ABRvS, 23-06-2010, nr. 200908911/1/H1

Bij besluit van 12 juni 2006 heeft het college geweigerd wijlen [vergunninghouder] bouwvergunning te verlenen voor het oprichten van een werktuigenberging op het perceel Meester Meinenweg 29 te Kotten, gemeente Winterswijk (hierna: het perceel).

Naar aanleiding van het daartegen door [vergunninghouder] gemaakte bezwaar heeft de raad van de gemeente Winterswijk (hierna: de gemeenteraad) bij besluit van 18 september 2008 geweigerd vrijstelling van het bestemmingsplan te verlenen voor het bouwplan.

Bij besluit van 30 september 2008 heeft het college het door [vergunninghouder] tegen het besluit van 12 juni 2006 gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij uitspraak van 28 oktober 2009, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het door [vergunninghouder] tegen het besluit van 30 september 2008 ingestelde beroep ongegrond verklaard en het door hem tegen het besluit van 18 september 2008 ingestelde beroep niet-ontvankelijk verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft [appellant] bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 19 november 2009, hoger beroep ingesteld. De gronden zijn aangevuld bij brief van 4 december 2009.

Het college heeft een verweerschrift en nadere stukken ingediend.

[appellant] heeft ook een nader stuk ingediend.

De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 11 mei 2010, waar het college, vertegenwoordigd door mr. S.C.B. Tollkamp, werkzaam bij de gemeente, is verschenen.

Ingevolge het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Buitengebied Winterswijk-Oost" (hierna: het bestemmingsplan) rust op het perceel de bestemming "Agrarisch gebied met visueel-ruimtelijke en/of cultuurhistorische en/of ecologische waarden".

Ingevolge artikel 5, eerste lid, van de planvoorschriften, is het verboden de onbebouwde grond en de opstallen te gebruiken in strijd met deze bestemming.

[appellant] betoogt dat de splitsing die de rechtbank heeft aangebracht niet terecht is. De Afdeling begrijpt dit betoog aldus, dat volgens [appellant] de rechtbank het tegen het besluit van 18 september 2008 van de gemeenteraad ingestelde beroep ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard, om reden dat tegen dat besluit bezwaar moest worden gemaakt, alvorens daartegen beroep kon worden ingesteld.

Dit betoog faalt. De rechtbank heeft terecht artikel 49, vijfde lid, van de Woningwet niet van toepassing geacht op een weigering om vrijstelling te verlenen.

[appellant] betoogt voorts dat de rechtbank heeft miskend dat het college, gelet op het bepaalde in artikel 46, eerste en vierde lid, gelezen in verbinding met artikel 52 van de Woningwet, niet bevoegd op de aanvraag kon beslissen en, nu de beslistermijn was verstreken en het bouwplan niet in strijd is met het ter plaatse geldende bestemmingsplan, van rechtswege bouwvergunning is ontstaan.

De Afdeling heeft eerder (uitspraak van 24 december 2008 in zaak nr. <a target="_blank" href="http://www.raadvanstate.nl/uitspraken/zoeken_in_uitspraken/zoekresultaat/?verdict_id=32818">200801684/1a>) in een geding tussen partijen overwogen dat het bouwplan in strijd is met het bestemmingsplan, zodat geen bouwvergunning van rechtswege is ontstaan. Die uitspraak heeft gezag van gewijsde.

Het betoog faalt.

Het hoger beroep is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.

Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. R.W.L. Loeb, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R. van Heusden, ambtenaar van Staat.

w.g. Loeb w.g. Van Heusden

lid van de enkelvoudige kamer ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 23 juni 2010

163-640.