CTG, 29-01-2021, nr. C2020.012

Klaagster wil met haar beroep de zaak in volle omvang door het Centraal Tuchtcollege laten beoordelen. Zij verzoekt het Centraal Tuchtcollege de klacht alsnog gegrond te verklaren, aan de gynaecoloog een maatregel op te leggen en de gynaecoloog te veroordelen in de kosten van deze procedure inclusief de kosten van rechtsbijstand.

De gynaecoloog heeft gemotiveerd verweer gevoerd en heeft zich daarbij primair op het standpunt gesteld dat klaagster niet-ontvankelijk is in haar klacht. De gynaecoloog heeft het Centraal Tuchtcollege verzocht om het beroep van klaagster te verwerpen.

De gynaecoloog heeft op verzoek van de verzekeraar van het ziekenhuis een medisch advies opgesteld. Klaagster verwijt de gynaecoloog dat hij haar geen inzage heeft gegeven in dat medisch advies. Nu de gynaecoloog zijn medisch advies heeft opgesteld in de hoedanigheid van arts, hij de medische gegevens van klaagster heeft geanalyseerd, en klaagster klaagt over het weigeren van inzage in het medisch advies, is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat het handelen van de gynaecoloog voldoende weerslag heeft op de individuele gezondheidszorg. Het Regionaal Tuchtcollege heeft dus terecht geoordeeld dat sprake is van ontvankelijkheid onder de tweede tuchtnorm.

In beroep ligt opnieuw de vraag voor of de gynaecoloog tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door klaagster geen inzage te verlenen in het door hem opgestelde advies. Klaagster stelt dat door haar geen inzage te verlenen in het advies, haar recht op inzage en afschrift zoals neergelegd in de bepalingen uit de Wet op de geneeskundige behandelovereenkomst (Wgbo) is geschonden. Het Centraal Tuchtcollege is het eens met het Regionaal Tuchtcollege dat de gynaecoloog klaagster geen inzage hoefde te geven in zijn advies.

Klaagster voert in beroep aan dat het inzagerecht van toepassing is op grond van artikel 7:464 lid 2 juncto 7:446 lid 4 Burgerlijk Wetboek (BW) dan wel op grond van artikel 7:464 lid 1 BW juncto 7:456 BW. Het Centraal Tuchtcollege stelt voorop dat de gynaecoloog het medisch dossier van klaagster heeft bestudeerd om zijn medisch advies op te kunnen stellen. Aan de gynaecoloog is in het kader van de aansprakelijkstelling door klaagster, de vraag voorgelegd of in het ziekenhuis lege artis is gehandeld. Aangezien de gynaecoloog in opdracht van de verzekeraar van het ziekenhuis het medisch dossier van klaagster heeft geanalyseerd waarbij hij een beoordeling heeft gemaakt van de medische begeleiding van klaagster tijdens haar zwangerschap, volgt uit artikel 7:446 lid 4 BW dat de verhouding tussen de gynaecoloog en klaagster niet kan worden gekwalificeerd als een behandelingsovereenkomst. Op dergelijke handelingen is in beginsel het inzagerecht van toepassing, zoals neergelegd in de artikelen 7:456 BW en 7:464, tweede lid, onder b BW.

Met artikel 7:464 BW wordt het toepassingsgebied van de bepalingen uit de Wgbo uitgebreid tot verschillende situaties waaraan geen behandelingsovereenkomst ten grondslag ligt. Volgens artikel 7:464 lid 1 BW is het inzagerecht van toepassing indien in de uitoefening van een geneeskundig beroep of bedrijf anders dan krachtens een behandelingsovereenkomst handelingen op het gebied van de geneeskunst worden verricht, voor zover de aard van de rechtsbetrekking zich daartegen niet verzet. Dit kan betekenen dat niet alle bepalingen uit de Wgbo onverkort gelden bij een eenzijdig medisch advies, dat is opgesteld op verzoek van de verzekeraar in het kader van een aansprakelijkstelling. Net als het Regionaal Tuchtcollege, is het Centraal Tuchtcollege van oordeel dat de aard van de rechtsbetrekking zich tegen toepasselijkheid van het inzagerecht van klaagster verzet en overweegt hiertoe het volgende.

Vaststaat dat de gynaecoloog klaagster niet zelf heeft beoordeeld. De verzekeraar van het ziekenhuis heeft aan de gynaecoloog gevraagd om met behulp van het medisch dossier van klaagster te beoordelen of door de betrokken behandelaar lege artis is gehandeld. Aan de hand van dat advies is door het ziekenhuis een standpunt ingenomen omtrent de aansprakelijkheid en gecommuniceerd met (de gemachtigden van) klaagster.

Het ziekenhuis en in het verlengde daarvan de verzekeraar hebben in het kader van een aansprakelijkstelling het recht een partijdeskundige (hier: de gynaecoloog) in te schakelen. Een plicht om aan een wederpartij inzage te verlenen in het medisch advies van zo'n partijdeskundige, maakt ook naar het oordeel van het Centraal Tuchtcollege inbreuk op het recht van een procespartij om de verdediging in vrijheid en beslotenheid voor te bereiden. Het Centraal Tuchtcollege gaat voorbij aan de door klaagster in beroep ingenomen stelling dat het recht om de verdediging in vrijheid en beslotenheid voor te bereiden niet geschonden is, omdat de verzekeraar zelf aan klaagster kenbaar heeft gemaakt dat er medisch advies is ingewonnen bij de gynaecoloog. Het enkel bekendmaken dat en bij wie medisch advies is ingewonnen, maakt niet dat ook (de inhoud van) het medisch advies naar buiten toe kenbaar is gemaakt noch moet worden gemaakt.

Het voorgaande betekent dat het Regionaal Tuchtcollege terecht heeft geoordeeld dat de gynaecoloog met zijn weigering klaagster inzage te verlenen in het door hem voor zijn opdrachtgever opgestelde advies, niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. De klacht van klaagster is ongegrond en het beroep zal worden verworpen.

Met betrekking tot het verzoek van klaagster om de gynaecoloog te veroordelen in de vergoeding van de door klaagster gemaakte kosten oordeelt het Centraal Tuchtcollege als volgt. Sinds 1 april 2019 is in de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg opgenomen dat het college in geval van een geheel of gedeeltelijk gegronde klacht kan beslissen dat de aangeklaagde partij de kosten dient te vergoeden die de klagende partij in verband met de behandeling van de klacht redelijkerwijs heeft moeten maken. Aangezien de klacht van klaagster ook in beroep ongegrond is verklaard, zal het verzoek om die reden worden afgewezen.