Hof Den Haag, 03-04-2019, nr. 200.257.213/01

Tijdens de mondelinge behandeling van de zaak [vader] / [moeder] in het kader van een verzoek tot teruggeleiding gebaseerd op het Haagse Kinderontvoeringsverdrag (zaaknummer 200.254.667/01) op 18 maart 2019, heeft de raad een verzoek gedaan strekkende tot primair ondertoezichtstelling en subsidiair voorlopige ondertoezichtstelling van de minderjarigen.

Tijdens deze behandeling waren aanwezig:

- de vader, bijgestaan door zijn advocaat;

- de moeder, bijgestaan door haar advocaat;

- [A] namens de raad.

1. De raad heeft ter zitting in hoger beroep een verzoek tot ondertoezichtstelling althans voorlopige ondertoezichtstelling gedaan, omdat de raad het van belang acht dat de minderjarigen omgang hebben met hun vader en, voor het geval het hof de teruggeleiding van de minderjarigen naar [lidstaat 1] zou bevelen, om de hulpverlening vanuit Nederland over te dragen aan de hulpverlening in [lidstaat 1] . De ontwikkelingsbedreiging voor de minderjarigen bestaat volgens de raad uit de zeer gespannen verhouding tussen de ouders en het gebrek aan contact tussen de minderjarigen en de vader.

2. De moeder heeft ter zitting in hoger beroep verklaard zich te kunnen vinden in het verzoek tot (voorlopige) ondertoezichtstelling van de minderjarigen. De advocaat van de vader stelt ter zitting in hoger beroep dat het hof geen internationale bevoegdheid heeft om op het verzoek van de raad te beslissen, omdat Nederland niet de gewone verblijfplaats van de minderjarigen is.

3. Het hof overweegt als volgt. Op grond van artikel 8 Brussel II-bis zijn de gerechten van de lidstaat waar de minderjarigen hun gewone verblijfplaats hebben, in dit geval [lidstaat 1] , internationaal bevoegd om de nodige kinderbeschermingsmaatregelen, zoals een ondertoezichtstelling, te treffen. Dat neemt niet weg dat de Nederlandse rechter, als de rechter van het land waar de minderjarigen zich op dit moment bevinden, op grond van artikel 20 Brussel II-bis in samenhang met artikel 5 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, in spoedeisende gevallen voorlopige en bewarende maatregelen kan treffen waarin het Nederlandse recht voorziet (zie onder andere HvJEG 2 april 2009, zaak C-523/07, ECLI:EU:C:2009:225). Gegeven de door de raad gestelde spoedeisendheid van de verzochte maatregel, acht het hof zich internationaal bevoegd om kennis te nemen van het verzoek tot voorlopige ondertoezichtstelling van de minderjarigen.

4. Het hof zal de raad echter niet-ontvankelijk verklaren in het verzoek tot voorlopige ondertoezichtstelling van de minderjarigen, omdat het verzoek voor het eerst in hoger beroep – ter zitting van het hof – is gedaan. De raad zal zich met dit verzoek moeten wenden tot de kinderrechter in eerste aanleg op de voet van artikel 1:257 van het Burgerlijk Wetboek.

Het hof:

verklaart zich onbevoegd ten aanzien van het verzoek van de raad tot ondertoezichtstelling van de minderjarigen;

verklaart de raad niet-ontvankelijk in het verzoek tot voorlopige ondertoezichtstelling van de minderjarigen.

Deze beschikking is gegeven door mrs. F. Ibili, A. Zonneveld en O.I.M. Ydema, bijgestaan door mr. H.B. Brandwijk als griffier, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 3 april 2019.