HR, 08-07-2011, nr. 10/00741

HR, 08-07-2011, nr. 10/00741

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.

Uitspraak 08‑07‑2011

Inhoudsindicatie

Art. 81 RO. Faillissement. Beroep op rechter-commissaris op de voet van art. 67 F.; afwijzing verzoeken gefailleerde.

8 juli 2011

Eerste Kamer

10/00741

EV/AS

Hoge Raad der Nederlanden

Beschikking

in de zaak van:

[Verzoeker],

wonende te [woonplaats],

VERZOEKER tot cassatie,

advocaat: mr. P. Garretsen,

t e g e n

mr. F.J.H. SOMERS, in zijn hoedanigheid van curator in het faillissement van [verzoeker],

kantoorhoudende te Alphen aan den Rijn,

VERWEERDER in cassatie,

niet verschenen.

Partijen tot cassatie zal hierna ook worden aangeduid als [verzoeker] en de curator.

1. Het geding in feitelijke instanties

Voor het verloop van het geding in feitelijke instanties verwijst de Hoge Raad naar de navolgende stukken:

a. de beschikking in de zaak F 08/14 van de rechter-commissaris te 's-Gravenhage van 8 januari 2010;

b. de beschikking in de zaak 08/14 F van de rechtbank 's-Gravenhage van 15 februari 2010.

De beschikking van de rechtbank is aan deze beschikking gehecht.

2. Het geding in cassatie

Tegen de beschikking van de rechtbank heeft [verzoeker] beroep in cassatie ingesteld. Het cassatierekest en het aanvullend cassatierekest zijn aan deze beschikking gehecht en maken daarvan deel uit.

De curator heeft geen verweerschrift ingediend.

De conclusie van de Advocaat-Generaal J. Wuisman strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

De advocaat van [verzoeker] heeft bij brief van 6 juni 2011 op die conclusie gereageerd. Nu deze reactie meer dan twee weken nadat de conclusie was genomen, en derhalve na het verstrijken van de termijn van art. 44 lid 3 Rv., bij de Hoge Raad is ingekomen, heeft de Hoge Raad deze brief terzijde gelegd.

3. Beoordeling van de middelen

De in de middelen aangevoerde klachten kunnen niet tot cassatie leiden. Zulks behoeft, gezien art. 81 RO, geen nadere motivering nu de klachten niet nopen tot beantwoording van rechtsvragen in het belang van de rechtseenheid of de rechtsontwikkeling.

4. Beslissing

De Hoge Raad verwerpt het beroep.

Deze beschikking is gegeven door de raadsheren A.M.J. van Buchem-Spapens, als voorzitter, J.C. van Oven en W.A.M. van Schendel, en in het openbaar uitgesproken door de raadsheer E.J. Numann op 8 juli 2011.

Conclusie 20‑05‑2011

Mr. Wuisman

Partij(en)

CONCLUSIE inzake:

[Verzoeker],

verzoeker tot cassatie,

advocaat: mr. P Garretsen.

1. Feiten en procesverloop

1.1

Verzoeker tot cassatie, hierna: [verzoeker], is, na eerst enige tijd in surséance van betaling te hebben verkeerd, op 3 januari 2008 in staat van faillissement verklaard. Daarbij is mr. F.J.H. Somers tot curator was benoemd.

1.2

[Verzoeker] heeft zich bij verzoekschrift van 4 januari 2010 op grond van art. 69 Fw tot de rechter-commissaris gewend met vier verzoeken, waarvan in cassatie nog de volgende twee van belang zijn:

—

de Curator te sommeren de lopende procedures bij de rechtbank Utrecht en het Gerechtshof Amsterdam inzake [betrokkene 1] (nog) niet te royeren, zolang de vordering(en) van de Belastingdienst nog niet definitief vaststaan;

—

de Curator te sommeren (nog) niet over te gaan tot opheffing van de door [verzoeker] gelegde, conservatoire beslagen op goederen van [betrokkene 1] zolang de procedures bij de rechtbank Utrecht en het Gerechtshof inzake [betrokkene 1] (nog) niet definitief zijn geroyeerd.1.

1.3

De rechter-commissaris heeft de verzoeken bij beschikking van 8 januari 2010 afgewezen. Van deze beslissing is [verzoeker] op de voet van artikel 67 Fw bij de rechtbank in hoger beroep gegaan. Het beroep is ter zitting van 1 februari 2010 mondeling behandeld. De rechtbank heeft bij beschikking van 15 februari 2010 de beslissing van de rechter-commissaris bekrachtigd. Zij overweegt daartoe onder meer het volgende:

‘4.2

Vaststaat dat de curator, met voorafgaande toestemming van de rechter-commissaris, in de procedure tegen [betrokkene 1] met de wederpartij een schikking ter finale kwijting over en weer is aangegaan. Voorts is gebleken dat aan deze schikking inmiddels uitvoering is gegeven. Een dergelijk schikking bindt de boedel. De thans nog resterende verzoeken van [verzoeker] komen er derhalve feitelijk op neer dat de curator wordt gelast namens de boedel wanprestatie jegens de wederpartij te plegen. Een dergelijk bevel kan echter in de gegeven situatie niet (meer) worden gegeven (vergelijk HR 8 juni 1962, NJ 1963, 525). Aan de beantwoording van de vraag of de rechter-commissaris in redelijkheid de verzoeken van [verzoeker] heeft kunnen afwijzen, komt de rechtbank dan ook niet meer toe.

4.3

Gelet op voorgaande is ook niet meer van belang dat de vorderingen bij de Belastingdienst nog niet definitief vaststaan. Immers, zoals reeds overwogen, is de schikking in de procedure tegen [betrokkene 1] bindend voor de boedel zodat [verzoeker] deze procedure niet — zoals hij wenst — op een later moment, buiten faillissement, kan voortzetten nadat de — definitieve vorderingen van de Belastingdienst zouden zijn betaald.’

1.4

[Verzoeker] heeft binnen de in art. 426 lid 2 Rv jo. 67 Fw voorgeschreven cassatietermijn van twee maal vijf dagen een cassatieverzoekschrift ingediend met daarin opgenomen drie cassatiemiddelen.2. Dat verzoekschrift heeft hij bij een verzoekschrift van 6 april 2010 aangevuld naar aanleiding van het nagekomen proces-verbaal van de mondelinge behandeling dat niet binnen de cassatietermijn beschikbaar was.

2. Bespreking van de cassatiemiddelen

2.1

Cassatiemiddel I houdt een motiveringsklacht in, die erop neerkomt dat de rechtbank niet duidelijk maakt waarop zij baseert dat vaststaat

(i)

dat de Curator in de procedure tegen [betrokkene 1] met deze een schikking ter finale kwijting is aangegaan met (voorafgaande) toestemming van de rechter-commissaris en

(ii)

dat aan de schikking al uitvoering is gegeven.

2.2

De klacht treft geen doel.

De rechter-commissaris meldt op blz. 2 van zijn ‘Reactie van de rechter-commissaris (r-c) op het appelschrift van [verzoeker] d.d. 12 januari 2010’ dat hij op 3 december 2009 de curator heeft gemachtigd om het voorstel van [betrokkene 1] te aanvaarden. Op blz. 4 van zijn ‘Aantekeningen van mr. F.J.H. Somers’ bevestigt de Curator dat de rechter-commissaris hem op 3 december 2009 heeft gemachtigd een regeling met [betrokkene 1] te treffen. Sub 22 van zijn ‘Aantekeningen van failliet, [verzoeker]’ gaat [verzoeker] er zelf ook van uit dat de schikking op basis van een samenspraak tussen de rechter-commissaris en de Curator tot stand is gekomen. In het licht van de zojuist genoemde stukken, die alle zijn opgenomen in het door [verzoeker] overgelegde proces-dossier, heeft de rechtbank kunnen oordelen dat vaststaat dat de Curator in de procedure tegen [betrokkene 1] met deze een schikking ter finale kwijting is aangegaan met (voorafgaande) toestemming van de rechter-commissaris en behoefde dat oordeel geen nadere toelichting.

In zijn Openbaar verslag van 31 december 2009 in het faillissement van [verzoeker] (productie 22 bij het beroepschrift) vermeldt de Curator op blz. 8, tweede alinea, dat [betrokkene 1] uit hoofde van de regeling in der minne een bedrag van € 10.000,- tegen kwijting over en weer aan de curator heeft voldaan. Nu uit niets blijkt dat deze vermelding onjuist is, en deze vermelding ook niet door [verzoeker] is bestreden, heeft de rechtbank eveneens kunnen oordelen dat gebleken is dat aan de schikking inmiddels uitvoering is gegeven. Ook die vaststelling behoefde, gelet op het zojuist vermelde, geen nadere motivering.

2.3

In cassatiemiddel II wordt erover geklaagd dat [verzoeker] vanwege het niet ontvangen van de daar genoemde stukken ondanks een herhaald verzoek daartoe, dusdanig in zijn verdediging is geschaad dat er geen sprake is geweest van een eerlijk proces.

2.4

De klacht faalt reeds omdat niet, althans niet in voldoende mate, uit de doeken wordt gedaan waarom [verzoeker] zich in de onderhavige procedure niet voldoende heeft kunnen verdedigen wegens het ontbreken van genoemde stukken. In hoger beroep heeft hij dit punt overigens ook niet aangesneden, terwijl het niet in cassatie voor het eerst aan de orde kan worden gesteld nu het waarderingen van feitelijke aard vergt.

2.5

Cassatiemiddel III bevat de klacht dat de rechtbank ongemotiveerd heeft beslist geen aanleiding te zien om de mrs. E.F.A. Linssen-Van Rossum en J. Frissen — de advocaten die [verzoeker] hebben bijgestaan in diens procedures tegen Van deer Landen — te horen als door [verzoeker] verzocht.

2.6

De klacht faalt. Omtrent het verzoek van [verzoeker] overweegt de rechtbank in rov. 4.4, slotzin: ‘Evenmin ziet de rechtbank gezien het voorgaande aanleiding mr. E.F.A. Linssen-Van Rossum en mr. J. Frissen te horen alvorens te beslissen.’ Uit deze overweging blijkt dat de rechtbank de beslissing om mrs. E.F.A. Linssen-Van Rossum en J. Frissen niet te horen baseert op hetgeen zij daaraan voorafgaande heeft overwogen. Van een niet motiveren van de beslissing is derhalve geen sprake. In rov. 4.2 oordeelt de rechtbank dat de getroffen schikking de boedel bindt. Deze in cassatie niet of in ieder geval tevergeefs bestreden beslissing doet het horen van mrs. E.F.A. Linssen-Van Rossum en J. Frissen mrs. E.F.A. Linssen-Van Rossum en J. Frissen niet ter zake dienende zijn. Dit is een voldoende grond voor het niet honoreren van het verzoek om mrs. E.F.A. Linssen-Van Rossum en J. Frissen niet te horen.

3. Conclusie

De conclusie strekt tot verwerping van het cassatieberoep.

De Procureur-Generaal bij de Hoge Raad der Nederlanden

Deze functie is alleen te gebruiken als je bent ingelogd.