarbij:

Voorbeeld:

201: IDC -1 FIELD 1.009 WRONG CONTROL CHARACTER {LF} 115: IDC 0 FIELD 2.003 INVALID SYSTEM INFORMATION

Dit veld is verplicht voor foutberichten.

Dit veld bevat het door de verzoekende dienst geraamde maximale aantal mogelijke hits voor verificatie. De waarde van het ENC mag niet groter zijn dan de in tabel 11 vastgelegde waarden.

Dit veld van 4 bytes bevat de lengte van deze type 4-record en specificeert het totale aantal bytes, daaronder begrepen elke byte van elk veld in de record.

Dit is een binaire weergave (1 byte) van het IDC-nummer in de bestandsaanhef.

Het afdruktype is een veld van 1 byte op de zesde bytepositie in de record.

Dit veld heeft een vaste lengte van 6 bytes en bekleedt de zevende tot en met de twaalfde bytepositie van een type 4-record. Het bevat mogelijke vingerposities, beginnend vanaf de meest linkse byte (zevende positie in de record). De bekende of meest waarschijnlijke vingerpositie is gebaseerd op tabel 5. In totaal kan nog voor vijf andere vingers een referentie worden opgenomen; hiertoe worden, in hetzelfde formaat, de vingerposities beurtelings in de resterende 5 bytes ingevoerd. Indien minder dan vijf vingerpositiewaarden worden gebruikt, worden de niet gebruikte bytes opgevuld met een binair 255-karakter. Bij de waardebepaling van vingerposities wordt code 0 gebruikt voor ‘onbekend’.

Voor sporen die op de plaats delict zijn aangetroffen, worden alleen de codes 0 tot 10 gebruikt.

Veld 4.005: beeldscanresolutie (Image Scanning Resolution — ISR)

Dit veld van 1 byte neemt de 13e bytepositie in een type-4 record in. Als de waarde ervan ‘0’ is, betekent dit dat het beeld is gesampled met de aanbevolen scanverhouding van 19,68 pixels/mm (500 pixels per inch). Als de waarde ‘1’ is, betekent dit dat het beeld is gesampled met een andere scanverhouding, die in de type-1 record wordt gespecificeerd.

Dit veld bekleedt de 14e en 15e bytepositie in een type-4 record. Het geeft het aantal pixels in elke scanlijn weer. De eerste byte is de belangrijkste.

In dit veld, op de 16e en de 17e bytepositie, wordt het aantal scanlijnen van het beeld vastgelegd. De eerste byte is de belangrijkste.

In dit veld van 1 byte wordt de algoritme voor de comprimering van de grijswaarden gespecificeerd die voor het coderen van de beeldgegevens wordt gebruikt. In dit geval betekent een binaire code 1 dat een WSQ-comprimering is gebruikt (aanhangsel 7).

Dit veld bevat een bytestream die het beeld weergeeft. Het ligt voor de hand dat de structuur van dit veld afhangt van de gebruikte comprimeringsalgoritme.

In deze norm worden drie identificatiecijfers vastgelegd waarmee het soort minutiae wordt beschreven. Een overzicht staat in tabel 6. Een eindigende lijn wordt aangegeven als type 1. Een bifurcatie (vertakking) wordt aangegeven als type 2. Indien minutiae niet duidelijk als een van de twee bovengenoemde soorten kunnen worden gecategoriseerd, worden deze als type 0, ofwel ‘andere’, aangegeven.

Om de plaatsing (locatie en hoekrichting) van individuele minutiae te bepalen wordt de volgende methode — die een uitbreiding is van de huidige norm INCITS 378–2004 — toegepast, zodat de templates stroken met deel 5 van norm ANSI INCITS 378–2004.

De positie of locatie van een minutia die een eindigende lijn voorstelt, is het vertakkingspunt van het mediale skelet in de ‘voren’ direct voor de eindigende lijn. Bij verdunning van de drie benen van de ‘voren’ tot een 1 pixel breed skelet, bepaalt het snijpunt de locatie van de minutia. Naar analogie is de locatie van de minutia in het geval van een bifurcatie het vertakkingspunt van het mediale skelet van de lijn. Bij verdunning van de drie benen van de lijn tot een 1 pixel breed skelet, bepaalt het snijpunt van de drie benen de locatie van de minutia.

Na omzetting van de eindigende lijnen in bifurcaties worden de minutiae van het dactyloscopisch beeld als bifurcaties weergegeven. De X- en Y-pixelassen van het snijpunt van de drie benen van elke minutia kunnen direct worden getrokken. De richting van de minutia kan worden bepaald aan de hand van elke skeletvormige bifurcatie. De drie benen van elke skeletvormige bifurcatie moeten worden beschouwd en het eindpunt van elk been moet worden bepaald. Figuur 6.1.2 illustreert de drie methodes die worden gebruikt om het einde van een been te bepalen op basis van een scanresolutie van 500 ppi.

Het eindpunt wordt bepaald in volgorde van voorkomen. De pixels worden berekend op basis van een scanresolutie van 500 ppi. Een andere scanresolutie zou een ander resultaat van de pixelberekening opleveren.

De hoek van de minutiae wordt bepaald door vanuit het splitsingspunt drie virtuele stralen te projecteren tot aan het einde van elk been. De kleinste van de drie door deze stralen gevormde hoeken wordt gesneden om de richting van de minutiae aan te geven.

De minutiae van een vingerafdruk worden uitgedrukt door middel van een cartesisch assenstelsel. De locaties van minutiae worden weergegeven door hun x- en y-assen. Het assenstelsel vertrekt vanuit de linkerbovenhoek van het oorspronkelijke beeld, waarbij de x-as rechts omhoog en de y-as naar beneden loopt. Zowel de x- als de y-as van een minutia wordt in pixeleenheden vanuit het vertrekpunt weergegeven. Opgemerkt zij dat de locatie van het vertrekpunt en de meeteenheden niet overeenkomen met de conventie die in de definities van type 9 in ANSI/NIST-ITL 1-2000 wordt gehanteerd.

Hoeken worden in een standaard wiskundige vorm uitgedrukt, met nul graden rechts en hoekvergrotingen tegen de wijzers van de klok in. De richting van geregistreerde hoeken is, bij eindigende lijnen, achterwaarts langs de lijn en, bij bifurcaties, naar het midden van de ‘voren’. Deze conventie staat diametraal tegenover de conventie voor hoeken in de definities van type 9 in ANSI/NIST-ITL 1–2000.

Dit verplichte ASCII-veld bevat de lengte van de logische record en specificeert het totale aantal bytes, daaronder begrepen elk karakter van elk veld in de record.

Dit verplichte veld van 2 bytes wordt gebruikt om de minutiaegegevens te identificeren en te lokaliseren. De IDC in dit veld moet overeenkomen met de IDC in het bestandsinhoudveld van de type-1 record.

In dit verplichte veld van 1 byte wordt aangegeven op welke wijze de vingerafdrukgegevens zijn verkregen. In dit veld wordt het afdruktype aangegeven door middel van de ASCII-waarde van de desbetreffende code uit tabel 4.

Dit veld bevat een ‘U’, die aangeeft dat de vorm van de minutiae gebaseerd is op de norm M1-378. Informatie mag worden gecodeerd volgens de norm M1-378, maar alle gegevensvelden van de type-9 record moeten als ASCII-tekstveld blijven staan.

Dit veld bevat drie soorten gegevens. Het eerste gegeven is de waarde ‘27’ (0x1B). Dit is de identificatie van de ‘eigenaar’ van het CBEFF die door de International Biometric Industry Association (IBIA) is toegewezen aan technisch comité M1 van de INCITS (InterNational Committee for Information Technology Standards). Het teken <US> scheidt dit item van de CBEFF Format Type, waaraan de waarde ‘513’ (0x0201) wordt toegekend om aan te geven dat deze record alleen gegevens over de locatie en de hoekrichting bevat, zonder Extended Data Block-informatie. Het teken <US> scheidt dit item van de CBEFF Product Identifier (PID), waarmee de ‘eigenaar’ van de coderingsapparatuur wordt geïdentificeerd. Deze waarde wordt door de verkoper bepaald, en is te vinden op de website van de IBIA (www.ibia.org), voor zover ze daarop is bekendgemaakt.

Dit veld bevat twee informatie-elementen, gescheiden door het teken <US>. Het eerste informatie-element is ‘APPF’ indien de apparatuur die oorspronkelijk voor de afname van de afdruk is gebruikt, gecertificeerd is en voldoet aan de eisen van aanhangsel F (IAFIS Image Quality Specification van 29 januari 1999) van CJIS-RS-0010, de specificaties inzake elektronische transmissie van vingerafdrukken van het FBI. Indien de apparatuur niet daaraan voldoet, is de waarde ‘NONE’. Het tweede informatie-element is de identificatie van de afnameapparatuur, in casu een door de verkoper toegewezen productnummer van de afnameapparatuur. Indien de waarde ‘0’ is, betekent dit dat de identificatie van de afnameapparatuur niet bekend is.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal pixels op één enkele horizontale lijn in het doorgezonden beeld. Het maximumaantal pixels op één horizontale lijn is beperkt tot 65 534.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal horizontale lijnen in het doorgezonden beeld. Het maximumaantal pixels op één verticale lijn is beperkt tot 65 534.

In dit verplichte ASCII-veld wordt gespecificeerd welke eenheden zijn gebruikt om de samplefrequentie van het beeld weer te geven (pixeldensiteit). Een ‘1’ in dit veld staat voor pixels per inch, terwijl een ‘2’ voor pixels per centimeter staat. Een ‘0’ in dit veld betekent dat geen schaal is opgegeven. In casu levert het quotiënt van HPS en VPS de pixel-aspect-verhouding op.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de horizontale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de horizontale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de verticale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de verticale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

Dit verplichte veld bevat het viewnummer van de vinger dat bij de gegevens van deze record hoort. Het viewnummer begint met ‘0’ en loopt telkens met 1 op tot ‘15’.

Dit veld bevat de code waarmee de positie van de vinger wordt aangeduid die de informatie in deze type-9 record heeft opgeleverd. Voor het aanduiden van de vinger- of handpalmpositie wordt een code van 1 tot 10 (zie tabel 5) of een handpalmcode (zie tabel 10) gebruikt.

Dit veld geeft de kwaliteit aan van de algemene gegevens van de minutiae van een vinger, en heeft een waarde van 0 tot 100. Dit getal is een algemene aanduiding van de kwaliteit van de vingerrecord, en staat voor de kwaliteit van het oorspronkelijke beeld, van de munitia-extractie en van andere handelingen die gevolgen kunnen hebben voor de munitiae-record.

Dit verplichte veld bevat een telling van het aantal minutiae dat in deze logische record is vastgelegd.

Dit verplichte veld bevat zes informatie-elementen, gescheiden door het teken <US>. Het bestaat uit verschillende subvelden die elk de gegevens van afzonderlijke minutiae bevatten. Het totale aantal minutiaesubvelden moet overeenstemmen met het totaal in veld 136. Het eerste informatie-element is het indexnummer van de minutiae, dat begint bij ‘1’ en met ‘1’ wordt vermeerderd voor elke extra minutia in de vingerafdruk. Het tweede en het derde informatie-element zijn de ‘x’- en ‘y’-assen van de minutiae, uitgedrukt in pixeleenheden. Het vierde informatie-element is de hoek van de minutiae, geregistreerd in eenheden van telkens twee graden. Deze waarde is niet-negatief en gaat van 0 tot 179. Het vijfde informatie-element is het soort minutiae. De waarde ‘0’ komt overeen met minutiae van het soort ‘OTHER’ (‘overige’), terwijl de waarde ‘1’ overeenkomt met een eindigende lijn en de waarde ‘2’ met een vertakkende lijn. Het zesde informatie-element geeft de kwaliteit van de minutiae weer. Deze waarde gaat van minimaal 1 tot maximaal 100. De waarde ‘0’ geeft aan dat geen kwaliteitsoordeel kan worden gegeven. Elk subveld wordt van het volgende subveld gescheiden door middel van het scheidingsteken <RS>.

Dit veld bestaat uit een serie subvelden die elk drie informatie-elementen bevatten. Het eerste informatie-element in het eerste subveld geeft de wijze van extractie van het lijnental aan. Een ‘0’ betekent dat niets bekend is over de wijze van extractie van het lijnental, noch over hun volgorde in de record. Een ‘1’ betekent dat voor elke middelste minutia gegevens over het lijnental zijn verkregen aan de hand van de dichtstbij gelegen minutiae in vier kwadranten, en dat de lijnentallen van alle middelste minutiae samen zijn opgenomen. Een ‘2’ betekent dat voor elke middelste minutia gegevens over het lijnental zijn verkregen aan de hand van de dichtstbij gelegen minutiae in acht octanten, en dat de lijnentallen van alle middelste minutiae samen zijn opgenomen. De twee andere informatie-elementen van het eerste subveld bevatten beide de waarde ‘0’. De informatie-elementen worden gescheiden door het scheidingsteken <US>. De volgende subvelden bevatten het verhoudingscijfer van de middelste minutiae als eerste informatie-element, het verhoudingscijfer van de nabijgelegen minutiae als tweede informatie-element en het aantal gekruiste lijnen als derde informatie-element. Subvelden worden van elkaar gescheiden door het scheidingsteken <RS>.

Dit veld bestaat uit een subveld voor elke kern op de oorspronkelijke afbeelding. Elk subveld bestaat uit drie informatie-elementen. De eerste twee elementen bevatten de ‘x’- en ‘y’-asposities, uitgedrukt in pixeleenheden. Het derde informatie-element bevat de kernhoek, gemeten in eenheden van 2 graden. Deze waarde is niet-negatief en gaat van 0 tot 179. Verschillende kernen worden van elkaar gescheiden door het scheidingsteken <RS>.

Dit veld bestaat uit een subveld voor elke delta op de oorspronkelijke afbeelding. Elk subveld bestaat uit drie informatie-elementen. De eerste twee elementen bevatten de ‘x’- en ‘y’-asposities, uitgedrukt in pixeleenheden. Het derde informatie-element bevat de deltahoek, gemeten in eenheden van 2 graden. Deze waarde is niet-negatief en gaat van 0 tot 179. Verschillende kernen worden van elkaar gescheiden door het scheidingsteken <RS>.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het totale aantal bytes in de type 13-logische record. In veld 13.001 wordt de lengte van de record aangegeven, met inbegrip van elk karakter van elk veld in de record, en de informatiescheidingstekens.

Dit verplichte ASCII-veld wordt gebruikt om de gegevens van het sporenbeeld in de record te identificeren. Deze IDC komt overeen met de IDC in het bestandsinhoudveld (CNT) van de type-1 record.

Dit verplichte ASCII-veld van één of twee bytes bevat een beschrijving van de wijze waarop het sporenbeeld is verkregen. Dit veld bevat de sporencode, die wordt gekozen uit tabel 4 (vinger) of tabel 9 (handpalm).

Dit verplichte ASCII-veld bevat de identificatie van de overheidsdienst of organisatie waarvan de foto in de record oorspronkelijk afkomstig is. Normaliter bevat dit veld de identificatie van de dienst van herkomst (Originating Agency Identifier — ORI) van de dienst waar de foto is vastgelegd. Het bestaat uit twee informatie-elementen van het volgende formaat: CC/dienst.

Het eerste informatie-element is de Interpol-landencode (twee alfanumerieke karakters). Het tweede element, de dienst, is een identificatie van de dienst in vrije tekst met ten hoogste 32 alfanumerieke karakters.

Dit verplichte ASCII-veld bevat de datum waarom het sporenbeeld in de record is vastgelegd. De datum wordt als volgt weergegeven in acht cijfers: CCYYMMDD; CCYY staat voor het jaar waarin het beeld is vastgelegd; MM voor de tientallen en eenheden van de maand, en DD voor de tientallen en eenheden van de dag van de maand. Bijvoorbeeld: 20000229 = 29 februari 2000. De volledige datum moet een geldige datum zijn.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal pixels op één enkele horizontale lijn in het doorgezonden beeld.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal horizontale lijnen in het doorgezonden beeld.

In dit verplichte ASCII-veld wordt gespecificeerd welke eenheden zijn gebruikt om de samplefrequentie van het beeld weer te geven (pixeldensiteit). Een ‘1’ in dit veld staat voor pixels per inch, terwijl een ‘2’ voor pixels per centimeter staat. Een ‘0’ in dit veld betekent dat geen schaal is opgegeven. In casu levert het quotiënt van HPS en VPS de pixel-aspect-verhouding op.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de horizontale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de horizontale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de verticale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de verticale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

In dit verplichte ASCII-veld wordt aangegeven welke algoritme is gebruikt om de grijswaardenbeelden te comprimeren. Zie aanhangsel 7 voor de comprimeringscodes.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal bits dat wordt gebruikt om een pixel weer te geven. Dit veld bevat een waarde van ‘8’ voor normale grijswaarden van ‘0’ tot ‘255’. Elke waarde groter dan ‘8’ in dit veld geeft een grijswaardepixel met grotere precisie weer.

Dit verplichte tagged-field bevat een of meer mogelijke vinger- of handpalmposities die met het sporenbeeld kunnen overeenkomen. De decimale code die met de gekende of meest voor de hand liggende vingerpositie overeenkomt, staat in tabel 5 en de code die met de meest waarschijnlijke handpalmpositie overeenkomt, in tabel 10; deze codes worden als ASCII-subveld van één of twee karakters opgenomen. Andere vinger- en/of handpalmposities kunnen worden opgegeven door de desbetreffende positiecodes als subvelden op te nemen, gescheiden door het teken ‘RS’. De code ‘0’, voor ‘onbekende vinger’, wordt gebruikt voor elke vingerpositie van één tot tien. De code ‘20’, voor ‘onbekende handpalm’, wordt gebruikt voor elke opgenomen handpalmpositie.

Deze velden zijn voorbehouden voor het opnemen van toekomstige herzieningen van deze norm. In dit stadium van herziening worden deze velden niet gebruikt. Indien deze velden voorkomen, moeten zij worden genegeerd.

Dit facultatieve veld kan worden gebruikt om opmerkingen of andere informatie in ASCII-tekst op te nemen bij de gegevens van het sporenbeeld.

Deze velden zijn voorbehouden voor het opnemen van toekomstige herzieningen van deze norm. In dit stadium van herziening worden deze velden niet gebruikt. Indien deze velden voorkomen, moeten zij worden genegeerd.

Dit zijn door de gebruiker te definiëren velden die voor toekomstige eisen zullen worden gebruikt. De omvang en inhoud worden door de gebruiker bepaald, in samenspraak met de ontvangende dienst. Indien deze velden worden gebruikt, bevatten zij gegevens in ASCII-tekst.

Dit veld bevat alle gegevens van het afgenomen sporenbeeld. Het krijgt steeds veldnummer 999 en moet altijd het laatste fysieke veld in de record zijn. Zo wordt ‘13.999:’ gevolgd door beeldgegevens, binair weergegeven.

Normaliter wordt elke pixel van niet-gecomprimeerde grijswaardengegevens gequantiseerd tot acht bits (256 grijsniveaus) in één byte. Indien de inhoud van BPX-veld 13.012 groter of kleiner is dan ‘8’, zal het aantal bytes dat nodig is om een pixel te bevatten verschillend zijn. In het geval van comprimering worden de pixelgegevens gecomprimeerd met behulp van de in het GCA-veld gespecificeerde comprimeringstechniek.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het totale aantal bytes in de type 15-logische record. In veld 15.001 wordt de lengte van de record aangegeven, met inbegrip van elk karakter van elk veld in de record, en de informatiescheidingstekens.

Dit verplichte ASCII-veld wordt gebruikt om het handpalmafdrukbeeld in de record te identificeren. Deze IDC komt overeen met de IDC in het bestandsinhoudveld (CNT) van de type-1 record.

Dit verplichte ASCII-veld van 1 byte bevat een beschrijving van de wijze waarop het handpalmafdrukbeeld is verkregen. In dit veld wordt de overeenkomstige code uit tabel 9 ingevoerd.

Dit verplichte ASCII-veld bevat de identificatie van de overheidsdienst of organisatie waarvan de foto (afbeelding gezicht) in de record oorspronkelijk afkomstig is. Normaliter bevat dit veld de identificatie van de dienst van herkomst (Originating Agency Identifier — ORI) van de dienst waar het beeld is vastgelegd. Het bestaat uit twee informatie-elementen van het volgende formaat: CC/dienst.

Het eerste informatie-element is de Interpol-landencode (2 alfanumerieke karakters). Het tweede element, de dienst, is een identificatie van de dienst in vrije tekst met ten hoogste 32 alfanumerieke karakters.

Dit verplichte ASCII-veld bevat de datum van afname van het handpalmafdrukbeeld. De datum wordt weergegeven in 8 cijfers, als volgt: CCYYMMDD; CCYY staat voor het jaar waarin het beeld is vastgelegd; MM voor de tientallen en eenheden van de maand, en DD voor de tientallen en eenheden van de dag in de maand. Bijvoorbeeld: 20000229 = 29 februari 2000. De volledige datum moet een geldige datum zijn.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal pixels op één enkele horizontale lijn in het doorgezonden beeld.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal horizontale lijnen in het doorgezonden beeld.

In dit verplichte ASCII-veld wordt gespecificeerd welke eenheden zijn gebruikt om de samplefrequentie van het beeld weer te geven (pixeldensiteit). Een ‘1’ in dit veld staat voor pixels per inch, terwijl een ‘2’ voor pixels per centimeter staat. Een ‘0’ in dit veld betekent dat geen schaal is opgegeven. In casu levert het quotiënt van HPS en VPS de pixel-aspect-verhouding op.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de horizontale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de horizontale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

In dit verplichte ASCII-veld wordt de pixeldensiteit, uitgedrukt in gehele getallen, gespecificeerd die in de verticale richting wordt gebruikt, voor zover de SLC de waarde ‘1’ of ‘2’ bevat. In alle andere gevallen wordt hiermee de verticale component van de pixel-aspect-verhouding weergegeven.

In dit verplichte ASCII-veld wordt aangegeven welke algoritme is gebruikt om de grijswaardenbeelden te comprimeren. Indien de waarde in dit veld ‘NONE’ is, betekent dit dat de gegevens in deze record niet zijn gecomprimeerd. Voor beelden die moeten worden gecomprimeerd, bevat dit veld de meest aangewezen methode voor het comprimeren van afdrukbeelden van de tien vingers. Voor de definitie van geldige comprimeringscodes: zie aanhangsel 7.

Dit verplichte ASCII-veld bevat het aantal bits dat wordt gebruikt om een pixel weer te geven. Dit veld bevat een waarde van ‘8’ voor normale grijswaarden van ‘0’ tot ‘255’. Elke waarde groter of kleiner dan ‘8’ in dit veld geeft een grijswaardepixel met respectievelijk grotere of kleinere precisie weer.

Dit verplichte tagged-field bevat de handpalmafdrukpositie die overeenkomt met het handpalmafdrukbeeld. Het decimale codenummer dat overeenkomt met de gekende of meest waarschijnlijke handpalmafdrukpositie staat in tabel 10 en wordt weergegeven als ASCII-subveld van 2 karakters. Tabel 10 bevat tevens de maximale beeldvlakken en -afmetingen voor elke mogelijke positie van de handpalmafdruk.

Deze velden zijn voorbehouden voor het opnemen van toekomstige herzieningen van deze norm. In dit stadium van herziening worden deze velden niet gebruikt. Indien deze velden voorkomen, moeten zij worden genegeerd.

Dit facultatieve veld kan worden gebruikt om opmerkingen of andere informatie in ASCII-tekst op te nemen bij de gegevens van het handpalmafdrukbeeld.

Deze velden zijn voorbehouden voor het opnemen van toekomstige herzieningen van deze norm. In dit stadium van herziening worden deze velden niet gebruikt. Indien deze velden voorkomen, moeten zij worden genegeerd.

Dit zijn door de gebruiker te definiëren velden die voor toekomstige eisen zullen worden gebruikt. De omvang en inhoud worden door de gebruiker bepaald, in samenspraak met de ontvangende dienst. Indien deze velden worden gebruikt, bevatten zij gegevens in ASCII-tekst.

Dit veld bevat alle gegevens van het afgenomen beeld van de handpalmafdruk. Het krijgt steeds veldnummer 999 en moet altijd het laatste fysieke veld in de record zijn. ‘15.999:’ bijvoorbeeld wordt gevolgd door beeldgegevens, binair weergegeven. Normaliter wordt elke pixel van niet-gecomprimeerde grijswaardengegevens gequantiseerd tot acht bits (256 grijsniveaus) in één byte. Indien de inhoud van BPX-veld 15.012 groter of kleiner is dan ‘8’, zal het aantal bytes dat nodig is om een pixel te bevatten verschillend zijn. In het geval van comprimering worden de pixelgegevens gecomprimeerd met behulp van de in het CGA-veld gespecificeerde comprimeringstechniek.

Informatie kan op twee verschillende manieren worden bevraagd:

Aan de hand van deze bevragingscriteria zal informatie over een (of soms meer) voertuig(en) worden teruggestuurd. Indien voor slechts één voertuig informatie moet worden teruggestuurd, worden alle gegevenselementen in één enkel antwoord teruggestuurd. Indien meer dan een voertuig wordt gevonden, kan de aangezochte lidstaat zelf bepalen welke elementen worden teruggestuurd; alle elementen of alleen elementen om de bevraging te verfijnen (bv. omwille van privacyredenen of in verband met de prestaties van het systeem).

De elementen waarmee de bevraging moet worden verfijnd, staan in punt 1.2.2.1. In punt 1.2.2.2 staat de volledige gegevensreeks beschreven.

Bevragingen aan de hand van chassisnummer, referentiedatum en tijdstip kunnen in een of in alle deelnemende lidstaten worden uitgevoerd.

Bevragingen aan de hand van rijbewijsnummer, referentiedatum en tijdstip moeten in één specifieke lidstaat worden uitgevoerd.

Normaliter worden de huidige datum en het huidige tijdstip als maatstaf voor een bevraging genomen, maar er kunnen ook bevragingen met een referentiedatum en -tijdstip in het verleden worden verricht. Indien een bevraging met een referentiedatum en tijdstip in het verleden wordt verricht en in het register van de lidstaat in kwestie geen historische informatie beschikbaar is omdat dergelijke informatie hoegenaamd niet wordt geregistreerd, kan actuele informatie worden teruggestuurd met de vermelding dat het om actuele informatie gaat.

Gebruikers van de Eucaris-webapplicatie authenticeren zichzelf door middel van een gebruikersnaam en een paswoord. Aangezien standaard Windows-authenticatie wordt gebruikt, kunnen de lidstaten indien nodig het gebruikersauthenticatieniveau verhogen door client certificates te gebruiken.

De Eucaris-softwareapplicatie ondersteunt verschillende gebruikersrollen. Elk dienstencluster heeft zijn eigen authorisatie. (Exclusieve) gebruikers van de ‘Eucaris verdragsfunctionaliteit’ mogen bijvoorbeeld de ‘Prüm-functionaliteit’ niet gebruiken. De administratordiensten zijn gescheiden van de reguliere eindgebruikersrollen.

Het gebruik van de softwareapplicatie Eucaris vergemakkelijkt het bewaren van de verschillende soorten berichten. Door middel van een administratorfunctie kan een nationale administrator bepalen welke berichten worden bewaard: verzoeken van eindgebruikers, inkomende verzoeken van andere lidstaten, informatie uit de nationale registers, enz.

De applicatie kan zodanig worden geconfigureerd dat een interne databank wordt gebruikt voor deze logfunctie, dan wel een externe databank (Oracle). De beslissing over het soort berichten dat moet worden bewaard, hangt duidelijk af van de bewaringsmogelijkheden die elders in de achterliggende systemen en de daarmee verbonden gebruikersapplicaties beschikbaar zijn.

De kop van elk bericht bevat informatie over de verzoekende lidstaat, de verzoekende organisatie in die lidstaat en de betrokken gebruiker. Ook de reden van het verzoek wordt aangegeven.

Door gecombineerde bewaring in de verzoekende en antwoordende lidstaat is het mogelijk het berichtenverkeer volledig te traceren (bv. op verzoek van een betrokken burger).

De bewaring wordt geconfigureerd via de Eucaris gebruikersinterface (menu Beheer, Logging configuratie). De bewaringsfunctionaliteit wordt uitgevoerd door het Core System. Indien is aangegeven dat een bericht moet worden bewaard, wordt het volledige bericht (kop en de eigenlijke berichttekst) in één record opgeslagen. Het bewaringsniveau kan worden vastgesteld per gedefinieerde dienst en per soort bericht dat langs het Core System passeert.

Bewaringsniveaus

De volgende bewaringsniveaus zijn mogelijk:

‘Private’ (privé) — het bericht wordt bewaard: het bericht is NIET beschikbaar voor extract logging, maar is alleen op nationaal niveau beschikbaar, voor audits en probleemoplossing.

‘None’ (geen) — het bericht wordt niet bewaard.

Soorten berichten

De informatie-uitwisseling tussen de lidstaten bestaat uit verschillende berichten, waarvan in de navolgende figuur een schematische voorstelling wordt gegeven.

De volgende soorten berichten (in de getoonde figuur voor het Eucaris Core System van lidstaat X) zijn mogelijk:

In onderstaande figuur worden de volgende informatie-uitwisselingen veraanschouwelijkt:

Er wordt geen module voor beveiliging van hardware gebruikt.

Een Hardware Security Module (HSM — hardware beveiligingsmodule) biedt goede bescherming voor de sleutel die wordt gebruikt om berichten te ondertekenen en servers te identificeren. Dit komt het algemene beveiligingsniveau ten goede, maar de aankoop en het onderhoud van een HSM zijn duur en er zijn geen vereisten die een besluit tot een FIPS 140–2 van niveau 2 of een niveau 3-HSM rechtvaardigen. Aangezien gebruik wordt gemaakt van een gesloten netwerk dat bedreigingen op doeltreffende wijze tegengaat, is besloten in eerste instantie geen HSM te gebruiken. Indien een HSM nodig zou blijken om bijvoorbeeld een accreditatie te verkrijgen, kan deze aan de architectuur worden toegevoegd.

De Eucaris-applicatie verbindt alle deelnemende lidstaten in een vermaasd netwerk waarin elke lidstaat rechtstreeks met een andere lidstaat communiceert. Er is geen centrale component nodig om communicatie tot stand te brengen. De Eucaris-applicatie regelt de beveiligde communicatie met de andere lidstaten en communiceert met de achterliggende systemen van de betreffende lidstaten via XML. Deze architectuur kan als volgt worden veraanschouwelijkt:

Wanneer de lidstaten berichten uitwisselen, verzenden zij deze rechtstreeks naar de ontvanger. De datacentra van de lidstaten zijn verbonden met het netwerk dat voor de uitwisseling van het bericht wordt gebruikt (TESTA). Om toegang te krijgen tot het TESTA-netwerk brengen de lidstaten via hun nationale poort een verbinding met TESTA tot stand. Voor de verbinding met het netwerk wordt een firewall gebruikt; een router verbindt de Eucaris-applicatie met de firewall. Al naargelang de gekozen bescherming van de berichten wordt een certificaat gebruikt door de router of door de Eucaris-applicatie.

De lidstaten kunnen gebruikmaken van de meegeleverde gebruikersinterface om hun eigen register of dat van andere lidstaten te bevragen. Via de gebruikersinterface wordt een verbinding met Eucaris tot stand gebracht. Gebruikers worden geïdentificeerd door middel van een gebruikersnaam/-paswoord of een client certificate. De verbinding met gebruikers in externe organisaties (bv. politie) kan worden versleuteld, maar dit valt onder de verantwoordelijkheid van de individuele lidstaten.

Het toepassingsgebied van Eucaris is beperkt tot de processen die gepaard gaan met de uitwisseling van informatie tussen de voertuigregistratieautoriteiten in de lidstaten en tot een basisweergave van deze informatie. De procedures en geautomatiseerde processen waarin de informatie dient te worden gebruikt, vallen buiten het toepassingsgebied van het systeem.

De lidstaten kunnen ervoor kiezen gebruik te maken van de standaard gebruikersinterface van Eucaris, of een eigen gebruikersinterface te ontwikkelen. In navolgende tabel wordt aangegeven welke aspecten van het Eucaris-systeem verplicht moeten worden gebruikt en/of voorgeschreven, en welke facultatief kunnen worden gebruikt en/of vrij door de lidstaten kunnen worden bepaald.

In dit deel worden de belangrijkste algemene functies in algemene bewoordingen beschreven.