HR, 01-11-1995, nr. 30 765

Geding in cassatie Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit. De Staatssecretaris van Financiën heeft bij vertoogschrift het cassatieberoep bestreden.

Beoordeling van het middel van cassatie 3.1. In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan: Belanghebbende exploiteert een manege en is als zodanig ondernemer in de zin van de Wet op de omzetbelasting 1968. Tot zijn activiteiten behoren het lesgeven in paardrijden en het stallen en verzorgen van paarden en pony's. Belanghebbende heeft in zijn aangiften omzetbelasting alle opbrengsten uit de manege aangegeven naar het verlaagde tarief. De Inspecteur heeft, zich op het standpunt stellend dat de gehele opbrengst onderworpen was aan het algemene tarief, het verschil nageheven. Belanghebbende heeft voor het Hof gesteld dat de Inspecteur aldus heeft gehandeld in strijd met het gelijkheidsbeginsel.

Het Hof heeft belanghebbendes beroep op het gelijkheidsbeginsel verworpen, omdat niet is gebleken dat de Inspecteur ten aanzien van belanghebbende van een door hemzelf gevolgde beleidslijn is afgeweken, en voorts omdat, aangezien de Inspecteur ter zitting onweersproken had gesteld, dat hij ten aanzien van de door belanghebbende in zijn pleitnota genoemde ondernemers niet de bevoegde inspecteur is, niet kan worden gezegd dat hij handelt in strijd met het gelijkheidsbeginsel op grond van de enkele omstandigheid dat inspecteurs in andere ambtsgebieden ten aanzien van bedoelde ondernemers, die naar belanghebbende stelt, vergelijkbare prestaties verrichten, een andere gedragslijn volgen. Tegen dit oordeel keert zich het middel.

Bij de beantwoording van de vraag of ten aanzien van belanghebbende het gelijkheidsbeginsel is geschonden, komt het niet uitsluitend erop aan of de inspecteur die de aanslag heeft opgelegd, ten tijde van het geding voor het Hof tevens de bevoegde inspecteur was met betrekking tot de belastingplichtigen in de door belanghebbende aangevoerde gevallen, doch kan evenzeer bepalend zijn of hetzij in het tijdvak van naheffing, hetzij ten tijde van het opleggen van de aanslag of van de uitspraak op het bezwaarschrift, dezelfde inspecteur bevoegd was zowel ten aanzien van belanghebbende als van vorenbedoelde andere belastingplichtigen. Door eerstgenoemd criterium te hanteren heeft het Hof een onjuiste maatstaf aangelegd met betrekking tot de door belanghebbende in zijn pleitnota naar voren gebrachte en kennelijk volgens het tweede criterium op te vatten stelling.

Het middel is derhalve gegrond. Gelet op het hiervóór in 3.2 overwogene kan 's Hofs uitspraak niet in stand blijven. Verwijzing moet volgen.

Proceskosten De Hoge Raad zal met het oog op een eventuele veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 5a van de Wet administratieve rechtspraak belastingzaken belanghebbende in de gelegenheid stellen zich uit te laten als hierna bepaald.

Beslissing. De Hoge Raad vernietigt de uitspraak van het Hof, verwijst het geding naar het Gerechtshof te Amsterdam ter verdere behandeling en beslissing van de zaak in meervoudige kamer met inachtneming van dit arrest, gelast dat door de Staatssecretaris van Financiën aan belanghebbende wordt vergoed het door deze ter zake van de behandeling van het beroep in cassatie verschuldigd geworden griffierecht ten bedrage van ƒ 300,--, en stelt belanghebbende in de gelegenheid binnen 6 weken na heden zich uit te laten omtrent een eventuele veroordeling van de wederpartij in de kosten van het geding in cassatie.

Dit arrest is op 1 november 1995 vastgesteld door de raadsheer R.J.J. Jansen als voorzitter en de raadsheren Van der Linde, De Moor, Van der Putt-Lauwers en Van Brunschot, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier Van Hooff, en op die datum in het openbaar uitgesproken.