Rb. Den Haag, 19-04-2019, nr. AWB - 18 , 7526

Met dagtekening 9 februari 2012 heeft eiseres bezwaar gemaakt tegen de voldoening op de aangifte omzetbelasting over het laatste tijdvak van 2011 ter zake van het privégebruik van de tot de onderneming behorende auto. Het bezwaar is door verweerder tevens aangemerkt als betrekking hebbend op latere jaren.

Bij besluit van 29 maart 2017 met nummer 2017/36822 (het Besluit) heeft de Staatssecretaris van Financiën (de staatssecretaris) bepaalde bezwaarschriften inzake de heffing van omzetbelasting bij privégebruik auto die betrekking hebben op één of meerdere rechtsvragen aangewezen als massaal bezwaar als bedoeld in artikel 25c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (Awr).

In het Besluit heeft de staatssecretaris tevens meegedeeld welke vier rolnummers van de Hoge Raad zijn geselecteerd om de betreffende rechtsvragen voor te leggen. Op 21 april 2017 heeft de Hoge Raad arrest gewezen in die vier procedures.

Op 1 juni 2017 is de collectieve uitspraak op de in het Besluit aangewezen bezwaarschriften gepubliceerd (Stcrt. 2017, nr. 30976).

Eiseres is vervolgens in de gelegenheid gesteld om het bezwaar aan te vullen middels een formulier ‘Opgaaf Aanvullende gegevens privégebruik auto btw’. Eiseres heeft het formulier ingediend op 7 juli 2017.

Bij uitspraken op bezwaar van 12 oktober 2018 zijn de bezwaren tegen de voldoening voor de tijdvakken 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011 en 1 januari 2012 tot en met

31 december 2015 afgewezen.

Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 14 maart 2019.

Namens eiseres is verschenen [C]. Namens verweerder zijn verschenen [D] en [E].

Feiten

1. Eiseres hield zich bezig met de teelt van snijbloemen en heesters en is als zodanig ondernemer in de zin van artikel 7 van de Wet op de omzetbelasting 1968.

2. In 2006 heeft één van de maten van eiseres een auto gekocht van het merk BMW (de auto). In het jaar van aanschaf heeft eiseres de voorbelasting volledig in aftrek gebracht. Eiseres heeft voor de onderhavige tijdvakken omzetbelasting op aangifte voldaan ter zake van het privégebruik door de maten van de auto. Er is geen kilometeradministratie bijgehouden. Eiseres heeft de belasting berekend op basis van het forfait.

4. Eiseres stelt dat de beroepen ontvankelijk zijn. Verweerder heeft met dagtekening 12 oktober 2018 uitspraken op bezwaar gedaan en daartegen staat beroep open. Met betrekking tot het subsidiaire geschilpunt stelt eiseres dat, ook als wordt verondersteld dat de auto volledig voor privédoeleinden zou worden gebruikt, de omzetbelasting over de werkelijke kosten van dat gebruik lager zijn dan de omzetbelasting berekend volgens het forfait. Zij heeft daarom recht op een teruggaaf van omzetbelasting.

5. Verweerder stelt zich op het standpunt dat de beroepen niet-ontvankelijk moeten worden verklaard. Ter zitting heeft verweerder verklaard dat als de rechtbank de beroepen ontvankelijk acht, eiseres kan worden gevolgd in haar berekeningen.

Beoordeling van het geschil

6. Vaststaat dat verweerder op de bezwaren heeft beslist bij individuele uitspraken op bezwaar. Verweerder heeft zich in beroep echter nader op het standpunt gesteld dat de beroepen niet-ontvankelijk moeten worden verklaard, omdat sprake is van een accessoire kwestie in de zin van artikel 25c, tweede lid, van de Awr, waartegen ingevolge artikel 25e, derde lid, van de Awr geen beroep open staat. De beslissing om geen teruggaaf te verlenen is daarom ten onrechte in de vorm van voor beroep vatbare uitspraken op bezwaar gedaan.

7. De rechtsvraag die in de bezwaren van eiseres aan de orde is gesteld, is behandeld in het arrest met rolnummer 15/02212 (ECLI:NL:HR:2017:713). De Hoge Raad heeft het cassatieberoep gegrond verklaard en geoordeeld dat als het gebruik van de forfaitaire regeling ertoe heeft geleid dat de ondernemer meer omzetbelasting heeft betaald dan de omzetbelasting over de aan het privégebruik toe te rekenen werkelijke uitgaven, de ondernemer in zoverre recht heeft op een teruggave van omzetbelasting. De zaak is daarop door de Hoge Raad verwezen voor nader onderzoek naar de omvang van het privégebruik van de auto.

8. In de collectieve uitspraak op bezwaar heeft verweerder de bezwaarschriften waarin de rechtsvraag van de procedure met rolnummer 15/02212 (impliciet) aan de orde is gesteld, gegrond verklaard en vastgesteld dat voor het bepalen van de omvang van het privégebruik nader onderzoek nodig is.

9. Vaststaat dat verweerder voor iedere betrokken belastingplichtige afzonderlijk op basis van de door die belastingplichtige aangedragen feiten en omstandigheden heeft beoordeeld of recht bestond op teruggaaf van omzetbelasting. Het betreft hier derhalve een individuele beoordeling die reeds daarom geen onderdeel kan uitmaken van een collectieve uitspraak op bezwaar. Verweerder heeft dan ook terecht individuele uitspraken op bezwaar als bedoeld in artikel 25f, eerste lid, letter a, van de Awr gedaan. De beroepen die eiseres hiertegen heeft ingediend zijn daarom ontvankelijk.

10. Gelet op het ter zitting ingenomen standpunt van verweerder dat als de beroepen ontvankelijk worden verklaard eiseres kan worden gevolgd in haar berekeningen, dienen de beroepen gegrond te worden verklaard.

Proceskosten

11. De rechtbank veroordeelt verweerder in de door eiseres gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de rechtbank op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand voor beide zaken tezamen vast op € 1.278 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift met een waarde per punt van € 254, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 512 en een wegingsfactor 1).

De rechtbank:

- verklaart de beroepen gegrond;

- vernietigt de uitspraken op bezwaar;

- bepaalt dat eiseres recht heeft op een teruggaaf van respectievelijk € 307 voor het

tijdvak 1 januari 2011 tot en met 31 december 2011 en € 2.204 voor het tijdvak

1 januari 2012 tot en met 31 december 2015;

- bepaalt dat deze uitspraak in de plaats treedt van de vernietigde uitspraken op

bezwaar;

- veroordeelt verweerder in de proceskosten van eiseres tot een bedrag van € 1.278;

- draagt verweerder op het betaalde griffierecht van € 338 aan eiseres te vergoeden.

Deze uitspraak is gedaan door mr. G.J. Ebbeling, rechter, in aanwezigheid van

mr. W.M.M.A. van der Vegt, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op

19 april 2019.

griffier rechter

Afschrift verzonden aan partijen op:

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na verzending hoger beroep instellen bij het gerechtshof Den Haag (team belastingrecht), Postbus 20302,

2500 EH Den Haag.