Hof 's-Hertogenbosch, 26-05-2009, nr. HD 103.006.102

Als post B vorderen [X.] c.s. een bedrag van € 2.530,-- ter zake door de overheid voorgeschreven maatregelen aan de watervoorziening tegen legionella-besmetting. [X.] c.s. stellen dienaangaande dat in februari 2006 in opdracht van het ministerie van VROM een controle heeft plaatsgevonden door inspecteur [A.] van Waterleiding Maatschappij Limburg en dat hierbij aan hen duidelijk is geworden:

[Z.] heeft niet betwist dat voor of bij het sluiten van de koopovereenkomst en voor of bij het notariële transport geen mededelingen heeft gedaan aan [X.] c.s. over de inspectie van 23 december 2005 en over de in het wijzigingsrapport van 27 december 2005 verplicht gestelde aanpassingen. [Z.] heeft niet betwist dat [X.] c.s. hiermee pas in februari 2006 bekend is geworden.

In de brief van 6 april 2006 van [X.] c.s. aan [Z.] (zie r.o. 4.1 onder i) staat omtrent dit gebrek, temidden van een opsomming van andere gebreken, het volgende:

[Z.] heeft niet betwist dat hij wist dat deze passage betrekking op had op de bovengenoemde inspectie en de naar aanleiding daarvan opgelegde verplichting om maatregelen te treffen.

Desondanks is de brief van 6 april 2006 naar het oordeel van het hof niet een kennisgeving van het op schadepost B betrekking hebbende gebrek aan de verkoper zoals bedoeld in artikel 7:23 BW. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat in de brief van 6 april niet, ook niet impliciet, te lezen is dat [X.] c.s. van [Z.] verlangen dat hij het gebrek zal doen herstellen of in de kosten van het herstel zal bijdragen. [X.] c.s. gaan er in de brief juist vanuit dat de herstelkosten voor hun eigen rekening komen. Dit gebruiken zij immers als argument om voorlopig niet tot aflossingen op de geldlening over te kunnen gaan. In de brief staat daarom niet op voldoende duidelijke wijze dat de geleverde zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt.

Ongeveer twee maanden nadien — nadat omtrent de omvang van de kosten van herstel van dit gebrek en andere gebreken meer duidelijkheid was ontstaan, hebben [X.] c.s. [Z.] formeel aansprakelijk gesteld bij brief van 19 juni 2006. Die brief is wel aan te merken als een kennisgeving in de zin van artikel 7:23 BW. Bij beantwoording van de vraag of die kennisgeving binnen bekwame tijd heeft plaatsgevonden dienen alle betrokken belangen te worden afgewogen en alle relevante omstandigheden in acht te worden genomen. Het hof acht van belang dat deze kennisgeving voor [Z.] bepaald niet als een donderslag bij heldere hemel is gekomen. [Z.] had immers reeds via de brief van 6 april 2006 van [X.] c.s. vernomen dat er op diverse onderdelen klachten waren over het geleverde, en [X.] c.s. hebben dat verwijt bij brief van 13 april 2006 nog herhaald. Ook acht het hof van belang dat niet gesteld of gebleken is dat [Z.] is geschaad in zijn mogelijkheid om verweer te voeren tegen de stelling dat in dit opzicht van een gebrek sprake was.

Voorts acht het hof van belang dat aan [X.] c.s. enige tijd mocht worden gegund om de gebreken en de te maken herstelkosten in kaart te brengen, te meer nu uit de eerste reacties van [Z.] op te maken viel dat bij [Z.] geen bereidheid aanwezig was om zelf voor herstel zorg te dragen. Alle omstandigheden in aanmerking genomen concludeert het hof dat [X.] c.s. binnen bekwame termijn aan [Z.] kennis hebben gegeven van het onderhavige gebrek. De slotsom van het voorgaande is dat de grieven doel treffen, voor zover betrekking hebbend op post B. Het hof dient dus verder over de toewijsbaarheid van die post te oordelen.

In dat kader is van belang dat [X.] c.s. hebben gesteld dat het sportcentrum volgens de koopovereenkomst zou voldoen aan alle wettelijke verplichtingen. In artikel 10 lid 2 van de koopovereenkomst heeft [Z.] gegarandeerd dat de zich in het sportcentrum bevindende leidingen naar behoren functioneren en dat het gebruik daarvan door de daartoe bevoegde instantie niet op enigerlei wijze is beperkt.

Nu tussen partijen vast staat dat reeds voor het sluiten van de koopovereenkomst maatregelen aan de waterleiding verplicht waren gesteld om legionella-besmetting te voorkomen, heeft [Z.] deze garantie geschonden. Dit levert een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst op, die krachtens de koopovereenkomst aan [Z.] kan worden toegerekend. Hieruit volgt dat in het midden kan blijven of inspecteur [A.] bij gelegenheid van de controle van 23 december 2005 reeds aan [Z.] heeft meegedeeld dat aanpassingen aan de waterleiding noodzakelijk waren.

[Z.] heeft aangevoerd dat aan hem geen gelegenheid is geboden om het onderhavige gebrek zelf te herstellen en dat hij dus niet in verzuim is geraakt. Het hof verwerpt dit verweer. [X.] c.s. hebben er terecht op gewezen dat [Z.] bij brief van 4 augustus 2006 iedere aansprakelijkheid van de hand heeft gewezen. [Z.] is hierdoor op de voet van artikel 6:83 sub c in verzuim geraakt. Bovendien bleek uit deze brief dat verdere aanmaning van [Z.] nutteloos was, zodat het bieden van een herstelmogelijkheid op grond van artikel 6:82 lid 2 BW niet meer noodzakelijk was. Nu de door [X.] c.s. overgelegde factuur voor herstel van dit gebrek van 9 oktober 2006 dateert, gaat het hof ervan uit dat het herstel heeft plaatsgevonden nádat [Z.] op 4 augustus 2006 in verzuim raakte.

[X.] c.s. hebben door middel van de door hen overgelegde offerte en factuur voldoende onderbouwd dat de kosten om te voldoen aan de legionella-voorschriften € 2.530,-- hebben bedragen. Nu de hoogte van dat bedrag door [Z.] niet gemotiveerd is betwist, acht het hof post B toewijsbaar.

Als post F vorderen [X.] c.s. een bedrag van € 1.119,60 ter zake door de brandweer verplicht gestelde noodverlichting in de tennishal en in de sporthal.

[X.] c.s. stellen dienaangaande dat op 9 februari 2006 een controle is uitgevoerd door de brandweer en dat daarbij geconstateerd is dat de vereiste noodverlichting in de tennishal en de sporthal niet aanwezig was. Nu [Z.] dit niet heeft betwist kan ervan worden uitgegaan dat [X.] c.s. met dit gebrek op 9 februari 2006 bekend is geworden.

In de brief van 6 april 2006 van [X.] c.s. aan [Z.] (zie r.o. 4.1 onder i) staat omtrent dit gebrek, bij een opsomming van andere gebreken, het volgende:

[Z.] heeft niet betwist dat hij wist dat deze passage betrekking op had op de kwestie van de noodverlichting. De kwestie is vervolgens ook expliciet genoemd in de brief van 19 juni 2006 waarbij [Z.] formeel aansprakelijk is gesteld. Onder verwijzing naar hetgeen het hof hiervoor in r.o. 4.7.5. heeft overwogen concludeert het hof dat [X.] c.s. [Z.] van deze kwestie binnen bekwame termijn kennis hebben gegeven, zodat in zoverre de grieven slagen. Het hof zal dus verder over de toewijsbaarheid van post F oordelen.

Ook indien uitgegaan wordt van de stelling van [Z.] dat de brandweervoorschriften pas met ingang van 1 januari 2006 zijn aangescherpt in dier voege dat permanente noodverlichting aanwezig diende te zijn in de hallen, kan de afwezigheid van de noodverlichting als een tekortkoming aan [Z.] worden toegerekend. Het hof neemt hierbij in aanmerking:

[Z.] heeft aangevoerd dat hij desondanks niet aansprakelijk is voor de onderhavige schadepost omdat hij niet in gebreke is gesteld en aan hem geen herstelmogelijkheid is geboden. Naar het oordeel van het hof voert [Z.] terecht aan dat hij niet in gebreke is gesteld. De door [X.] c.s. met betrekking tot post F overgelegde factuur dateert immers van 22 maart 2006 (prod. 10 inl. dagv.). Omtrent een daaraan voorafgaande deugdelijke ingebrekestelling van [Z.] is niets gesteld of gebleken. [X.] c.s. hebben nog wel aangevoerd dat herstel van het onderhavige gebrek spoedeisend was omdat anders de exploitatie van het sportcentrum in gevaar zou komen maar [X.] c.s. hebben onvoldoende duidelijk gemaakt dat het herstel zodanig spoedeisend was dat daarvoor geen gelegenheid aan [Z.] had kunnen worden geboden.

Het hof ziet zich vervolgens geplaatst voor de vraag welke rechtsgevolgen moeten worden verbonden aan het feit dat aan [Z.] geen gelegenheid is geboden om het gebrek zelf te laten herstellen. Daarbij is van belang dat een ingebrekestelling er mede toe strekt om de schuldenaar de kans te geven alsnog deugdelijk te presteren, hetgeen onder omstandigheden voor de schuldenaar minder kostbaar kan zijn dan wanneer de schuldeiser het gebrek door een derde laat herstellen en de rekening daarvan aan de schuldenaar presenteert. Gelet op deze strekking van de regeling omtrent ingebrekestellingen komg het feit dat [X.] c.s. [Z.] niet in gebreke hebben gesteld wel voor hun rekening, maar niet verder dan nodig is. Een redelijke uitleg van het stelsel van ingebrekestelling en verzuim brengt daarom mee dat [Z.] aan [X.] c.s. niet meer herstelkosten moet vergoeden dan de herstelkosten die [Z.] zelf gemaakt zou hebben indien hij in gebreke zou zijn gesteld en zelf herstel had kunnen doen plaatsvinden. In zoverre kan [Z.] zich er naar redelijkheid en billijkheid niet op beroepen niet in gebreke te zijn gesteld.

Dat de door [X.] c.s. gemaakte kosten voor herstel van deze tekortkoming € 1.119,60 hebben bedragen is door hen onderbouwd met een factuur van 22 maart 2006 en door [Z.] niet gemotiveerd betwist. Het hof gaat er vanuit dat [Z.] tot eenzelfde bedrag kosten zou hebben moeten maken indien aan hem een herstelgelegenheid zou zijn geboden. Dat [Z.] de tekortkoming op afdoende wijze tegen geringere kosten zelf had kunnen herstellen is door hem niet gemotiveerd gesteld.

Het hof acht post F daarom toewijsbaar.

Het als post G gevorderde bedrag van € 1.070,40 heeft volgens de als prod. 14 bij de inleidende dagvaarding overgelegde factuur betrekking op:

Naar het oordeel van het hof kan in het midden blijven of [X.] c.s. met betrekking tot deze post binnen bekwame tijd bij [Z.] hebben geklaagd. Naar het oordeel van het hof hebben [X.] c.s. onvoldoende gemotiveerd de stelling van [Z.] betwist dat zij de gebreken op deze onderdelen (versleten rubbervoeten, kapotte basketbalborden, een kapotte basketbalring en twee afgebroken gaffels) vóór de koop hebben kunnen waarnemen. Bij een sportcentrum van — ten tijde van de koop — ongeveer 25 jaar oud, dient een koper ook rekening te houden met de mogelijkheid dat dergelijke gebreken aanwezig zijn. [Z.] mocht er in de gegeven omstandigheden vanuit gaan dat [X.] c.s. de staat waarin deze roerende zaken verkeerden, accepteerden. In dit opzicht kan daarom niet van een tekortkoming in de nakoming van de overeenkomst worden gesproken, terwijl evenmin aanknopingspunten aanwezig zijn om ten aanzien van deze post van dwaling of onrechtmatig handelen te spreken. Post G wordt daarom afgewezen.

Post H heeft mede gelet op de als prod. 15 bij de inleidende dagvaarding overgelegde factuur betrekking op badmintonnetten met bijbehorend koord en op vastzetinrichtingen voor de (voetbal- en handbal-)doelen.

Ook ten aanzien van deze post kan in het midden blijven of [X.] c.s. binnen bekwame tijd heeft geklaagd, nu het hof de post hoe dan ook niet toewijsbaar acht.

Nu [X.] c.s. een sportcentrum van 25 jaar oud kochten, konden zij niet verwachten dat de inventaris van dat sportcentrum in alle opzichten geheel bij de tijd was. Zij hebben de staat van de netten en doelen vóór de koop kunnen waarnemen. Mede gelet daarop kunnen de door [X.] c.s. gestelde signalen van de badmintonvereniging dat de badmintonnetten aan vervanging toe waren en dat (de vastzetvoorzieningen van) de voetbaldoelen niet meer voldeden, niet leiden tot de conclusie dat in dit opzicht sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst. Het hof neemt hier ook bij in aanmerking dat van de betreffende materialen kennelijk in 2005 nog gewoon gebruik is gemaakt door de genoemde verenigingen.

Post H, waarin [X.] c.s. overigens in strijd met hun eigen stellingen btw hebben meegevorderd, zal om deze reden worden afgewezen.

Post E heeft betrekking op herstel van de riolering in de kruipruimte bij het buffet. In de als prod. 6 bij de inleidende dagvaarding overgelegde offerte van Installatiebedrijf [B.] en [C.] B.V. (hierna: [B.]) is daarvoor een bedrag van € 470,-- opgenomen. De offerte geeft daarbij de volgende omschrijving:

Het hof constateert dat dit gebrek niet met zoveel woorden is genoemd in de brief van 6 april 2006 van [X.] c.s. aan [Z.]. Het hof begrijpt uit de stellingen van [X.] c.s. dat zij dit gebrek niet direct hebben ontdekt, maar pas nadat zij, na geconstateerde problemen met andere leidingen, een inspectie lieten uitvoeren door [B.]. De klacht over de riolering bij het buffet is vervolgens wel genoemd in de brief van 19 juni 2006 aan [Z.]. Aldus is naar het oordeel van het hof ook over dit gebrek binnen bekwame termijn geklaagd, zodat in zoverre de grieven slagen. Nu [Z.] uit de brief van 6 april 2006 reeds wist dat er sprake was van een aantal gebreken, diende hij erop bedacht te zijn dat een nader onderzoek zou kunnen worden ingesteld waarbij ook andere soortgelijke gebreken aan het licht zouden kunnen komen (in dezelfde zin: HR 29 juni 2007, LJN AZ7617, r.o. 3.5).

Het hof dient vervolgens te beoordelen of de staat van de riolering bij de kruipruimte zodanig was dat gesproken kan worden van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst. [X.] c.s. hebben zich in dat verband beroepen op de tekst van de verkoopbrochure en op de tekst van een taxatierapport dat [Z.] omtrent het sportcentrum heeft laten opmaken en dat [Z.] in het kader van de onderhandelingen vóór het sluiten van de koopovereenkomst aan [X.] c.s. heeft overhandigd.

Aan het eind van de verkoopbrochure staat onder meer:

In het taxatierapport komt op blz. 9 de staat van onderhoud van het sportcentrum aan de orde maar de staat van de leidingen en rioleringen wordt daarbij niet besproken.

Het hof concludeert dat uit de verkoopbrochure en het taxatierapport weinig tot niets af te leiden is over de staat van de riolering. Het hof acht voorts van belang dat in artikel 5 lid 1 van de koopovereenkomst is bepaald dat de feitelijke levering van het sportcentrum zou plaatsvinden in de staat waarin het sportcentrum zich ten tijde van het sluiten van de koopovereenkomst bevond. Mede gelet op het feit dat het sportcentrum reeds 25 jaar oud was, dienden [X.] c.s. rekening te houden met de mogelijkheid dat onderdelen van de riolering in slechte staat zouden kunnen verkeren en dat vervanging van onderdelen van de riolering noodzakelijk zouden kunnen zijn.

Dat [Z.] bekend was met de gebrekkige staat van de riolering in de kruipruimte bij het buffet en dit voor [X.] c.s. heeft verzwegen is niet gesteld of gebleken.

Het hof komt op grond van het voorgaande tot het oordeel dat met betrekking tot post E niet tot een tekortkoming van [Z.] kan worden gesproken. Post E wordt daarom afgewezen.

Post C ten bedrage van € 4.775,-- heeft betrekking op herstel van de waterleiding in de kruipruimte (naar het hof begrijpt: niet specifiek bij het buffet).

De als prod. 6 bij de inleidende dagvaarding overgelegde offerte [B.] geeft daarbij de volgende omschrijving:

Het hof constateert dat deze kwestie niet expliciet maar wel impliciet aan de orde komt in de brief van [X.] c.s. aan [Z.] van 6 april 2006. In die brief staat bij de klachtenopsomming immers onder meer:

De kwestie is vervolgens ook expliciet genoemd in de brief van 19 juni 2006 waarbij [Z.] formeel aansprakelijk is gesteld. Onder verwijzing naar hetgeen het hof hiervoor in r.o. 4.7.5. heeft overwogen concludeert het hof dat [X.] c.s. [Z.] van deze kwestie binnen bekwame termijn kennis hebben gegeven, zodat in zoverre de grieven slagen. Het hof zal dus verder over de toewijsbaarheid van post C oordelen.

Het hof zal in dat kader eerst beoordelen of er met betrekking tot de waterleiding in de kruipruimte sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst. [X.] c.s. hebben onder verwijzing naar de offerte van [B.] gesteld dat dit het geval is. [Z.] heeft het gemotiveerd betwist en onder verwijzing naar de als prod. 7 bij de conclusie van antwoord overgelegde factuur gesteld dat [X.] c.s. slechts tot een beperkt bedrag (€ 349,--) herstel hebben laten uitvoeren aan de leidingen in de kruipruimte.

Als reactie hierop hebben [X.] c.s. slechts hun eerdere stellingen herhaald. Zij hebben niet gesteld, ook niet in bij de in 2008 in hoger beroep genomen processtukken, dat zij meer kosten dan € 349,-- hebben gemaakt aan herstel van de leidingen in de kruipruimte. Gelet op het feit dat zij het sportcentrum ten tijde van het nemen van de memorie van grieven al meer dan twee jaar in eigendom hadden, hebben zij hun stelling dat omvangrijke herstelwerkzaamheden dienden plaats te vinden aan de leidingen in de kruipruimte onvoldoende onderbouwd. Het hof gaat er daarom vanuit dat de herstelkosten slechts € 349,-- hebben bedragen. Gelet op de beperkte omvang van deze herstelkosten, afgezet tegen het feit dat het sportcentrum reeds 25 jaar oud was en [X.] c.s. dus geen nieuw leidingstelsel mocht verwachten (waar de offerte van [B.] overigens wel op neerkomt) is naar het oordeel van het hof niet komen vast te staan dat in dit opzicht sprake was van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst. Ook voor toewijzing van post C op grond van dwaling of onrechtmatige daad zijn bij deze stand van zaken onvoldoende aanknopingspunten aanwezig. Post C wordt dus afgewezen.

Uit het bovenstaande volgt dat het verweer van [Z.] dat hij ten aanzien van deze post niet in gebreke is gesteld en niet in verzuim is geraakt, geen bespreking behoeft.

Post D heeft betrekking op het vernieuwen van de vloerputten in de doucheruimten bij de kleedlokalen, deels op de eerste verdieping.

In de brief van [X.] c.s. aan [Z.] van 6 april 2006 is daaromtrent het volgende opgenomen:

Gelet op de stellingen van partijen kan ervan worden uitgegaan dat [X.] c.s. dit gebrek in januari 2006 hebben ontdekt. In de brief van 19 juni 2006 hebben [X.] c.s. [Z.] voor dit gebrek aansprakelijk gesteld. Onder verwijzing naar hetgeen in r.o. 4.7.5 is overwogen, is het hof van oordeel dat [X.] c.s. over dit gebrek binnen bekwame tijd hebben geklaagd, zodat in zoverre de grieven slagen. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat aan [X.] c.s. enige tijd moest worden gegund om de aard en omvang van het gebrek te onderzoeken.

Uit het voorgaande volgt dat de vraag beantwoord moet worden of er met betrekking tot de afvoerputten in de doucheruimten sprake is van een tekortkoming.

De als prod. 6 bij de inleidende dagvaarding overgelegde offerte [B.] noemt voor de vloerputten een bedrag van € 2.320,-- en geeft daarbij de volgende omschrijving:

Bovenaan de offerte staat voorts dat de punten waar de offerte betrekking op heeft in ondeugdelijke staat zijn en met spoed vernieuwd dienen te worden om ergere schade door lekkages te voorkomen.

[Z.] heeft aangevoerd dat gelet op de factuur van [B.] van 9 oktober 2006 geen zes (zoals genoemd in de offerte) maar slechts vier putten zijn vervangen en dat daarvoor slechts € 802,-- in rekening is gebracht.

[X.] c.s. hebben dat erkend en gesteld dat zij slechts de afvoerputten op de eerste verdieping hebben vervangen.

Naar het oordeel van het hof hebben [X.] c.s. hierdoor onvoldoende onderbouwd dat ten aanzien van de andere vloerputten sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst.

Ten aanzien van de vier wel vervangen putten hebben [X.] c.s. hun stellingen verder onderbouwd door, onder meer, verklaringen over te leggen van mevr. [D.], die sedert medio 2005 als schoonmaakster in het sportcentrum werkzaam is geweest. Zij heeft melding gemaakt van lekkages van de afvoeren vanuit de kleedkamers op de bovenverdieping. [Z.] heeft deze verklaringen onvoldoende gemotiveerd betwist. Uit de verklaringen blijkt ook dat [Z.] van deze lekkages op de hoogte was. Nu hij hiervan geen melding heeft gemaakt aan [X.] c.s. mochten [X.] c.s. aannemen dat van dergelijke lekkages geen sprake was. Dit geldt te meer nu [Z.] in de koopovereenkomst heeft gegarandeerd dat de zich in het sportcentrum bevindende leidingen naar behoren functioneren. Het hof concludeert dat in dit opzicht sprake is van een tekortkoming.

Het hof komt vervolgens toe aan het verweer van [Z.] dat hij ten aanzien van deze post niet in gebreke is gesteld en niet in verzuim is geraakt. Het hof verwerpt dat verweer onder verwijzing naar hetgeen in r.o. 4.7.7. is overwogen.

Ten overvloede overweegt het hof dat, indien herstel van het onderhavige gebrek zou hebben plaatsgevonden vóórdat [Z.] op 4 augustus 2006 in verzuim raakte, [Z.] dan op het ontbreken van een ingebrekestelling in redelijkheid geen beroep zou mogen doen. Het hof verwijst dienaangaande naar hetgeen in r.o. 4.8.5 en 4.8.6 is overwogen. Voor wat betreft de onderhavige post heeft [Z.] niet gemotiveerd betwist dat de herstelkosten overeenkomstig de factuur € 802,-- hebben bedragen, en [Z.] heeft niet gesteld dat hij zelf tegen lagere kosten voor herstel had kunnen zorgdragen. Het hof zal post D daarom toewijzen tot het bedrag van € 802,--. Het ter zake post D meer of anders gevorderde wordt afgewezen.

Post A heeft betrekking op daklekkages in de tennishal en in de sporthal. Ook hiervan is melding gemaakt in de brief van [X.] c.s. aan [Z.] van 6 april 2006, waarna [Z.] ook ter zake dit gebrek aansprakelijk is gesteld bij brief van 19 juni 2006. Nu het enige tijd heeft gevergd voordat [X.] c.s. deze gebreken hebben ontdekt en de aard en omvang daarvan hebben vastgesteld, is het hof van oordeel dat [X.] c.s. binnen bekwame tijd over dit gebrek hebben geklaagd. Het hof verwijst naar hetgeen dienaangaande eerder in dit arrest is overwogen.

Uit het voorgaande volgt dat de vraag beantwoord moet worden of met betrekking tot de onder post A bedoelde daklekkages sprake is van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst.

[X.] c.s. hebben dienaangaande gesteld

Naar het oordeel van het hof hebben [X.] c.s. onvoldoende onderbouwd dat ten aanzien van de tennishal ten tijde van het sluiten van de koopovereenkomst sprake was van meer lekkages dan zij op grond van de mededelingen van [Z.] konden verwachten. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat [X.] c.s. hun stellingen over de lekkages en dit in dat kader overgelegde verklaringen uitsluitend hebben toegespitst op de sporthal. Het kan weliswaar zo zijn dat zich begin 2006 meer lekkages aan de tennishal voordeden dan [X.] c.s. op grond van de mededelingen van [Z.] hadden verwacht, maar daarmee is nog niet gezegd dat die ergere lekkages in de tennishal reeds aanwezig waren ten tijde van de overdracht van het sportcentrum en evenmin dat [Z.] daarmee bekend was en dus een mededelingsplicht heeft geschonden.

Voor wat betreft lekkages in de tennishal zal de vordering dus worden afgewezen.

Voor wat betreft de lekkages in de sporthal hebben [X.] c.s. hun stellingen wel voldoende onderbouwd. Zij hebben ook schriftelijke verklaringen overgelegd van, onder andere, de hierboven reeds genoemde mevrouw [D.], van de zaalvoetbalvereniging en van de handbalvereniging. Op grond van die verklaringen acht het hof voldoende onderbouwd dat in de sporthal bij herhaling sprake was van lekkages en dat die telkens slechts provisorisch werden hersteld waarna kort nadien weer lekkages optraden. [Z.] heeft dit bij memorie van antwoord (pagina 4 onderaan) in feite niet gemotiveerd betwist.

Nu als onvoldoende betwist vast staat dat [Z.] bekend was met de bij herhaling terugkerende lekkages aan het dak van de sporthal en [Z.] daarvan geen mededeling aan [X.] c.s. heeft gedaan, behoefden [X.] c.s. de aanwezigheid van dergelijke lekkages niet te verwachten. Door de aanwezigheid van die lekkages bezat het geleverde op dit onderdeel niet de eigenschappen die [X.] c.s. op grond van de koopovereenkomst mochten verwachten en waarvan zij de aanwezigheid niet behoefden te betwijfelen. Op dit punt is dus sprake van een tekortkoming in de nakoming van de koopovereenkomst. Het hof neemt daarbij in aanmerking dat het voor een normaal gebruik van een sporthal noodzakelijk is bij regenval de hal en de vloer droog blijven. Indien dat niet het geval is, is een normaal gebruik van de sporthal niet mogelijk.

[Z.] heeft aangevoerd dat hij ten aanzien van deze tekortkoming niet in gebreke is gesteld en niet in verzuim is geraakt. Het hof overweegt dienaangaande dat [Z.] door verzending van de brief van 4 augustus 2006, waarin namens hem elke aansprakelijkheid voor gebreken werd afgewezen, op de voet van artikel 6:83 sub c BW in verzuim is geraakt. Door verzending van de eerdere brief van 10 april 2006 was dat naar het oordeel van het hof nog niet het geval, omdat die brief vooral in het teken stond van de discussie over het al dan niet aflossen van de geldlening. Daarom is strikt genomen van belang of [X.] c.s. de kosten tot herstel van de dakbedekking hebben gemaakt vóórdat of nádat [Z.] in verzuim is geraakt. In het eerste geval hadden zij [Z.] nog een herstelmogelijkheid moeten bieden; in het laatste geval niet. Uit de door [X.] c.s. met betrekking tot het dak overgelegde offerte en twee termijnfacturen van [E.] is niet af te leiden wannneer [X.] c.s. de opdracht om daadwerkelijk tot herstel van de lekkage's over te gaan hebben gegeven.

Naar het oordeel van het hof behoeft de vraag wanneer de opdracht is gegeven echter geen beantwoording.

Het hof overweegt daartoe het volgende. Uit de facturen blijkt dat het geoffreerde bedrag van € 13.170,-- daadwerkelijk aan [X.] c.s. in rekening is gebracht. Uit de offerte van [E.] blijkt dat het ging om noodzakelijk herstel en niet om een complete vernieuwing van het dak. Naar het oordeel van het hof heeft [Z.] de hoogte van het in rekening gebrachte bedrag niet voldoende gemotiveerd bestreden. [Z.] heeft evenmin voldoende gemotiveerd gesteld dat hij de werkzaamheden op deugdelijke wijze tegen geringere kosten had kunnen (laten) verrichten. Het hof zal het bedrag van € 13.170,-- daarom verder tot uitgangspunt nemen. Uit hetgeen in r.o. 4.8.5 en 4.8.6 is overwogen volgt dat [Z.] in zoverre op het ontbreken van een ingebrekestelling geen beroep kan doen.

Het is echter onduidelijk welk deel van het zojuist genoemde bedrag betrekking heeft op het dak van de sporthal en welk deel betrekking heeft op het dak van de tennishal en van de (ook op de offerte gemelde) kantine. Het hof zal de zaak naar de rol verwijzen zodat [X.] c.s. bij akte een gemotiveerde specificatie van het bedrag van € 13.170,-- over kan leggen. Uit die specificatie dient te blijken hoe het bedrag van € 13.170,-- dient te worden verdeeld over de daken van de sporthal, tennishal en kantine.

[Z.] mag daarna bij antwoordakte reageren.

De aktes dienen uitsluitend op dit punt betrekking te hebben.

Ieder verder oordeel over post A en over de grieven II tot en met VII wordt aangehouden