NJB 2023/2259:Bewijsuitsluiting vanwege een vormverzuim, art. 359a Sv: de Hoge Raad zet uiteen in welke gevallen dit aan de orde kan zijn (vgl. HR 1 december 2020, ECLI:NL:HR:2020:1889). In casu heeft het hof geoordeeld dat als gevolg van de onrechtmatige doorzoeking van het voertuig het recht van de verdachte op een eerlijk proces uit art. 6 EVRM is geschonden en dat gelet op het daardoor geleden nadeel, dat bestaat in een aanzienlijke inbreuk op het vertrouwen dat een burger niet zonder voldoende aanleiding wordt aangemerkt als verdachte, aan het vormverzuim het rechtsgevolg van bewijsuitsluiting moet worden verbonden. ’s Hofs beslissing tot bewijsuitsluiting is niet toereikend gemotiveerd.

NJB 2023/2259

Bewijsuitsluiting vanwege een vormverzuim, art. 359a Sv: de Hoge Raad zet uiteen in welke gevallen dit aan de orde kan zijn (vgl. HR 1 december 2020, ECLI:NL:HR:2020:1889). In casu heeft het hof geoordeeld dat als gevolg van de onrechtmatige doorzoeking van het voertuig het recht van de verdachte op een eerlijk proces uit art. 6 EVRM is geschonden en dat gelet op het daardoor geleden nadeel, dat bestaat in een aanzienlijke inbreuk op het vertrouwen dat een burger niet zonder voldoende aanleiding wordt aangemerkt als verdachte, aan het vormverzuim het rechtsgevolg van bewijsuitsluiting moet worden verbonden. ’s Hofs beslissing tot bewijsuitsluiting is niet toereikend gemotiveerd.

Documentgegevens:

HR 19-09-2023, ECLI:NL:HR:2023:1264

Instantie: Hoge Raad (Strafkamer)
Datum: 19 september 2023
Magistraten: Mrs. M.J. Borgers, A.L.J. van Strien, T.B. Trotman
Zaaknummer: 22/00821
Folio weergave: Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.
Vakgebied(en): Strafrecht algemeen (V)
Brondocumenten: ECLI:NL:HR:2023:1264, Uitspraak, Hoge Raad (Strafkamer), 19‑09‑2023
ECLI:NL:PHR:2023:605, Conclusie, Hoge Raad (Advocaat-Generaal), 20‑06‑2023
Wetingang: (art. 359a Sv; art. 6 EVRM)

Essentie

Bewijsuitsluiting vanwege een vormverzuim, art. 359a Sv: de Hoge Raad zet uiteen in welke gevallen dit aan de orde kan zijn (vgl. HR 1 december 2020, ECLI:NL:HR:2020:1889). In casu heeft het hof geoordeeld dat als gevolg van de onrechtmatige doorzoeking van het voertuig het recht van de verdachte op een eerlijk proces uit art. 6 EVRM is geschonden en dat gelet op het daardoor geleden nadeel, dat bestaat in een aanzienlijke inbreuk op het vertrouwen dat een burger niet zonder voldoende aanleiding wordt aangemerkt als verdachte, aan het vormverzuim het rechtsgevolg van bewijsuitsluiting ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.