Rb. Breda, 01-04-2008, nr. 02/625231-06; 02/800206-06 (ttzgev)

wonende te [adres]

raadsman mr. H. van Asselt, advocaat te Roosendaal

De tenlastelegging is als bijlage aan dit vonnis gehecht.

T.a.v. 02/625231-06 en t.a.v. 02/800206-06:

De verdenking komt er, kort en feitelijk weergegeven, op neer dat verdachte samen met een ander een of meer personen heeft opgelicht, meermalen gepleegd.

De dagvaarding is geldig.

De rechtbank is bevoegd.

De ontvankelijkheid van de officier van justitie

De raadsman heeft aangevoerd dat de officier van justitie niet-ontvankelijk moet worden verklaard wegens overschrijding van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). De raadsman heeft daartoe aangevoerd dat als beginpunt van de redelijke termijn geldt de dag waarop verdachte voor het eerst in het kader van onderhavig onderzoek is verhoord, te weten 29 december 2004. Gelet op het eindproces-verbaal is de zaak op 13 januari 2006 ingekomen op het parket. Niet is gebleken van enig nader onderzoek in deze zaak. Pas eind januari 2008 is de dagvaarding om op 18 maart 2008 op de zitting te verschijnen aan verdachte uitgereikt. De raadsman heeft er op gewezen dat weliswaar sprake is van een grote hoeveelheid strafbare feiten, maar dat de strafzaak zeer eenvoudig is, mede omdat verdachte een integrale bekentenis heeft afgelegd. Voorts is het lange tijdsverloop op geen enkele wijze te wijten aan de proceshouding van verdachte. Naar de mening van de raadsman dient het belang van verdachte bij het verval van strafvervolging zwaarder te wegen dan het maatschappelijk belang bij normhandhaving door berechting, in welk verband hij er nog op heeft gewezen dat het gaat om strafbare feiten met een zeer beperkt financieel belang per individu. Ten slotte heeft de raadsman er op gewezen dat het feit dat het openbaar ministerie de zaak van medeverdachte [naam medeverdachte] heeft geseponeerd, reden temeer is om de officier van justitie niet-ontvankelijk te verklaren, omdat anders sprake is van rechtsongelijkheid.

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat de zaak anders is dan die van [naam medeverdachte], omdat verdachte na 29 december 2004 opnieuw strafbare feiten heeft gepleegd. Tot 7 februari 2006 is verdachte verder gegaan met de oplichtingspraktijken. In juli 2006 zijn de laatste stukken aan het dossier toegevoegd. Nadien heeft de zaak zonder aanwijsbare redenen tot eind januari 2008 stil gelegen op het parket. Gelet hierop is de officier van justitie van mening dat sprake is van overschrijding van de redelijke termijn, die in het onderhavige geval moet leiden tot strafvermindering.

De rechtbank overweegt het volgende.

Volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad begint de redelijke termijn te lopen op het moment dat vanwege de Nederlandse Staat jegens verdachte een handeling is verricht, waaraan de verdachte in redelijkheid de verwachting heeft kunnen ontlenen dat tegen hem ter zake van een bepaald strafbaar feit door het openbaar ministerie strafvervolging zal worden ingesteld. Voor wat betreft de berechting van de zaak in eerste aanleg heeft als uitgangspunt te gelden dat de behandeling van de zaak ter zitting moet zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar nadat de op redelijkheid te beoordelen termijn is aangevangen. De redelijkheid van de duur van een strafzaak is onder meer afhankelijk van de ingewikkeldheid van de zaak, de invloed van de verdachte en/of zijn raadsman op het procesverloop en de wijze waarop de zaak door de bevoegde autoriteiten is behandeld.

De rechtbank stelt vast dat de redelijke termijn is aangevangen op de dag waarop verdachte is aangehouden en verhoord, te weten 29 december 2004. Op 1 april 2008 volgt een einduitspraak in eerste aanleg. Een totale periode van drie jaar en drie maanden derhalve.

In de onderhavige zaak is niet gebleken van bijzondere omstandigheden die een langer tijdsverloop dan de als uitgangspunt te hanteren termijn van twee jaar rechtvaardigen.

De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat verdachte op 29 december 2004 een volledige bekentenis heeft afgelegd, dat het eindproces-verbaal in januari 2006 op het parket is aangeleverd en dat de zaak na completering van de stukken in juli 2006 ruim anderhalf jaar heeft stilgelegen. Tevens neemt de rechtbank hierbij in aanmerking dat de zaak weliswaar omvangrijk is, maar dat er geen onderzoekshandelingen op verzoek van de verdediging hebben plaatsgevonden.

Op grond hiervan is naar het oordeel van de rechtbank sprake van overschrijding van de redelijke termijn.

Uit vaste rechtspraak van de Hoge Raad blijkt dat regel is dat overschrijding van de redelijke termijn wordt gecompenseerd door strafvermindering. Slechts in uitzonderlijke gevallen leidt overschrijding tot niet-ontvankelijk verklaring van het openbaar ministerie in zijn vervolging, terwijl voor die beslissing zware motiveringseisen gelden. De rechtbank betrekt bij deze afweging het belang van een verdachte bij behandeling van zijn zaak binnen een redelijke termijn, het belang van de maatschappij bij normhandhaving in dit soort delicten en de ernst van de overschrijding van de redelijke termijn.

In deze zaak is sprake van vele oplichtingen gedurende een lange periode, waarbij het van groot belang is dat de normen die ten aanzien van internettransacties via veilingsites als marktplaats.nl hebben te gelden duidelijk worden gemaakt aan een ieder.

Gelet op met name het belang van de maatschappij bij een inhoudelijke behandeling van deze zaak, het feit dat verdachte - anders dan medeverdachte [naam medeverdachte] - nadat zij reeds was aangehouden en verhoord voor de eerste oplichtingen, is doorgegaan met de oplichtingspraktijken en er geen sprake is van een zeer forse overschrijding van de redelijke termijn, kan naar het oordeel van de rechtbank volstaan worden met strafvermindering.

Er is geen reden voor schorsing van de vervolging.

De bewijsmiddelen

T.a.v. parketnummer 02/625231-06:

De rechtbank acht het aan verdachte ten laste gelegde feit wettig en overtuigend bewezen gelet op:

Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie acht op grond van de aangiften, de bekennende verklaring van verdachte en de verklaringen van haar medeverdachten, alle aan verdachte ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend bewezen.

Het standpunt van de verdediging

Ten aanzien van parketnummer 02/625231-06 heeft de raadsman zich op het standpunt gesteld dat de incidenten 21, 26, 28 en 41 niet wettig en overtuigend bewezen kunnen worden, omdat volgens hem uit de bewijsmiddelen niet duidelijk blijkt dat verdachte deze feiten heeft gepleegd. De overige feiten op de dagvaarding acht hij wel bewezen. Ook de feiten op de dagvaarding met parketnummer 02/800206-06 acht de raadsman wettig en overtuigend bewezen.

Het oordeel van de rechtbank

T.a.v. parketnummer 02/625231-06:

Ter zake van de incidenten 21, 26, 28 en 41 komt de rechtbank, net als de raadsman, niet tot een bewezenverklaring. De rechtbank is uit de voorhanden zijnde bewijsmiddelen onvoldoende gebleken dat verdachte deze feiten heeft gepleegd. De verklaring van verdachte ter terechtzitting dat zij deze feiten niet heeft gepleegd acht de rechtbank geloofwaardig, temeer nu zij ten aanzien van alle overige feiten wel een volledige bekentenis heeft afgelegd. De rechtbank zal verdachte van voornoemde incidenten vrijspreken.

T.a.v. parketnummers 02/625231-06 en 02/800206-06:

De overige aan verdachte ten laste gelegde incidenten acht de rechtbank wel bewezen. Bij de bewezenverklaring gaat de rechtbank uit van het feit dat verdachte zich, al dan niet tezamen en in vereniging met een ander, heeft bevoordeeld door het aannemen van een valse hoedanigheid. Verdachte heeft zich immers als betrouwbare verkoper van goederen op internet voorgedaan, hoewel zij wist dat zij de gekochte en betaalde goederen niet kon of zou leveren. De rechtbank stelt vast dat verdachte door dusdanig te handelen op een bedrieglijke wijze gebruik heeft gemaakt van het in het maatschappelijke verkeer geldende patroon van een verkoper die koopwaar aanbiedt en een koper die voor die koopwaar betaalt en vervolgens de goederen geleverd ziet.

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

T.a.v. 02/625231-06:

meermalen in de periode van 01 mei 2004

tot en met 5 april 2005 te Bergen op Zoom en elders in

Nederland, tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk om zich eneen ander wederrechtelijk te

bevoordelen door het aannemen van een valse hoedanigheid personen, te weten [slachtoffer 1] (incident 2) en[slachtoffer 2] (incident 5) en[slachtoffer 3] (incident 8) en[slachtoffer 4] en[slachtoffer 5] (incident 14) enslachtoffer 8]heeft bewogen tot de afgifte van geld, hebbende verdachte en haar mededader toen aldaar met vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk op de internetsite www.marktplaats.nl advertenties geplaatst waarin goederen, zoals een mobiele telefoon, digitale camera's en dvd's, te koop werden aangeboden en met voornoemde personen een prijs voor de

aankoop van genoemde goederen overeengekomen en voornoemde personen het girorekeningnummer van haar mededader gegeven waarop het overeengekomen geldbedrag overgemaakt diende te worden en zich aldus

voorgedaan als een betrouwbaar verkoper en, nadat het voor genoemde goederen gevraagde geldbedrag was overgemaakt naar voornoemde bij haar mededader in beheer zijnde girorekening, die te koop aangeboden goederen niet heeft opgestuurd aan voornoemde personen

en

meermalen in de periode van 01 mei 2004

tot en met 5 april 2005 te Bergen op Zoom en elders inNederland, met het oogmerk om zich en een ander wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse hoedanigheid personen, te weten [slachtoffer 6] (incident 22) en[slachtoffer 7] (incident 36) heeft bewogen tot de afgifte van geld, hebbende verdachte toen aldaar met

vorenomschreven oogmerk - zakelijk weergegeven - valselijk op de internetsite

www.marktplaats.nl advertenties geplaatst waarin goederen, zoals een spelcomputer en dvd's, te koop

werden aangeboden en met voornoemde personen een prijs voor deaankoop van genoemde goederen overeengekomen en voornoemde personen haar, verdachtes, girorekeningnummer gegeven waarop het overeengekomen

geldbedrag overgemaakt diende te worden en zich aldusvoorgedaan als een betrouwbaar verkoper en, nadat het voor genoemde goederen gevraagde geldbedrag was overgemaakt naar voornoemde girorekening, die te

koop aangeboden goederen niet heeft opgestuurd aan voornoemde personen

De rechtbank constateert dat in de tenlastelegging de naam [slachtoffer 8] is opgenomen. De aangifte spreekt echter over [slachtoffer 8]. De rechtbank ziet in de opname van de naam [slac[slachtoffer 8] in de telastelegging een kennelijke schrijffout en heeft deze verbeterd gelezen. Naar het oordeel van de rechtbank is verdachte hierdoor niet in haar belangen geschaad.

T.a.v. 02/800206-06:

meermalen in de periode van 06 april 2005 tot en met 7 februari 2006 te Roosendaal , tezamen en in vereniging met een ander met het oogmerk om zich en een ander wederrechtelijk te bevoordelen door het aannemen van een valse hoedanigheid personen, te weten [slachtoffer 9] (incident 2) en[slachtoffer 10] [slachtoffer 11]

[slachtoffer 12] (incident 15) en

[slachtoffer 13] (incident 52) en

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Dit levert de in de beslissing genoemde strafbare feiten op.

Verdachte is strafbaar, omdat niet is gebleken van een omstandigheid die haar strafbaarheid uitsluit.

De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft op grond van hetgeen hij bewezen heeft geacht, gevorderd aan verdachte op te leggen een werkstraf voor de duur van 240 uren, subsidiair 120 dagen vervangende hechtenis, met aftrek van voorarrest en een gevangenisstraf voor de duur van 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaren, met als bijzondere voorwaarde verplicht reclasseringscontact. Tevens vordert de officier van justitie toewijzing van de vorderingen van de benadeelde partijen. Ten aanzien van de inbeslaggenomen computer heeft de officier van justitie de verbeurd verklaring gevorderd.

Het standpunt van de verdediging

De raadsman van verdachte heeft aangegeven zich te kunnen vinden in de eis zoals deze door de officier van justitie is gevorderd. Ten aanzien van de vorderingen van de benadeelde partijen heeft hij zich op het standpunt gesteld dat deze, voor zover er een bewezenverklaring volgt, kunnen worden toegewezen. Volgens de raadsman dient het opleggen van een schademaatregel hierbij achterwege te blijven, aangezien de zaak van één van de medeverdachten is geseponeerd en deze medeverdachte dus niet voor de door de benadeelde partijen geleden schade mede verantwoordelijk kan worden gehouden.

Het oordeel van de rechtbank

Verdachte heeft zich alleen en tezamen met een ander gedurende een lange periode schuldig gemaakt aan vele oplichtingen. Verdachte bood, al dan niet samen met haar medeverdachte, op de internetsite Marktplaats.nl door middel van het plaatsen van advertenties diverse goederen aan. Nadat zij met de betreffende persoon een prijs was overeengekomen, werd het geld overgemaakt op haar girorekening of op die van haar medeverdachte. Na het geld te hebben ontvangen, stuurde zij vervolgens de goederen niet naar de kopers op. Het ontvangen geld besteedden verdachte en haar medeverdachte aan diverse goederen zoals onder meer een auto, een scooter en levensmiddelen.

De rechtbank vindt dit ernstige feiten waardoor meerdere slachtoffers financieel gedupeerd zijn. Markplaats.nl is een site die door miljoenen mensen wordt gebruikt om in goed vertrouwen spullen te kopen en verkopen. Door haar handelwijze heeft verdachte op grove wijze misbruik gemaakt van dat vertrouwen. Verdachte heeft zich kennelijk om de gevolgen voor de slachtoffers niet bekommerd, maar slechts haar eigen geldelijke gewin vooropgesteld.

Nadat verdachte eerder door de politie voor de eerste door haar gepleegde oplichtingen is aangehouden, en verhoord, heeft zij samen met medeverdachte [mededader] besloten om met die oplichtingen door te gaan. Dit neemt de rechtbank verdachte zeer kwalijk.

Bij het bepalen van de straf houdt de rechtbank rekening met de houding van verdachte ter terechtzitting. Niet alleen heeft zij de door haar gepleegde feiten, zowel bij de politie als ook ter terechtzitting, bekend, daarnaast heeft zij oprecht spijt betuigd.

Voorts houdt de rechtbank rekening met de rapportage van de reclassering d.d. 22 mei 2006, waarin wordt geadviseerd aan verdachte een werkstraf en een voorwaardelijke straf op te leggen, met daarnaast reclasseringstoezicht als bijzondere voorwaarde.

Alles overwegende acht de rechtbank, gezien de ernst van de feiten en de lange periode waarin deze zijn gepleegd, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 15 maanden passend. Echter nu de zaak niet binnen een redelijke termijn zoals bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het EVRM is behandeld, zal zij niet overgaan tot het opleggen van een dergelijke straf. De rechtbank zal de eis van de officier van justitie volgen en aan verdachte een werkstraf voor de duur van 240 uur opleggen. Daarnaast zal zij aan verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van 6 maanden opleggen, met een proeftijd van 2 jaar, met als bijzondere voorwaarde dat zij zich zal houden aan de aanwijzingen haar te geven door of namens de reclassering.

Het ad informandum gevoegde

De rechtbank heeft bij de strafbepaling rekening gehouden met de door verdachte bekende en ad informandum op de dagvaarding met parketnummer 02/800206-06 vermelde strafbare feiten.

T.a.v. parketnummer 02/625231-06:

Incident 5:

De benadeelde partij [slachtoffer 2], [adres], vordert een schadevergoeding van € 356,=.

De rechtbank is van oordeel dat de schade tot een bedrag van € 206,= een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is tot dat bedrag voldoende aannemelijk gemaakt en zij zal de vordering tot dat bedrag toewijzen.

Voor het overige acht de rechtbank de benadeelde partij niet-ontvankelijk in haar vordering omdat de vordering niet van zo eenvoudige aard is dat deze zich leent voor behandeling in dit strafgeding. Voor dat deel kan de benadeelde partij haar vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Incident 13:

De benadeelde partij [slachtoffer 4], [adres],

vordert een schadevergoeding van € 155,50.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident[slachtoffer 5]eelde partij [slachtoffer 5 en adres] vordert een schadevergoeding van € 181,=.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.[slachtoffer 21]e benadeelde partij [slachtoffer 19 en adres],

vordert een schadevergoeding van € 200,=.

Verdachte is vrijgesproken van het feit waaruit de schade zou zijn ontstaan.

De rechtbank zal daarom de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaren in haar vordering.

Incident 22:

De benadeelde partij [slachtoffer 6], [adres], vordert een schadevergoeding van € 106,= en wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 26:

De [slachtoffer 23]e partij [slachtoffer 20 en adres], vordert een schadevergoeding van € 195,=.

Verdachte is vrijgesproken van het feit waaruit de schade zou zijn ontstaan.

De rechtbank zal daarom de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaren in haar vordering.

Incident 36:

De benadeelde partij [slachtoffer 7], [adres] vordert een schadevergoeding van € 106,=.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

T.a.v. parketnummer 02/800206-06:

Incident 9:

De benadeelde [slac[slachtoffer 21 en adres], vordert een schadevergoeding van € 198,= en wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 11:

De benadeelde partij [slachtoffer 11], [adres], vordert een schadevergoeding van € 219,75.

De rechtbank is van oordeel dat de schade tot een bedrag van € 191,75, bestaande uit een niet geleverde digitale camera à € 185,= en kosten voor een aangetekend schrijven à € 6,75, een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is tot dat bedrag voldoende aannemelijk gemaakt en zij zal de vordering tot dat bedrag toewijzen.

Voor het overige acht de rechtbank de benadeelde partij niet-ontvankelijk in haar vordering omdat de vordering niet van zo eenvoudige aard is dat deze zich leent voor behandeling in dit strafgeding. Voor dat deel kan de benadeelde partij haar vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Incident 15:

De [sl[slachtoffer 12 en adres], vordert een schadevergoeding van € 158,= en wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 52:

De benadeelde partij Chr. [slachtoffer 13][adres], vordert een schadevergoeding van € 205,50.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 63:

De benadeelde partij J. [slachtoffer 14], [adres]

vordert, blijkens de toelichting bij het voegingsformulier, een schadevergoeding van

€ 147,50. Het schadebedrag bedroeg in eerste instantie € 197,50, te weten € 193, = voor een niet geleverde DVD-speler en € 4,50 voor een telefonische overboeking. Van dit bedrag is al € 50, = vergoed, waardoor het uiteindelijke gevorderde bedrag op € 147,50 komt.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 88:

De benadeelde partij [slachtoffer 16], [adres], vordert een schadevergoeding van € 180,50.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

Incident 113:

De benadeelde partij [slachtoffer 18], [adres], vordert een schadevergoeding van € 215,= en wettelijke rente vanaf het moment van het ontstaan van de schade.

De rechtbank is van oordeel dat de schade een rechtstreeks gevolg is van dit bewezen verklaarde feit en acht verdachte aansprakelijk voor die schade.

Het gevorderde is voldoende aannemelijk gemaakt zodat de vordering zal worden toegewezen.

De rechtbank heeft in de omstandigheden van het onderhavige geval geen aanleiding gevonden om de schademaatregel niet aan verdachte op te leggen. Met betrekking tot de toegekende vorderingen van de benadeelde partijen zal de rechtbank, anders dan door de raadsman betoogd, dan ook tevens de schademaatregel opleggen.

De verbeurdverklaring

Het hierna in de beslissing genoemde in beslag genomen voorwerp is vatbaar voor verbeurdverklaring.

Gebleken is dat het voorwerp aan verdachte toebehoort en de strafbare feiten zijn

begaan met behulp van dit voorwerp.

De beslissing berust op de artikelen 9, 14a, 14b, 14c, 14d, 22c, 22d, 24c, 27, 33, 33a, 36f, 47, 57 en 326 van het Wetboek van Strafrecht zoals deze artikelen luidden ten tijde van het bewezen verklaarde.

De rechtbank:

Voorvragen