Rb. Den Haag, 16-11-2016, nr. C/09/519127 / KG ZA 16-1193

Het verloop van de procedure blijkt uit:

De zaak tegen de oorspronkelijk mede gedagvaarde partijen, de vennootschap onder firma [de V.O.F.] (hierna: [de V.O.F.] ) en de besloten vennootschap Zwanendal B.V., is op 2 november 2016 doorgehaald.

Vonnis is bepaald op heden.

HBM is een bedrijf dat zich richt op de groothandel in bloemen en planten en op het verkrijgen en exploiteren van kwekersrechten en licentierechten.

HBM is onder andere houdster van het Nederlands kwekersrecht voor het tulpenras Royal Virgin, verleend op 8 januari 2001, NRR-nummer 19541. Het meest in het oog springende uiterlijke kenmerk van het ras Royal Virgin is de compleet witte bloem.

[gedaagde sub 1] drijft een groothandel in bloemen en planten. [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] zijn vennoten van [gedaagde sub 1] .

[gedaagde sub 1] c.s. hebben op enig moment een mutant van het ras Royal Virgin gevonden, althans verkregen van een derde partij. Deze mutant is in hoofdzaak wit, maar met enkele donkere paarsrode strepen en spikkels. [de V.O.F.] heeft voor de mutant in de loop van 2012 de naam One Direction gereserveerd bij de KAVB (Koninklijke Algemene Vereniging voor Bloembollencultuur).

Naar aanleiding van een publicatie over One Direction in het vakblad Bloembollenvisie van 16 november 2012, heeft HBM contact opgenomen met [de V.O.F.] met het verzoek alle relevante informatie over de mutant aan haar toe te sturen. [de V.O.F.] heeft op dit verzoek niet gereageerd.

[gedaagde sub 1] heeft in januari 2013 op een vakbeurs voor het tulpenvak, Midwinterflora, de One Direction getoond. HBM heeft [gedaagde sub 1] daarop aangesproken en gemeld dat de mutant onder de toepasselijke algemene voorwaarden van HBM aan haar moest worden overgedragen. Daarnaast heeft zij [gedaagde sub 1] op 14 januari 2013 een e-mail gestuurd en [gedaagde sub 1] daarin verzocht plantmateriaal van de betrokken mutant aan HBM ter beschikking te stellen. HBM stelde zich in de e-mail op het standpunt dat One Direction een afgeleid ras is van het ras Royal Virgin.

[gedaagde sub 1] heeft bij e-mail van eveneens 14 januari 2013 aan HBM gemeld dat zij in de herfst van 2012 ongeveer 850 kilo One Direction bloembollen had geplant. Zij heeft geen bollen van de One Direction aan HBM ter beschikking gesteld.

Op 17 september 2015 heeft [de V.O.F.] One Direction laten inschrijven in het Cultivarregister van de KAVB.

Bij brieven van 1 en 7 maart 2016 heeft HBM [de V.O.F.] en [gedaagde sub 1] aangeschreven met het verzoek om 30 bollen One Direction aan haar ter beschikking te stellen ten behoeve van een in te dienen aanvraag van een kwekersrecht door HBM. In reactie hierop heeft [gedaagde sub 1] medegedeeld dat zij een deel van de bollenvoorraad aan [gedaagde sub 4] heeft verkocht en samen met deze laatste de bloembollen exploiteert.

Op 8 september 2016 is door de rechtbank Noord-Holland verlof verleend tot het leggen van conservatoir beslag tot afgifte ten laste van (onder andere) [gedaagde sub 1] c.s., [de V.O.F.] en [gedaagde sub 4] op aanwezige voorraad bollen One Direction en het opmaken van een beschrijving van de inbeslaggenomen goederen. Op 13 september 2016 is beslag gelegd op bollen die zich bevonden onder [gedaagde sub 1] en [de V.O.F.] .

Omdat de eis in de hoofdzaak niet tijdig is ingesteld, heeft HBM op 6 oktober 2016 een tweede verzoek tot conservatoir beslag en beschrijving ingediend, welk verlof wederom is verleend. Op 13 oktober 2016 is op het vestigingsadres van [gedaagde sub 1] en [de V.O.F.] nogmaals beslag gelegd op bollen die waren gelabeld One Direction.

[gedaagde sub 1] c.s. hebben op 28 oktober 2016 en 31 oktober 2016 (een deel van) de inbeslaggenomen bloembollen laten vernietigen door biovergistingsbedrijf Pronk Bio Energie.

Door [gedaagde sub 1] (en haar vennoten [gedaagde sub 2] en [gedaagde sub 3] ) en [gedaagde sub 4] zijn ten behoeve van HBM onthoudingsverklaringen met betrekking tot het ras One Direction afgegeven.

Als meest verstrekkend verweer hebben [gedaagde sub 1] c.s. aangevoerd en ter zitting nader mondeling toegelicht dat, daargelaten dat nog niet vast staat dat One Direction als een afgeleid ras moet worden aangemerkt, HBM geen spoedeisend belang meer heeft bij haar vorderingen omdat [gedaagde sub 1] c.s. tegemoet zijn gekomen aan alle verzoeken van HBM en HBM [gedaagde sub 1] c.s. bovendien jarenlang hun gang hebben laten gaan.

De vraag of een eisende partij in kort geding voldoende spoedeisend belang heeft bij de gevraagde voorziening dient beantwoord te worden aan de hand van een afweging van de belangen van partijen, beoordeeld naar de toestand ten tijde van de uitspraak. Daarbij heeft als uitgangspunt te gelden dat het spoedeisend belang in beginsel is gegeven zolang de gestelde inbreuk of het gestelde onrechtmatig handelen voortduurt. Indien daartegen echter onvoldoende voortvarend is opgetreden, kan dit een aanwijzing zijn dat het belang van de eisende partij kennelijk geen voorlopige maatregel vergt. Zulks hangt af van de omstandigheden van het geval.

In dit verband acht de voorzieningenrechter van doorslaggevend belang dat HBM al sinds de Midwinterflora in januari 2013 (vergelijk onder 2.6) op de hoogte was van de door haar gestelde inbreuk door [gedaagde sub 1] c.s. op haar kwekersrecht. Ondanks de melding van [gedaagde sub 1] van 14 januari 2013 dat zij “afgelopen herfst” ongeveer 850 kilo One Direction heeft geplant (zie onder 2.7), heeft HBM de zaak laten rusten tot 1 respectievelijk 7 maart 2016 (vergelijk onder 2.9). Kennelijk was de gestelde inbreuk voor HBM niet van zodanig belang dat zij, ondanks het uitblijven van een bevredigend antwoord van [gedaagde sub 1] , directe maatregelen nodig vond.

Ter zitting heeft HBM desgevraagd aangegeven dat de situatie in maart 2016 zou zijn gewijzigd en spoedeisend werd, omdat haar toen duidelijk werd dat er bloemen One Direction werden geveild. Daarmee kreeg de zaak volgens HBM voor het eerst economische relevantie aangezien dit de positie van HBM in de markt zou aantasten. Dit argument acht de voorzieningenrechter niet overtuigend omdat HBM geen reden had om in januari 2013 en nadien aan te nemen dat [gedaagde sub 1] de One Direction bloembollen slechts zou vermeerderen, maar geen teelt- of oogstmateriaal One Direction op de markt zou brengen. Desondanks heeft zij geen aanleiding gezien al veel eerder een verbod en/of opgave te vorderen. Al om deze reden kan niet worden aangenomen dat spoedeisend belang bestaat bij de gevorderde voorzieningen. Voor het gevorderde voorschot op vergoeding van geleden schade geldt dat niet voldoende is gemotiveerd waarom deze voldoet aan de daaraan te stellen eisen.3.

De voorzieningenrechter kan voorts de twijfel van HBM dat de bloembollen, die op 28 en 31 oktober 2016 zijn vernietigd, de inbeslaggenomen bloembollen One Direction zijn niet delen. Zonder nadere toelichting, die ontbreekt, heeft de voorzieningenrechter geen reden om te twijfelen aan de verklaring van [gedaagde sub 1] c.s., welke verklaring wordt ondersteund door een proces-verbaal van constatering van de deurwaarder, dat zij thans alle bloembollen One Direction heeft laten vernietigen. Daarnaast hebben [gedaagde sub 1] c.s. onthoudingsverklaringen getekend, met daarin opgenomen een boetebeding, en blijkens de onthoudingsverklaringen opgave gedaan van vermeerderde, verkochte en geleverde bollen One Direction.

Gezien de voornoemde omstandigheden ontbreekt het voor een kort geding vereiste spoedeisende belang. Dat betekent dat HBM niet-ontvankelijk is in haar vorderingen en de overige verweren van [gedaagde sub 1] c.s. geen bespreking meer behoeven.

HBM zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. [gedaagde sub 1] c.s. maken aanspraak op vergoeding van hun volledige proceskosten overeenkomstig artikel 1019h Rv. [gedaagde sub 1] c.s. hebben een specificatie van hun kosten ten bedrage van € 7.412,56 exclusief BTW voor de periode tot en met 1 november 2016 (de dag voor de zitting) in het geding gebracht en het onderhanden werk vanaf 1 november 2016 geschat op € 2.000,- exclusief BTW. Tegen deze kosten is door HBM geen bezwaar gemaakt, zodat deze toewijsbaar zijn. De voorzieningenrechter zal de kosten dan ook begroten op € 9.412,56 aan salaris advocaat, te vermeerderen met het griffierecht van € 1.929,-, in totaal derhalve op € 11.341,56.

De voorzieningenrechter:

verklaart HBM niet-ontvankelijk in haar vorderingen;

veroordeelt HBM in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van [gedaagde sub 1] c.s. begroot op € 11.341,56.

Dit vonnis is gewezen door mr. P.G.J. de Heij en in het openbaar uitgesproken op 16 november 2016 in tegenwoordigheid van de griffier.