HR, 30-11-2001, nr. 36 713

Aan belanghebbende is voor het jaar 1995 een aanslag in de vennootschapsbelasting opgelegd naar een belastbaar bedrag van f 353.693, welke aanslag, na daartegen gemaakt bezwaar, bij uitspraak van de Inspecteur is gehandhaafd.

Belanghebbende is tegen die uitspraak in beroep gekomen bij het Hof.

Het Hof heeft het beroep ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.

Belanghebbende heeft tegen 's Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.

Belanghebbende heeft een conclusie van repliek ingediend.

De Staatssecretaris heeft een conclusie van dupliek ingediend.

Belanghebbende, een beursgenoteerde vennootschap, heeft in 1995 aan bij haar in dienst zijnde werknemers opties toegekend op uit te geven gewone aandelen in de eigen vennootschap, met een uitoefenprijs gelijk aan de beurskoers ten tijde van de toekenning. Te dier zake is bij het personeel van belanghebbende f 142.830 als loon in aanmerking genomen, welk bedrag gelijk is aan 7,5% van de waarde van een met de optierechten overeenkomende hoeveelheid aandelen in belanghebbende op het moment van toekenning. De werkelijke waarde van de optierechten op het moment van toekenning daarvan bedroeg f 525.918.

Het Hof heeft geoordeeld dat artikel 9, lid 1, aanhef en letter i, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (tekst 1995) verhindert dat ter zake van de toekenning van de werknemersopties bij belanghebbende een hoger bedrag in aftrek wordt gebracht dan bij het personeel te dier zake in aanmerking is genomen. Tegen dit oordeel keert zich het middel. Het wordt echter tevergeefs voorgesteld. De tekst van artikel 9, lid 1, letter i, houdt een niet voor tweeërlei uitleg vatbaar waarderingsvoorschrift in voor de in aanmerking te nemen aftrek. Dit voorschrift zou zinloos zijn indien zou worden aangenomen, zoals belanghebbende bepleit, dat op grond van de aanhef van artikel 9, lid 1, ter zake van de toekenning van de optierechten mede een ander bedrag in aftrek kan worden gebracht.

De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.

De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.

Dit arrest is gewezen door de vice-president G.J. Zuurmond als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot, D.G. van Vliet, P. Lourens en J.C. van Oven, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier W.G. Heesakkers-Kamerbeek, en in het openbaar uitgesproken op 30 november 2001.