Duur en mate van blootstelling niet van belang bij monocausale beroepsziekte Bij een monocausale beroepsziekte wordt het causaal verband tussen de werkzaamheden en de gezondheidsschade in beginsel aangenomen indien vaststaat dat de werknemer tijdens zijn werkzaamheden is vastgesteld aan asbest. Een andere oorzaak voor de schade is er immers niet. De mate en duur van de blootstelling is daarom niet van belang voor het al dan niet toepassen van de arbeidsrechtelijke omkeringsregel op situaties van mesothelioom.

Een werknemer, die hoofdzakelijk was belast met het aanleggen van scheepspijpleidingen, is bij werkgever, een scheepswerf, in dienst geweest tussen 1957 en 1959 en tussen 1974 en 1985. Werknemer heeft de ziekte mesothelioom gekregen en is daaraan overleden. Uit een rapport van de Gezondheidsraad volgt dat in Nederland vrijwel 100% van de mesothelioompatiënten als oorzaak kent blootstelling aan asbest. De erven van werknemer kunnen bewijzen dat werknemer in de periode van 1957 tot 1959 is blootgesteld aan asbest bij de uitvoering van zijn werkzaamheden. Daarmee staat de schending van de zorgplicht door de werkgever vast. Dat enkele feit is ... Verder lezen? Log in om dit document te bekijken.Verder lezen?