12

administratieve hoorzittingen die door de bevoegde autoriteiten voor verschillende doeleinden worden gehouden, zoals voor het verlenen van een verblijfsvergunning, voor terugkeer of voor bewaring, zo veel mogelijk in één procedurestap samenvoegen. Tevens moeten nieuwe manieren worden ontwikkeld voor het houden van zulke hoorzittingen, zoals het gebruik van videoconferenties;

voor het instellen van beroep tegen terugkeerbesluiten voorzien in de kortst mogelijke termijn die het nationale recht voor vergelijkbare situaties kent, om misbruik van rechten en procedures, en met name het instellen van beroep kort vóór de geplande datum van verwijdering, te voorkomen;

ervoor zorgen dat de automatisch schorsende werking van beroep tegen terugkeerbesluiten enkel wordt toegekend indien dat noodzakelijk is met het oog op de naleving van artikel 19, lid 2, en artikel 47 van het Handvest;

herhaalde beoordelingen van het risico op schending van het beginsel van non-refoulement voorkomen, indien de inachtneming van dat beginsel al in het kader van andere procedures is beoordeeld, de beoordeling definitief is en er geen verandering is in de individuele situatie van de betrokken onderdanen van derde landen.