Hof Amsterdam, 28-07-2005, nr. 2005/00496

Kan G B.V op grond van artikel 8:26 van de Algemene wet bestuursrecht toestemming worden verleend zich te voegen in deze procedure?

Is de gemeente bevoegd tot het heffen van parkeerbelasting wegens het parkeren op het onder 2.2 bedoelde stuk grond?

Is de tariefstelling van de parkeerbelasting onrechtmatig dan wel onverbindend?

Is het besluit tot heffing van parkeerbelasting op de juiste wijze bekendgemaakt?

Levert de wijze waarop de controle op de voldoening van parkeerbelasting plaatsvindt een schending van het gelijkheidsbeginsel op?

Is de aanwijzing van het terrein als betaaldparkerenzone in strijd met het overgangsrecht van het ter plaatse geldende bestemmingsplan?

Is het beleid dat belanghebbende voert ten aanzien van parkeervergunningen onrechtmatig omdat bedrijven door de gehanteerde criteria in de praktijk nauwelijks in aanmerking komen voor een vergunning?

Is door de gemeente aan belanghebbende een rechtsgang onthouden?

Dienen de kosten van de gemachtigde van belanghebbende in zowel de bezwaar- als in de beroepfase door de gemeente te worden vergoed?

Heeft belanghebbende recht op schadevergoeding ex artikel 8:73 van de Algemene wet bestuursrecht?

G BVverzoekt in de gelegenheid te worden gesteld aan de procedure deel te nemen en als partij te worden gevoegd op basis van artikel 8:26 van de Algemene wet bestuursrecht, omdat G BV belang heeft bij de uitkomst van de procedure in verband met het feit dat haar kantoor is gelegen aan het onderhavige parkeerterrein. Haar kantoor heeft als enige de ingang aan de achterzijde van het winkelcentrum.

Uit artikel 26b van de Algemene wet inzake rijksbelastingen, in verbinding met de artikelen 23 en 24 van die wet, vloeit voort - voorzover hier van belang - dat beroep slechts kan worden ingesteld door de belanghebbende aan wie de belastingaanslag is opgelegd of degene tot wie de voor bezwaar vatbare beschikking zich richt. Nu de naheffingsaanslagen zich richten tot de parkeerder en belanghebbende zich als zodanig kenbaar heeft gemaakt, de herinnering van de naheffingsaanslag is gezonden aan de leasemaatschappij J B.V. en belanghebbende door deze is gemachtigd in deze procedure, kan G BV niet worden aangemerkt als belanghebbende in de zin van artikel 26b van de Algemene wet inzake rijksbelastingen.

Overigens is onvoldoende gebleken dat G BV enig belang zou hebben bij het zich voegen in deze procedure nu het in dit geschil slechts gaat om de aan belanghebbende opgelegde aanslagen en de aanslagen geen verder strekkend belang hebben dan de belastingplicht en de belastingschuld van belanghebbende vast te stellen. Het verzoek van G BV moet derhalve worden verworpen.

Met betrekking tot de aan belanghebbende opgelegde aanslagen parkeerbelasting:

De vereniging heeft de eigendom van het terrein waar de auto van belanghebbende ten tijde van het opleggen van de naheffingsaanslagen was geparkeerd, verworven op basis van een voorlopige koopovereenkomst van 18 maart 1975. In deze koopovereenkomst is in punt 19 bepaald dat de kopers verplicht zijn op het terrein parkeervoorzieningen aan te leggen, terwijl in punt 20 is bepaald dat de kopers verplicht zijn de parkeerplaats te handhaven en in goede staat van onderhoud te houden. De parkeerplaats dient openbaar toegankelijk te zijn, maar kopers zijn bevoegd op te treden tegen gebruik voor caravans, vrachtwagens, autowrakken en ander gebruik dat zich niet verdraagt met de normale functie van een parkeerplaats ten behoeve van het publiek dat het centrum van R bezoekt. Voorts is het kopers verboden de parkeerplaats te gebruiken voor opslagdoeleinden. In punt 22 van de voorlopige koopovereenkomst is bepaald dat de aanleg van straatverlichting van gemeentewege wordt verzorgd en dat kopers daarvoor alsmede voor het toekomstige onderhoud daarvan een bedrag aan de gemeente zullen betalen bij het transport van de grond.

Van de zijde van de gemeente zijn behalve de uitvoering van de onder 5.2. genoemde verplichtingen voortvloeiende uit de koopovereenkomst geen andere beheersdaden gesteld, behalve het verplaatsen van de parkeermeters. Die verplaatsing heeft echter plaatsgevonden omdat de meters op de grond van de vereniging waren geplaatst.

Uit de door verweerder overgelegde schermprint blijkt niet dat het beheer van het terrein bij de gemeente berust. Uit de op deze afdruk gestippelde gedeelten blijkt namelijk volgens de op de afdruk vermelde legenda slechts dat die gedeelten als “Wegen” zijn aan te merken. Het geeft op geen enkele wijze uitsluitsel over de vraag of deze gedeelten bij de gemeente in beheer zijn, dit onverminderd het feit dat naar het oordeel van het Hof met een dergelijke schermprint niet kan worden aangetoond dat het beheer, dat blijkens de koopovereenkomst bij de vereniging berust, zou zijn overgegaan naar de gemeente.

Gelet op het vorenstaande heeft de gemeente niet aannemelijk gemaakt dat zij kan worden aangemerkt als beheerder van het onderhavige terrein. Nu de gemeente niet de eigendom of het beheer van het terrein heeft en ook niet toestemming van de vereniging heeft gevraagd of verkregen om ter plaatse parkeerbelasting te heffen, ontbreekt de gemeente naar het oordeel van het Hof de bevoegdheid om met betrekking tot het terrein parkeerbelastingen te heffen. Dit laat onverlet dat dit oordeel anders zou kunnen luiden indien de toestemming wel zou zijn gevraagd maar zou zijn geweigerd en er sprake zou zijn van zodanig zwaarwegende redenen dat deze ertoe zouden kunnen leiden dat de gemeente wel gerechtigd zou zijn parkeerbelastingen te heffen voor het parkeren op het terrein.

Gelet op dit oordeel van het Hof behoeven de geschilpunten 3.3 tot en met 3.8 geen bespreking.